جنبش دادخواهی-سی هزار گل سرخ-قتل عام۶۷-قسمت هفتم
قتل عام سال ۱۳۶۷
خامنهای تلاش کرد با فریبکاری و جعل و تحریف،
بعد از ۳۰ سال ـ جرم و کیفرخواست جدید برای زندانیانی که در سال ۶۷ قتل عام کردند تولید کند تا شاید از این طریق کمی با اقبال عمومی مجاهدین و فضای دادخواهی قتل عام شدگان در داخل مقابله کند. البته پیشتر هم رازینی و فلاحیان و دیگرانی که تا مرفق دستشان به خون زندانیان آلوده است، ضمن انکار نقششان در قتل عام زندانیان جسته گریخته به این موضوع اشاره کرده بودند اما این یکی واقعا نوبرش را آورد و در توجیه قتل عام گفت: بعد ازعملیات فروغ جاویدان طی تحقیق و بازرسی از زندانها متوجه اسنادی شدیم که «نشان داد اینها خودشان را از زمانهای گذشته برای روزی که منافقین به خیال خودشان بر ایران حکومت کنند، آماده کرده بودند» (کیهان خامنهای ۳۰ ـ مرداد)
همچنین دیدیم به گواه سند فایل صوتی منتظری همة قتل عام شدگان بهجرم داشتن عقیده اعدام شدند و هیچ کدام جرم جدیدی مرتکب نشده بودند. آنجا که حسینعلی منتظری خطاب به حسینعلی نیری تیز و روشن گفت: «خوب چرا برای عقیدهاش اعدامش کردی؟ .. به چه مناسبتی؟ فعالیت تازهای نکرده بود که، چرا اعدامش کردی؟! جواب نداری. این صاف و پوست کنده..»
بعد از قتل عام ۳۰هزار زندانی مبارز و مجاهد در مرداد۶۷ و افشای «بزرگترین جنایت» با سلسلهای از کارزارهای مقاومت در سراسر جهان، رژیم آخوندی برای نخستین بار و کاملا ناگزیر با سفر رینالدو گالیندوپل گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران برای بازدید از زندانها موافقت کرد.
نخستین دیدار گالیندوپل در اواخر دی ۶۸ انجام شد.
قتلعام زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز، تصادم خونین قرون وسطا و نسل فردا بود.
جنبش دادخواهی-سی هزار گل سرخ-قتل عام۶۷-قسمت هفتم
مطالب مرتبط:
جنبش دادخواهی-سی هزار گل سرخ-قتل عام۶۷-قسمت ششم
سوزش کیهان خامنهای از رویش جنبش دادخواهی