جنبش دادخواهی-سی هزار گل سرخ-قتل عام۶۷-قسمت شانزدهم

اگر بهای زنده ماندن, دست شستن از نام مجاهد خلق است,

پس ننگ بر این زندگی, این از آن شما باد... »

این صدای رسای ۳۰ هزار زن و مرد مجاهد خلق و زندانی سیاسیه که در سال ۶۷ با قامتی استوار به پای جوخه های اعدام رفتن

و در گروه های چند صد نفره حلق آویز شدن.

پس سلام می‌کنیم به اونها و به تمامی رهروان و دادخواهانشون که اجازه ندادن نام اونها از صفحة تاریخ پاک بشه.

با دهانی از عطر و میخک سرخ

با گلویی از پرندگان شهید

خواندید آخرین ترانه هایتان را

در برگ برگ خاطرات کودکان خیابانی. تا این مهتاب ارغوانی است

خونتان زلال است

و می جوشد همچنان سرخِ سرخ

در رگهای آسمان.

و ما در جستجوی شما

فراموش نخواهیم کرد, چهره های قاتلان را

یکی از مادران شهدا تعریف میکرد و می گفت...

وقتی برای گرفتن وسایل فرزند شهیدم به زندان اوین رفتم...به دژخیمی که اونجا بود گفتم...

.پسر من دانشجو بود...یه مغزی بود تو این مملکت....

دژخیم گفت..بله...ما مغزهارو می کشیم...

وحالا اگه شما نگاهی به لیست شهدای مقاومت بندازید خواهید دید که ۳۰درصد قید شده یعنی رقمی بالغ بر ۳۰هزار دانشجو اعدام شدن.

تعدادی هم که از دانشجویان در زندانهای خمینی موندن تا سال ۶۷ اونها رو هم در اعدامهای دسته جمعی سال ۶۷ اعدام کرد.

در لیست ۳۲۰۰ نفره از اعدامهای دسته‌جمعی سال ۶۷ که به زحمت زیادجمع آوری شده رقمی بالغ بر ۳۴۱دانشجو در شمار اعدام شده ها هستند

که در مجموعِ ۳۰هزار قتل‌عام شده در سال ۶۷،

رقمی نزدیک به ۳۰۰۰ دانشجو رو شامل میشه و این تنها یک سطر از کارنامة ننگینِ ضدبشری رژیم ولایت فقیهه.

فرزندان آگاه و پیشتاز مردم ایران، خونهای پاکشون رو نثار می کنن و راه آزادی رو باز می کنن.

یادشون جاوید و راهشون پر رهرو.

 

مطالب مرتبط:

جنبش دادخواهی-سی هزار گل سرخ-قتل عام۶۷-قسمت پانزدهم

تداوم جنبش دادخواهی و وحشت‌زدگی جلادان