رسانه‌های حکومتی : یک روز از عکس یک روز برعکس – تیک تاک
تیک تاک – رسانه‌های حکومتی : یک روز از عکس یک روز برعکس
گزارش و گفتگو با بابک رهنورد
این روزها وضعیت آشفتگی سیاسی در نظام مرزهای جدیدی رو در نوردیده. از یک سو رئیس‌جمهور ارتجاع در صحنه ظاهر شده و یک روز دم از مذاکره میزنه و فرداش انگار نه انگار که تنها ۲۴ ساعت درباره مزایای مذاکره «با هر کس در جهان» داد سخن داده، می‌گوید: خبری از مذاکره نیست و طرف مقابل اول باید توبه کند!
در پی این موج شدید بحران درونی که این سردرگمی در نظام ایجاد کرده، بسیاری در رژیم مانده‌اند که بالاخره تصمیم نظام مذاکره هست یا به قول خودشون «ایستادگی» تا نقطه «پا درد و کمر درد» که روحانی گفت. اما اون عده هم که راه برون رفت نظام از بحرانها رو در «مذاکره» و زهرخوری و به قول خودشون تسلیم می‌بینن، این خوش‌خیالی‌شون تنها ۳روز به درازا کشید.
چرا که شب گذشته و بلافاصله پس از بازگشت رئیس‌جمهور آمریکا از اجلاس جی۷ در فرانسه، خزانه‌داری ایالات متحده دو فقره تحریم جدید رو بر نهادهایی که در پی ارسال قطعات برای برنامه موشکی رژیم بودند، اعمال کرد. بدین صورت روشن شد عمر حباب «رفع تحریم» نظام بیشتر از ۳ روز نمی‌پاید. گزارشی که خواهیم دید گوشه‌ای از این وضعیت را به تصویر کشیده است:
روز گذشته آخوند روحانی برای سومین روز متوالی به صحنه آمد و با اینکه روز قبلش مذاکره را رد کرده بود، دوباره با لفاظی از «شیوه‌های دیپلماتیک» و «شیوة مذاکره» حرف زد. روحانی: «... این فشاری که دشمن برما آورده اگر احساس ضعف در ما بکند این فشار رو بیشتر می کند ما البته از همه توان‌مان از همه شیوه‌هایمان از شیوه سیاسی از شیوه دیپلماتیک از شیوه مذاکره از همه شیوه‌ها استفاده میکنیم...»
هنوز چند ساعتی از این التماس مذاکره‌جویی و چشمک و چراغ «شیوة دیپلماتیک» روحانی نگذشته بود، که خبری کاخ آرزوی احتمال رفع بخشی از تحریمها را بر سر روحانی و خامنه‌ای خراب کرد. وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد: «امروز دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا دو شبکه مرتبط با رژیم ایران را مطابق فرمان اجرایی ۱۳۳۸۲بخاطر درگیر بودن در فعالیتهای تهیه و تجهیز مخفیانه، به سود چندین سازمان نظامی ایران هدف قرار داد».
سیگال مندلکر، معاون وزیر خزانه داری برای امور تروریسم و اطلاعات مالی هم تاکید کرد: «از آنجایی که رژیم ایران تلاش میکند تا تلاشهایش برای تقویت برنامه تسلیحات کشتار جمعی را مخفی کند، دولت ایالات متحده اقدامات برای جلوگیری از این هدف رژیم ایران را پیوسته ادامه خواهد داد». بی‌درنگ وزیر خارجه آمریکا با پشتیبانی از این تحریمها تاکید کرد: «فشار آمریکا تا زمانی که رژیم ایران مسیرش را تغیییر دهد، ادامه خواهد داشت».
مایک پومپئو در یک موضع‌گیری دیگر گفت: «ما (با تحریمها) دزدسالاران در تهران را از دسترسی به منابع مورد نیاز برای تشویق تروریسم در جهان محروم کردیم... تا زمانی که رژیم ایران درگیر فعالیتهای مخرب خود باشد، دستاورد و (مذاکره‌ای) در کار نخواهد بود...»
پیش از آن مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا یادآوری کرد تا رژیم آخوندی دست از اعمال خرابکارانة خود بر ندارد، خبری از رفع تحریم نیست. بولتون گفت: «صحبت کردن با رژیم ایران به معنای تغییر موضع رئیس‌جمهور ترامپ نیست. این ایده که رژیم ایران مقداری مزایای اقتصادی دریافت کند تا اعمال مخربش را متوقف کند که اصلا از ابتدا نباید شروع می‌کرد، به هیچ جا نمی‌رسد».
معاون رئیس جمهور آمریکا نیز در همایش صد و یکمین کنوانسیون ملی لژیون آمریکا بر سیاستی که دولت کنونی این کشور در قبال رژیم آخوندی در پیش گرفته تاکید کرد. مایک پنس گفت: «ما در زمانی که از توافقنامه هسته‌ای فاجعه بار ایران خارج شدیم، با بزرگترین کشور حامی تروریسم در جهان مقابله کردیم».
در حالیکه طی روزهای پیش از آن، در پی حرفهای متناقض روحانی دربارة مذاکره کردن و مذاکره نکردن، موج جدیدی از بحران درونی، سراپای رژیم را فرا گرفته بود، تحریمهای جدید بنزینی بود بر این آتش بحران. در همین رابطه طرفهای مختلف با حمله به رئیس‌جمهور ارتجاع بار دیگر بر بن‌بست نظام تاکید کردند.
«با این اقدام برجام زنده نمیشود. بلکه در جهت مومیایی کردن و حفظ جنازة برجامه و برجام رو به عنوان یک مترسک نگه داشتن و به عنوان یک چیزی که پشت ویترین هست که دستررسی هم بهش نیست. چون برجام ۲ طرف داره. یک طرف ما هستیم و یک طرف ۵+۱ وقتی آمریکا رفت چیزی از برجام باقی نمونده...»
کیهان نیز با ناامیدی بر بن‌بست مرگبار نظام تاکید کرد و توصیه نمود که کسی دل به رفع تحریمها خوش نکند. کیهان گفت: «دولت چشم خود را به روی یک واقعیت مهم اساسی بسته بود و آن، اینکه تحریم تنها سلاح دشمن است و آن را هرگز با مذاکره و امتیاز دادن کنار نخواهد گذاشت...»
روزنامه حکومتی رسالت نیز نتیجة انبوه مذاکره با دولت پیشین آمریکا را بر سر روحانی کوبید و گفت: «۲۴ ساعت نگذشت که روحانی از بی‌نیازی به عکس، سخن گفت و حتی پای ابراهیم بت‌شکن را نیز وسط کشید! با عکس اگر مشکلی حل می‌شد، کم در یک قاب نرفتند ظریف و کری! آقای روحانی! این همه تغییر موضع، چرا؟!»
تلویزیون حکومتی هم مذاکره را به سر کشیدن جام‌زهرهای بعدی موکول کرد. تلویزیون رژیم: «دیروز. پایان اجلاس گروه ۷ و نشست خبری ترامپ و مکرون. اجلاسی که ظاهرا بخشی از آن به ایران و برجام اختصاص یافته بود.
ماکرون: در مورد ایران ما مدت طولانی با ترامپ صحبت کردیم. ما مشترکا دو هدف را مشخص کردیم. از جمله اینکه ایران هرگز به سلاح هسته‌ای مجهز نشود و دیگر آنکه صلح و ثبات منطقه را به خطر نیندازد...»
یک کارشناس حکومتی به نام امیر محبیان هم سرانجام این وضعیت را پرت شدن کل نظام در پرتگاه نیستی برآورد کرد و گفت: «آرزوی من این است که فعالان سیاسی در این گروه‌ها واقعا به این نتیجه برسند که با دست‌فرمان کنونی، چهار قدم جلوتر پرتگاه است».
در میانه این هیاهوی وحشت، آخوند حجتی کرمانی، عضو پیشین خبرگان ارتجاع، با وحشت از بن‌بستی مرگباری که در برابر نظام است، تاکید کرد هرچند مذاکره در شرایط کنونی مانند خوردن گوشت مردار هزار سگ است، اما مگر راهی دیگر برای نظام باقی مانده است؟
آخوند حجتی کرمانی نالید: «در شرایط حاد کنونی بر آنم که مذاکره با ترامپ چون خوردن گوشت مردار آن هزار سگ، حرام است. ولی به عنوان ثانوی و به حکم اضطرار...خوردن گوشت مردار جایز است، پس اکنون مذاکره (برای نظام) رواست».
در چنین وضعیتی که بن‌بست و فلاکت سراپای نظام را فرا گرفته، پرسش این است که چشم‌انداز پیش رو برای رژیم آخوندی چیست؟ شدت‌یافتن انزوای شدید جهانی، آنهم زمانی که جامعه‌ای جوشان و ملتهب رژیم آخوندی را تهدید میکند، آیندة نزدیک نظام را چگونه ترسیم میکند؟
یک هفته‌ای که گذشت تک تک روزهاش برای رژیم آخوندی مملو بود از تلاطم و بحران. اما گویا اینها کافی نبود. چرا که شب گذشته با تحریم دو فقره از نهادهای رژیم آخوندی توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا، بحران رژیم اوج تازه‌ای پیدا کرد.
اما مجموع شرایط چه وضعیتی رو در رابطه با رژیم نشون میده؟ مواضع متناقض روحانی پرده از چه واقعیتی بر می‌داره؟ مسیر پیش روی نظام در شرایط کنونی چی هست؟ اینها سوالاتی هست که با پاسخ برنامة امروز، آقای بابک رهنورد در میون می‌ذاریم.
س: بعد از صحبتهای متناقض روحانی درروزهای اخیر وضعیت به چه صورت است ؟
ج: اگر نگاهی به مجموع شرایطی که طی یک هفته گذشته طی شد بکنیم، نکته بسیار برجسته اینه که دردرون رژیم بحران تشدید شده و آخوند روحانی زیر ضربه حتی روزنامه های باند خودش به او حمله میکنند. در گزارشی که پخش شد گوشه‌ای از نمونه‌ها رو دیدیم. اما موارد به اینها محدود نمیشه. من چند نمونة دیگه رو هم آوردم. یک کارشناس حکومتی به اسم مهدی مطهرنیا از باندخود روحانی درمورد صحبتهای اخیر آخوند روحانی میگه که:
.... فشار اقتصادی و سیاسی موجود در ایران موجب شده است که دولت حسن روحانی از سخن‌درمانی در حوزه اقتصاد برای خرید زمان به سمت و سوی دیپلماسی‌درمانی روی بیاورد... باند مقابل هم همچنان به آخوند روحانی حمله میکنه روزنامه کیهان خطاب به روحانی مینویسه که تحریم تنها سلاح دشمن است و آن را هرگز با مذاکره و امتیاز دادن کنار نخواهد گذاشت...»
یا روزنامه حکومتی رسالت با لحن نیشدار وکنایه آمیز خطاب به روحانی مینویسه با عکس اگر مشکلی حل می‌شد، کم در یک قاب نرفتند ظریف و کری! آقای روحانی! این همه تغییر موضع، چرا؟!» اما جدای تشدید بحران دردرون نظام آخوندی درصحنه بین المللی اتفاقی افتاده که بالاتر ازموضع گیریهاست. اونهم تحریم دو نهاد وابسته به رژیم توسط خزانه‌داری آمریکا بود که تلاش می‌کردن برای برنامه موشکی رژیم قعطه و تجهیزات قاچاق کنند.
ج: در اهمیت و تاثیر‌گذاری این موج جدید بحران درونی رژیم که شکی نیست. اما در عرصه سیاسی و بر اساس سلسله مراتب اولویت‌ها، همیشه «تحول و اقدام عملی» بالاتر از «موضع‌گیری» هست. برای نمونه طی ۴۸ ساعت گذشته شاهد موضعگیریهای بسیار تند از سوی مقامات دولت آمریکا علیه رژیم هم بودیم. که بسیار هم مهم بودند. اما وقتی دیروز آمریکا تحریم میکنه، یعنی گامی عملی، این فراتر از اون موضع‌گیری‌هاست.
پس الان ما با یک تحریم افزوده برروی رژیم روبرو هستیم که این تحریم جدید دردرون خودش مواضع دولت آمریکا را هم نشان میدهد و همچنین نشاندهنده ترکیدن حباب رفع تحریم هست و ضمنا تمایلات مماشاتگرانه رو هم پس میزنه.
ج: این بهم ریختگی و ضد ونقیض گویی دردرون رژیم الان بیداد میکنه. اما مهم اینه که ریشه این دوگانه‌گویی‌ها چیه؟ ریشه دربن بست و بی راه حلی کلیت نظام آخوندی هست. قطعا اگر خامنه ای میتونست بر سر این دو راهی که الان هست قاطعانه یکی ازاین دوراه انتخاب بکنه این بن بست پیش نمیامد.
الان شاهد کشمکش و بهم ریختگی و بحران دردرون رژیم هستیم و هم چنین شاهد ناتوانی که نمیتونه یک مسیر مشخصی را پی بگیره تا وقتیکه به نقطه خفگی نزدیک نشده بود و بیشتر شاهد شاخ و شانه کشیدنها و قیافه گرفتنها آنچنانی پاسداران وکارگزارن رژیم بودیم که ادعا میکردند میایستیم و مقاومت میکنیم ازاین قبیل گنده گوییها.
اما وقتی به نقطه خفگی نزدیک میشه یکسری صداها ازهم طرف درمیاید اول ازهمه خود آخوند روحانی که میگه نظام کمردرد وپادرد میگیره وخلاصه ایستادن زیادهم خوب نیست و من حاضرم با هرکسی مذاکره کنم.
ولی بعدش مجبوره فردا همین حرفها را پس بگیره و ۱۸۰٪خلاف اون بگه. این خودش بالاترین نمود «بن‌بست» و «بحران بی‌راه‌حلی» هست.
ج : بله درسته. یک زمانی بود که انتخاب دست رژیم بود مثلا سر بحث اتمی دهسال اون کش داد درسال ۹۲مجبور شد که بقول خودش با زانوهای خونین بره پای میزمذاکره و تمام چیزهایی روکه طی پروسه کش دادن بدست آورده بود یکجا بای بده الان هم شما درست میگید همچنان که فشارها بالامیره که این فشار هم دو وجه داره یک وجه اصلی که داخلی ودردرون جامعه ایرانه و محاصره ای که رژیم ازطرف مردم ایران شده و یک وجه بین المللی
همینطورکه فشار بالامیره سرانجام رژیم به نقطه خفگی نزدیک تر میشه با مسئله های جدی روبرو میشه که خود رسانه ها ی رژیم به اون میپردازند مثل تحلیلی که کارشناس حکومتی گفته بود که احتمال انفجار اجتماعی که همون قیام مردم هستش درماه مهر بدلیل مشکلات اقتصادی خیلی زیاده
یا اظهار نظر معصومه ابتکارمعاون روحانی که گفته : در موقعیتی قرار داریم که با حجم زیادی از تحریمها که کاملا با منافع (نظام) در تضاد است روبه‌رو هستیم. یعنی میترسند که این فشارها باعث انفجار خشم مردم بشه و این ترس روهم پنهان نمیکنند. که این خودش همون بن بسته و وضعیتی که رژیم درش گیر افتاده.
ج: البته که یک وجه جدی علت این بن‌بست، در درون خود رژیمه. چون یک رژیم قرون‌وسطایی هست که می‌خواد خودش رو به جهان امروز، با تروریسم وکشتار و شانتاژ و گروگانگیری تحمیل کنه. همین عامل سرشاخ شدنش با جامعه جهانی میشه.
اما یک این بحران بی‌راه‌حلی و بن‌بست یک وجه جدی دیگه هم داره.
اون هم وجود مقاومتی است که در برابر این رژیم قرار داره، افشاش میکنه، خط سرنگونی رژیم رو پیش می‌بره، به بحرانهای درونی و بیرونی رژیم خصلیت سرنگون‌کنندگی میده و در یک کلام مانند کاتالیزور شرایط رو به سرعت به سمت سرنگونی جهت میده.
برای همین اگه این روزها دقت کرده باشید درلابلای این کشمکشها تقریبا هرروز شاهد آه و ناله وترس آخوندها و عواملشون از تاثیر مجاهدین و مقاومت ایران درداخل کشورهستیم و مثلا رسما میگن که مجاهدین تا اعماق خونه های مردم نفوذ کردند واینکه روی جوانان دارند تاثیرمیگذارند.
ازاین آه وناله میشه فهمید که آتیش به انبار رژیم افتاده و ازطرفی با مشکلاتی با نیروهای خودش هم مواجه هست. به همین علت تا وقتی که این مقاومت هست وایستاده درهمه تحولات بخصوص درداخل ایران و خارج ایران مسیر و سمت حاکمیت آخوندی به سمت سرنگونی است و هرروزهم شتاب میگیره و رژیم قادر به گشودن این بن بست نخواهد بود وقطعا سرانجام رژیم آنچنان ضعیف خواهد شد که با یک ضربه به زباله دان تاریخ پرتاب میشه
مطالب مرتبط
دنده معکوس روحانی، عده‌ای که از هول هلیم غرب در دیگ غفلت افتادند – تیک تاک
روزنامه حکومتی همدلی: چرخش و عقب‌نشینی ۱۸۰درجه‌یی روحانی
گزارش و گفتگو با بابک رهنورد
این روزها وضعیت آشفتگی سیاسی در نظام مرزهای جدیدی رو در نوردیده. از یک سو رئیس‌جمهور ارتجاع در صحنه ظاهر شده و یک روز دم از مذاکره میزنه و فرداش انگار نه انگار که تنها ۲۴ ساعت درباره مزایای مذاکره «با هر کس در جهان» داد سخن داده، می‌گوید: خبری از مذاکره نیست و طرف مقابل اول باید توبه کند!
در پی این موج شدید بحران درونی که این سردرگمی در نظام ایجاد کرده، بسیاری در رژیم مانده‌اند که بالاخره تصمیم نظام مذاکره هست یا به قول خودشون «ایستادگی» تا نقطه «پا درد و کمر درد» که روحانی گفت. اما اون عده هم که راه برون رفت نظام از بحرانها رو در «مذاکره» و زهرخوری و به قول خودشون تسلیم می‌بینن، این خوش‌خیالی‌شون تنها ۳روز به درازا کشید.
چرا که شب گذشته و بلافاصله پس از بازگشت رئیس‌جمهور آمریکا از اجلاس جی۷ در فرانسه، خزانه‌داری ایالات متحده دو فقره تحریم جدید رو بر نهادهایی که در پی ارسال قطعات برای برنامه موشکی رژیم بودند، اعمال کرد. بدین صورت روشن شد عمر حباب «رفع تحریم» نظام بیشتر از ۳ روز نمی‌پاید. گزارشی که خواهیم دید گوشه‌ای از این وضعیت را به تصویر کشیده است:
خبر و نظر:
روز گذشته آخوند روحانی برای سومین روز متوالی به صحنه آمد و با اینکه روز قبلش مذاکره را رد کرده بود، دوباره با لفاظی از «شیوه‌های دیپلماتیک» و «شیوة مذاکره» حرف زد. روحانی: «... این فشاری که دشمن برما آورده اگر احساس ضعف در ما بکند این فشار رو بیشتر می کند ما البته از همه توان‌مان از همه شیوه‌هایمان از شیوه سیاسی از شیوه دیپلماتیک از شیوه مذاکره از همه شیوه‌ها استفاده میکنیم...»
هنوز چند ساعتی از این التماس مذاکره‌جویی و چشمک و چراغ «شیوة دیپلماتیک» روحانی نگذشته بود، که خبری کاخ آرزوی احتمال رفع بخشی از تحریمها را بر سر روحانی و خامنه‌ای خراب کرد. وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد: «امروز دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا دو شبکه مرتبط با رژیم ایران را مطابق فرمان اجرایی ۱۳۳۸۲بخاطر درگیر بودن در فعالیتهای تهیه و تجهیز مخفیانه، به سود چندین سازمان نظامی ایران هدف قرار داد».
سیگال مندلکر، معاون وزیر خزانه داری برای امور تروریسم و اطلاعات مالی هم تاکید کرد: «از آنجایی که رژیم ایران تلاش میکند تا تلاشهایش برای تقویت برنامه تسلیحات کشتار جمعی را مخفی کند، دولت ایالات متحده اقدامات برای جلوگیری از این هدف رژیم ایران را پیوسته ادامه خواهد داد». بی‌درنگ وزیر خارجه آمریکا با پشتیبانی از این تحریمها تاکید کرد: «فشار آمریکا تا زمانی که رژیم ایران مسیرش را تغیییر دهد، ادامه خواهد داشت».
مایک پومپئو در یک موضع‌گیری دیگر گفت: «ما (با تحریمها) دزدسالاران در تهران را از دسترسی به منابع مورد نیاز برای تشویق تروریسم در جهان محروم کردیم... تا زمانی که رژیم ایران درگیر فعالیتهای مخرب خود باشد، دستاورد و (مذاکره‌ای) در کار نخواهد بود...»
اعمال خرابکارانه
پیش از آن مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا یادآوری کرد تا رژیم آخوندی دست از اعمال خرابکارانة خود بر ندارد، خبری از رفع تحریم نیست. بولتون گفت: «صحبت کردن با رژیم ایران به معنای تغییر موضع رئیس‌جمهور ترامپ نیست. این ایده که رژیم ایران مقداری مزایای اقتصادی دریافت کند تا اعمال مخربش را متوقف کند که اصلا از ابتدا نباید شروع می‌کرد، به هیچ جا نمی‌رسد».
معاون رئیس جمهور آمریکا نیز در همایش صد و یکمین کنوانسیون ملی لژیون آمریکا بر سیاستی که دولت کنونی این کشور در قبال رژیم آخوندی در پیش گرفته تاکید کرد. مایک پنس گفت: «ما در زمانی که از توافقنامه هسته‌ای فاجعه بار ایران خارج شدیم، با بزرگترین کشور حامی تروریسم در جهان مقابله کردیم».
در حالیکه طی روزهای پیش از آن، در پی حرفهای متناقض روحانی دربارة مذاکره کردن و مذاکره نکردن، موج جدیدی از بحران درونی، سراپای رژیم را فرا گرفته بود، تحریمهای جدید بنزینی بود بر این آتش بحران. در همین رابطه طرفهای مختلف با حمله به رئیس‌جمهور ارتجاع بار دیگر بر بن‌بست نظام تاکید کردند.
«با این اقدام برجام زنده نمیشود. بلکه در جهت مومیایی کردن و حفظ جنازة برجامه و برجام رو به عنوان یک مترسک نگه داشتن و به عنوان یک چیزی که پشت ویترین هست که دستررسی هم بهش نیست. چون برجام ۲ طرف داره. یک طرف ما هستیم و یک طرف ۵+۱ وقتی آمریکا رفت چیزی از برجام باقی نمونده...»
بن بست مرگبار
کیهان نیز با ناامیدی بر بن‌بست مرگبار نظام تاکید کرد و توصیه نمود که کسی دل به رفع تحریمها خوش نکند. کیهان گفت: «دولت چشم خود را به روی یک واقعیت مهم اساسی بسته بود و آن، اینکه تحریم تنها سلاح دشمن است و آن را هرگز با مذاکره و امتیاز دادن کنار نخواهد گذاشت...»
روزنامه حکومتی رسالت نیز نتیجة انبوه مذاکره با دولت پیشین آمریکا را بر سر روحانی کوبید و گفت: «۲۴ ساعت نگذشت که روحانی از بی‌نیازی به عکس، سخن گفت و حتی پای ابراهیم بت‌شکن را نیز وسط کشید! با عکس اگر مشکلی حل می‌شد، کم در یک قاب نرفتند ظریف و کری! آقای روحانی! این همه تغییر موضع، چرا؟!»
تلویزیون حکومتی هم مذاکره را به سر کشیدن جام‌زهرهای بعدی موکول کرد. تلویزیون رژیم: «دیروز. پایان اجلاس گروه ۷ و نشست خبری ترامپ و مکرون. اجلاسی که ظاهرا بخشی از آن به ایران و برجام اختصاص یافته بود.
ماکرون: در مورد ایران ما مدت طولانی با ترامپ صحبت کردیم. ما مشترکا دو هدف را مشخص کردیم. از جمله اینکه ایران هرگز به سلاح هسته‌ای مجهز نشود و دیگر آنکه صلح و ثبات منطقه را به خطر نیندازد...»
یک کارشناس حکومتی به نام امیر محبیان هم سرانجام این وضعیت را پرت شدن کل نظام در پرتگاه نیستی برآورد کرد و گفت: «آرزوی من این است که فعالان سیاسی در این گروه‌ها واقعا به این نتیجه برسند که با دست‌فرمان کنونی، چهار قدم جلوتر پرتگاه است».
هیاهوی وحشت
در میانه این هیاهوی وحشت، آخوند حجتی کرمانی، عضو پیشین خبرگان ارتجاع، با وحشت از بن‌بستی مرگباری که در برابر نظام است، تاکید کرد هرچند مذاکره در شرایط کنونی مانند خوردن گوشت مردار هزار سگ است، اما مگر راهی دیگر برای نظام باقی مانده است؟
آخوند حجتی کرمانی نالید: «در شرایط حاد کنونی بر آنم که مذاکره با ترامپ چون خوردن گوشت مردار آن هزار سگ، حرام است. ولی به عنوان ثانوی و به حکم اضطرار...خوردن گوشت مردار جایز است، پس اکنون مذاکره (برای نظام) رواست».
در چنین وضعیتی که بن‌بست و فلاکت سراپای نظام را فرا گرفته، پرسش این است که چشم‌انداز پیش رو برای رژیم آخوندی چیست؟ شدت‌یافتن انزوای شدید جهانی، آنهم زمانی که جامعه‌ای جوشان و ملتهب رژیم آخوندی را تهدید میکند، آیندة نزدیک نظام را چگونه ترسیم میکند؟
گفتگوی سیاسی
یک هفته‌ای که گذشت تک تک روزهاش برای رژیم آخوندی مملو بود از تلاطم و بحران. اما گویا اینها کافی نبود. چرا که شب گذشته با تحریم دو فقره از نهادهای رژیم آخوندی توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا، بحران رژیم اوج تازه‌ای پیدا کرد.
اما مجموع شرایط چه وضعیتی رو در رابطه با رژیم نشون میده؟ مواضع متناقض روحانی پرده از چه واقعیتی بر می‌داره؟ مسیر پیش روی نظام در شرایط کنونی چی هست؟ اینها سوالاتی هست که با پاسخ برنامة امروز، آقای بابک رهنورد در میون می‌ذاریم.
س: بعد از صحبتهای متناقض روحانی درروزهای اخیر وضعیت به چه صورت است ؟
ج: اگر نگاهی به مجموع شرایطی که طی یک هفته گذشته طی شد بکنیم، نکته بسیار برجسته اینه که دردرون رژیم بحران تشدید شده و آخوند روحانی زیر ضربه حتی روزنامه های باند خودش به او حمله میکنند. در گزارشی که پخش شد گوشه‌ای از نمونه‌ها رو دیدیم. اما موارد به اینها محدود نمیشه. من چند نمونة دیگه رو هم آوردم. یک کارشناس حکومتی به اسم مهدی مطهرنیا از باندخود روحانی درمورد صحبتهای اخیر آخوند روحانی میگه که:
.... فشار اقتصادی و سیاسی موجود در ایران موجب شده است که دولت حسن روحانی از سخن‌درمانی در حوزه اقتصاد برای خرید زمان به سمت و سوی دیپلماسی‌درمانی روی بیاورد... باند مقابل هم همچنان به آخوند روحانی حمله میکنه روزنامه کیهان خطاب به روحانی مینویسه که تحریم تنها سلاح دشمن است و آن را هرگز با مذاکره و امتیاز دادن کنار نخواهد گذاشت...»
یا روزنامه حکومتی رسالت با لحن نیشدار وکنایه آمیز خطاب به روحانی مینویسه با عکس اگر مشکلی حل می‌شد، کم در یک قاب نرفتند ظریف و کری! آقای روحانی! این همه تغییر موضع، چرا؟!» اما جدای تشدید بحران دردرون نظام آخوندی درصحنه بین المللی اتفاقی افتاده که بالاتر ازموضع گیریهاست. اونهم تحریم دو نهاد وابسته به رژیم توسط خزانه‌داری آمریکا بود که تلاش می‌کردن برای برنامه موشکی رژیم قعطه و تجهیزات قاچاق کنند.
س: چرا میگید این تحریمها بالاتر از موضعگیریهای درون رژیمه؟ چون بهرحال طی روزهای گذشته شاهد بودیم که این موضع‌گیری‌ها یک موج شدید بحرانی رو درون رژیم به راه انداخت. منظورم در رابطه با تناقض‌گویی روحانی بر سر مذاکره کردن و نکردنه.
ج: در اهمیت و تاثیر‌گذاری این موج جدید بحران درونی رژیم که شکی نیست. اما در عرصه سیاسی و بر اساس سلسله مراتب اولویت‌ها، همیشه «تحول و اقدام عملی» بالاتر از «موضع‌گیری» هست. برای نمونه طی ۴۸ ساعت گذشته شاهد موضعگیریهای بسیار تند از سوی مقامات دولت آمریکا علیه رژیم هم بودیم. که بسیار هم مهم بودند. اما وقتی دیروز آمریکا تحریم میکنه، یعنی گامی عملی، این فراتر از اون موضع‌گیری‌هاست.
پس الان ما با یک تحریم افزوده برروی رژیم روبرو هستیم که این تحریم جدید دردرون خودش مواضع دولت آمریکا را هم نشان میدهد و همچنین نشاندهنده ترکیدن حباب رفع تحریم هست و ضمنا تمایلات مماشاتگرانه رو هم پس میزنه.
س: ولی دردرون رژیم با وجودیکه الان بر سر موضوع مذاکره به شدت به آخوند روحانی حمله میکنند، اما کماکان شاهد تمایلاتی هم هستیم مثل اظهارات آخوند حجتی کرمانی عضوسابق خبرگان که گفته مذاکره مثل خوردن مردار هزارسگ هست ولی در مواقعی که اضطرار باشد حلال است. براوردتون از حرف این طیف چیه؟
ج: این بهم ریختگی و ضد ونقیض گویی دردرون رژیم الان بیداد میکنه. اما مهم اینه که ریشه این دوگانه‌گویی‌ها چیه؟ ریشه دربن بست و بی راه حلی کلیت نظام آخوندی هست. قطعا اگر خامنه ای میتونست بر سر این دو راهی که الان هست قاطعانه یکی ازاین دوراه انتخاب بکنه این بن بست پیش نمیامد.
الان شاهد کشمکش و بهم ریختگی و بحران دردرون رژیم هستیم و هم چنین شاهد ناتوانی که نمیتونه یک مسیر مشخصی را پی بگیره تا وقتیکه به نقطه خفگی نزدیک نشده بود و بیشتر شاهد شاخ و شانه کشیدنها و قیافه گرفتنها آنچنانی پاسداران وکارگزارن رژیم بودیم که ادعا میکردند میایستیم و مقاومت میکنیم ازاین قبیل گنده گوییها.
اما وقتی به نقطه خفگی نزدیک میشه یکسری صداها ازهم طرف درمیاید اول ازهمه خود آخوند روحانی که میگه نظام کمردرد وپادرد میگیره وخلاصه ایستادن زیادهم خوب نیست و من حاضرم با هرکسی مذاکره کنم.
ولی بعدش مجبوره فردا همین حرفها را پس بگیره و ۱۸۰٪خلاف اون بگه. این خودش بالاترین نمود «بن‌بست» و «بحران بی‌راه‌حلی» هست.
س: بالاخره رژیم تا کی میتونه برسراین دوراهی بایسته ؟برای همیشه که نمیتونه؟
ج : بله درسته. یک زمانی بود که انتخاب دست رژیم بود مثلا سر بحث اتمی دهسال اون کش داد درسال ۹۲مجبور شد که بقول خودش با زانوهای خونین بره پای میزمذاکره و تمام چیزهایی روکه طی پروسه کش دادن بدست آورده بود یکجا بای بده الان هم شما درست میگید همچنان که فشارها بالامیره که این فشار هم دو وجه داره یک وجه اصلی که داخلی ودردرون جامعه ایرانه و محاصره ای که رژیم ازطرف مردم ایران شده و یک وجه بین المللی
همینطورکه فشار بالامیره سرانجام رژیم به نقطه خفگی نزدیک تر میشه با مسئله های جدی روبرو میشه که خود رسانه ها ی رژیم به اون میپردازند مثل تحلیلی که کارشناس حکومتی گفته بود که احتمال انفجار اجتماعی که همون قیام مردم هستش درماه مهر بدلیل مشکلات اقتصادی خیلی زیاده
یا اظهار نظر معصومه ابتکارمعاون روحانی که گفته : در موقعیتی قرار داریم که با حجم زیادی از تحریمها که کاملا با منافع (نظام) در تضاد است روبه‌رو هستیم. یعنی میترسند که این فشارها باعث انفجار خشم مردم بشه و این ترس روهم پنهان نمیکنند. که این خودش همون بن بسته و وضعیتی که رژیم درش گیر افتاده.
س: یعنی هیچ چشم‌اندازی نیست که رژیم بتونه از درون خودش این بن‌بست رو در نقطه‌ای بشکنه؟
ج: البته که یک وجه جدی علت این بن‌بست، در درون خود رژیمه. چون یک رژیم قرون‌وسطایی هست که می‌خواد خودش رو به جهان امروز، با تروریسم وکشتار و شانتاژ و گروگانگیری تحمیل کنه. همین عامل سرشاخ شدنش با جامعه جهانی میشه.
اما یک این بحران بی‌راه‌حلی و بن‌بست یک وجه جدی دیگه هم داره.
اون هم وجود مقاومتی است که در برابر این رژیم قرار داره، افشاش میکنه، خط سرنگونی رژیم رو پیش می‌بره، به بحرانهای درونی و بیرونی رژیم خصلیت سرنگون‌کنندگی میده و در یک کلام مانند کاتالیزور شرایط رو به سرعت به سمت سرنگونی جهت میده.
برای همین اگه این روزها دقت کرده باشید درلابلای این کشمکشها تقریبا هرروز شاهد آه و ناله وترس آخوندها و عواملشون از تاثیر مجاهدین و مقاومت ایران درداخل کشورهستیم و مثلا رسما میگن که مجاهدین تا اعماق خونه های مردم نفوذ کردند واینکه روی جوانان دارند تاثیرمیگذارند.
ازاین آه وناله میشه فهمید که آتیش به انبار رژیم افتاده و ازطرفی با مشکلاتی با نیروهای خودش هم مواجه هست. به همین علت تا وقتی که این مقاومت هست وایستاده درهمه تحولات بخصوص درداخل ایران و خارج ایران مسیر و سمت حاکمیت آخوندی به سمت سرنگونی است و هرروزهم شتاب میگیره و رژیم قادر به گشودن این بن بست نخواهد بود وقطعا سرانجام رژیم آنچنان ضعیف خواهد شد که با یک ضربه به زباله دان تاریخ پرتاب میشه
مطالب مرتبط
دنده معکوس روحانی، عده‌ای که از هول هلیم غرب در دیگ غفلت افتادند – تیک تاک
روزنامه حکومتی همدلی: چرخش و عقب‌نشینی ۱۸۰درجه‌یی روحانی