اعتراف رسانه‌های حکومتی به بلاتکلیفی و ناامیدی در نظام ولایت فقیه – تیک تاک
تیک تاک – اعتراف رسانه‌های حکومتی به بلاتکلیفی و ناامیدی در نظام ولایت فقیه
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
اگر این روزها به مواضع کارگزاران رژیم و تحلیل رسانه‌های و کارشناسانش نگاه کنیم، یک سردرگمی جدی در رابطه با شرایط بین‌المللی رژیم به چشم می‌خوره. این سردرگمی هم به طور مشخص در رابطه با شکست تلاشها جهت فروش مقداری نفت توسط رژیم تا این نقطه، و برداشتن گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیمه. گزارشی رو در همین رابطه با هم ببینیم:
درحالیکه طی ۲هفتة گذشته فرانسه در تکاپو برای جوشکاری مذاکره بین رژیم و آمریکا بود و آخوندها هم برای خلاصی از خفگی اقتصادی، به این تکاپوی فرانسه دل بسته بودند، فیگارو درسرمقالة خود نوشت: «تلاشهای رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل ماکرون، در نشست گروه ۷به منظور حل ﻣﺳﺄله پرونده رژیم ایران و مذاکره میان رژیم و آمریکا در کمتر از دو هفته خنثی شد».
این بی نتیجه ماندن، موجی از سردرگمی و مواضع متناقض را در درون رژیم آخوندی در پی داشت. روزنامة حکومتی ستارة صبح با وحشت از پیامدهای افزایش تنشهای جامعة جهانی با رژیم نوشت: «پیش‌صحنه به شکلی جلو رفت که امیدواری برای حل مشکلات به وجود آمد، اما یک مرتبه فضا تغییر کرد...خدا کند در راستای کاهش تنش‌ها باشد و ما به خروج از برجام نرسیم».
روزنامة حکومتی فرهیختگان نیز به وضعیت آچمز نظام آخوندی اشاره کرده و جام‌زهرهای بعدی را حاصل هرگونه مذاکرة بعدی می‌داند. فرهیختگان می‌نوسید: «مذاکره مجددی که اگرچه تلاش می‌شود «در برجام» تلقی شود، اما وقتی دامنه آن به بند غروب و زمان‌بندی محدودیت‌های ایران کشیده شده و مذاکره بر سر برنامه منطقه‌ای تهران چاشنی آن شود، یعنی ما با مذاکراتی فرابرجامی مواجهیم».
روزنامة حکومتی جوان نیز با اشارة تلویحی به بن‌بست نظام، تاکید می‌کند: «دور اخیر دیپلماسی ایران که از مسیر میانجیگری دولت فرانسه انجام شد، فقط به یک چیز منجر شده است؛ «تحریک شهوت تحریمی امریکا علیه ایران». در این میان پاسدار حسین شریعتمداری، نمایندة خامنه‌ای در کیهان، در مصاحبه‌ای با یورو نیوز، درحالیکه «برجام» را «جسدی متعفن» می‌نامد، تاکید می‌کند تمامی اقدامات طرف اروپایی برای رژیم، از جمله اینستکس اعمالی بی‌حاصل بوده‌اند.
شریعتمداری با آه و ناله می‌گوید: «اینستکس عین تحقیر ماست. اینستکس یعنی نفت در برابر غذا و دارو...می‌خواهند معادله نفت در برابر غذا و دارو را شامل حال ما کنند؟ آن هم به آن شکل بسیار تأسف‌آور...تن‌دادن به این امر، یک نوع دیوانگی است. ترامپ نمی‌گوید بیایید مذاکره کنیم تا به یک نقطه مقبول طرفین برسیم. می‌گوید بیایید ما خواسته‌هایمان را به شما دیکته کنیم.
آقایان هم می‌گویند ما مقصر نیستیم و طرف مقابل به ما کلک زده است. ما هم می‌گوییم حداقلش این است که شما فریب خوردید. تلویزیون حکومتی نیز دربارة طرح فرانسه برای یک اعتبار ۱۵میلیارد دلاری برای رژیم، تازه آنهم در صورت اجازة آمریکا، محتوای این طرح را برای رژیم تماما پوچ تعریف می‌کند.
مهدی محمدی: «پیشنهادی که اینها ارائه کرده بودند اون چیزی که لااقل بر اساس اطلاعات موجود ما می‌توانیم بگیم این بود که یک خط اعتباری ۱۵میلیارد دلاری به ما بدهند به مدت ۴ماه که این مستلزم این بود که بخشی از معافیتهای مربوط به خرید نفت از ناحیه آمریکا برداشته بشود که برداشته نشده امروز آقای ترامپ اعلام کرد که تعلیق و لغو تحریمی در کار نیست و در ازاء اش از ما چی می‌خواستند؟
یک- پایبندی کامل به برجام یعنی ما نه فقط گام سوم را برنداریم بلکه دو تا گام قبلی را هم برگردانیم به وضعیت مندرج در توافق حالا اینکه ساده ترینش است. دو - پذیرش مذاکرات فرابرجامی» از طرف دیگر کارشناسان خود رژیم اقدام نظام در رابطه با کاهش تعهدات برجامی‌اش را به سخره می‌گیرند.
فواد ایزدی، کارشناس حکومتی درحالیکه گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیم را «بی‌رمق» توصیف می‌کرد، گفت: «من معتقدم هر سه گام تا کنون، گام هایی لاک پشتی، محتاطانه و در سایه ملاحظات دیپلماتیک اتخاذ شده است. چون در قیاس با ۱۴ ماه تحریم و فشار بی سابقه (آمریکا و اروپا) نمی‌تواند موازنه قوا را شکل دهد».
هانی‌زاده، یک کارشناس دیگر حکومتی هم می‌گوید: «درحقیقت کشورهای اروپایی همچنان کارشکنی می‌کنند و درصدد هستند که در زمین آمریکا بازی کنند و سیاست‌های آمریکا را عملیاتی کنند. امیدی نمی‌رود که در یک فرآیند زمانی کوتاه دوماهه اتحادیه اروپا به تعهدات خودش عمل کند».
علی بیگدلی، کارشناس حکومتی هم نسبت به پیامدهای این گامهای کاهش تعهدات هسته‌ای رژیم هشدار داده و می‌گوید: «(نظام) دچار یک نوع بلاتکلیفی است که نمی‌داند...به کجا می‌خواهد برود. اما آنچه قطعی است این است که اگر نظام بخواهد به سمت غنی‌سازی یا آب سنگین اراک برود کار خطرناکی است و...مهم‌تر از همه پرونده ما به شورای امنیت خواهد رفت...تهدیدهای ما تا‌کنون واکنش مثبتی از جانب اروپا به جز دادن هشدار به ایران همراه نداشته است».
در چنین وضعیتی که خود کارشناسان حکومتی، رژیم آخوندی را دچار «یک نوع بلاتکلیفی» توصیف کرده و می‌گویند معلوم نیست نظام «به کجا می‌خواهد برود؟»، باید دید شرایط بحرانی کنونی، سرنوشت نظام را چگونه رقم خواهد زد؟
همینطور که در این گزارش هم دیدیم، این روزها رژیم در یک وضعیت بغرنج و البته سردرگم به سر می‌بره. اما چرا؟ موضوع اعتبار ۱۵میلیارد دلاری بستة فرانسوی برای رژیم چیه؟ چرا با اینکه فرانسه تمام توان دیپلماتیک خودش رو به کار گرفت تا رژیم بتونه نفت بفروشه، رژیم تا این نقطه از این فرصت استفاده نکرد؟ میثم ناهید در استودیو همراه ماست برای پاسخ به این سوالها.
ج: در مجموع رژیم از حدود ۳ هفتة پیش یک تلاش گسترده‌ای رو شروع کرد برای اینکه بتونه به هر نحو مقداری نفتش رو بفروشه. خب خود این تلاش یکباره هم نشون می‌داد تاثیر تحریمها وارد فاز خطرناک برای رژیم شده. همون که خودشون قبلا ازش با عنوان «خفگی اقتصادی» نام می‌بردن.
البته این هم قابل پیش‌بینی بود. به ویژه بعد از ۱۳ آبان که تمامی تحریمها علیه رژیم برگشت؛ و باز به طور دقیق‌تر از اردیبهشت امسال که معافیت فروش نفت رژیم به ۸کشور هم برداشته شد. خب ابتدا روحانی و خامنه‌ای دود و دم کردن که هیچ اتفاقی نمی‌افته. ما ۷راه داریم برای فروش نفت که اگر یک را هم ببندن، باز ۶ راه دیگه هست و... که روشن بود برای مصرف داخلیه. چون رژیم هم خیلی نیاز داشت. علت هم نگرانی شدید در بدنه و حتی بالای نظام بود.
اگه دقت کرده باشین این دود و دمها که تحریمها هیچ اثری نداره درست در زمانیه که خامنه‌ای هم خودش به پاسدارها و بسیجی‌ها و حتی هیات دولت روحانی میگفت: نترسید، جا نزنید، از دشمن نهراسید، همه امام جمعه‌هاش رو بسیج می‌کرد که همین حرفها رو پیاپی بزنن که هنوز هم ادامه داره. از همین هم‌زمانی میشه علت دود و دمهای روحانی و خامنه‌ای رو فهمید.
اما برای رژیمی که به اقتصادش نفت‌محور هست، تحریم نفتی اونقدر جدی و حیاتیه که کار با دود و دم درمان نمیشه. بهرحال رژیم از اردیبهشت ذخایرش رو هم خرج کرد و الان به نقطة صفر یا همون خفگی رسیده.
اینکه می‌بینیم یکباره یک دست و پازدن عجیب در رژیم شروع میشه،
عراقچی میگه: اولین ماموریت وزارت خارجه باز کردن منفذی در تحریمهاست-ظریف میگه ما هیچ کدوم از ۱۱ تعهد اروپا رو نخواستیم، فقط بذارن ما روزانه ۷۰۰هزار بشکه نفت بفروشیم، دقیقا به همین علته. این وسط اروپا با جلوداری فرانسه هم که می‌دونستن رژیم در چه مخمصه‌ای قرار گرفته، فرصت رو غنیمت شمردن تا بین رژیم و آمریکا جوشکاری کنن.
اول فرانسه از آمریکا خواسته بود معافیت ۷۰۰هزار بشکه نفت رو به رژیم بده، در مقابل رژیم از کوتاه‌آمدن از کاهش تعهدات برجامیش کوتاه بیاد. برای همین هم روحانی روز ۴شهریور هول شد و بدو بدو آمد و با یک لگد به ارزشهای نظام گفت: ایستادن چیه؟ فقط کمر درد و پا درد می‌گیریم! حاضرم با هر کس مذاکره کنم! اما آمریکا نپذیرفت.
حالا جالب بود رژیم که هنوز باج دادن‌های دوران مماشات زیر زبونش مزه کرده بود و فکر می‌کرد اینبار هم بهش باج میدن، وقتی نشد، روحانی خیلی عصبانی در جلسه هیات دولت گفت: در دولت آمریکا یکسری نئوکانها و... هستند که به کاخ سفید مسلط شدن و هر وقت ما می‌خواهیم به نقطه‌ای برسیم، جلویمان می‌پیچیند و کار رو خراب می‌کنند!
بهرحال بعد از اینکه آمریکا نپذیرفت فرانسه رژیم رو زیر فشار گذاشت تا با پذیرش شروط آمریکا پای میز مذاکره با آمریکا بره. چرا؟ چون در تعادل کنونی که رژیم در حالت خفگی هست، در شرایطی که به شدت در موضع ضعفه، رفتن پای میز مذاکره یعنی تسلیم! یعنی طرف مقابل دیکته می‌کنه، تو موظفی اجرا کنی!
دیروز شریعتمداری در مصاحبه با یورو نیوز میگفت: «ترامپ نمی‌گوید بیایید مذاکره کنیم تا به یک نقطه مقبول طرفین برسیم. می‌گوید بیایید ما خواسته‌هایمان را به شما دیکته کنیم!» حرفش هم درتعادل کنونی کاملا درسته. بهرحال این روندی بود که طی ۳ هفته اخیر طی شد.
ج: بله، این هم بود. یعنی رژیم در ادامة خودزنی‌های کوتاه آمدن از برجام گام سوم رو هم برداشت...
ج: چون پیامدهای خطرناک برای رژیم داره. خودشون هم میگن. امروز یک کارشناس حکومتی به نام علی‌بیگدلی گفت: «اینسوال مطرح است که ایران تا کجا می‌خواهد برود و اگر نقطه پایانی برای ما مسلم و به نفع نیست بهتر است کمی محتاط‌تر عمل کنیم چرا که تهدیدها تا‌کنون واکنش مثبتی از جانب اروپا به جز دادن هشدار به ایران همراه نداشته است».
یعنی میگه این کار تا الان که بی‌حاصل بوده، بعد هم خودش خطرناکه! خطرش چیه؟ خودش میگه: اروپا از ما دور بشه، بعد هم تحریمهای بین‌المللی برگرده و بریم ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد، یعنی اجازه اقدام نظامی علیه نظام. اون هم در چه شرایطی؟ در وضعیتی که آمریکا هم در پی همینه. همین ۲-۳ روز گذشته معاون رئیس جمهور آمریکا در لندن با جانسون ملاقات داشت و درخواستش از انگلیس همین بود که تحریمهای بین‌المللی رو علیه رژیم برگردونن.
بهرحال الان شرایط طوری شده که شکست تلاش رژیم برای فروش نفت و بی‌حاصلی تکاپوی فرانسه تا این نقطه، در برداشتن گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیم ضرب شده، حاصلش شده این وضعیت بغرنج برای نظام و سردرگمی شدید.
ج: در رابطه با هر کدوم شاید به صورت جدا جدا خیلی روشن بیان نکرده باشن. اما از لابلای اخبار و اطلاعات پراکنده‌ای که وجود داره، میشه تا حدی فهمید. در رابطه با ۱۵ میلیارد دلار، این اساس چیزی هست که در بستة فرانسوی می‌گفتن به رژیم بدیم. اون هم در چند قسط. اول گفته میشد این اعتبار برای ۴ماه آینده هست. یعنی تا پایان سال میلادی. اما خود رسانه‌های رژیم با حساب و کتاب میگن سرمون کلاه رفته و این اعتبار برای یکسال هست.
به‌طور مشخص امروز روزنامة فرهیختگان نوشت: به ما میگن روزانه ۷۰۰هزار بشکه نفت بفروشیم. با نفت ۶۰ دلار میشه روزانه ۴۲میلیون دلار درآمد. یعنی ماهی یک میلیارد و ۲۶۰میلیون دلار. همین میزان رو در ماههای سال، یعنی ۱۲ ضرب کنیم میشه ۱۵ میلیارد.
بعد با اشاره به اعتبار ۱۵میلیارد دلاری در طرح فرانسه میگه: «به بیان دقیق‌تر، باید گفت ما با پیشنهاد یک اعتبار ۱۵ میلیارد دلاری «برای یکسال» نه صرفا برای «چهارماه» باقی‌مانده تا پایان سال میلادی مواجهیم. این یعنی یک‌سوم آن چیزی که تا حالا درباره آن گفته و شنیده میشد». که البته لودریان هم گفت: همین هم تنها با اجازه ترامپ اجرایی میشه. ترامپ هم گفت اجازه نمی‌دم و خواهان مذاکره هستم، اما نه با لغو تحریم!
در مورد فروش ۷۰۰هزار بشکه نفت هم، که اونهم اجازه‌ش داده نشد، فرض کنیم اگر میشد تازه پولش کجا می‌رفت؟ مهدی محمدی، یک کارشناس حکومتی پریشب به تلویزیون رژیم گفت: «حتی اگر بیایند از ایران نفت ببرند این اعتبار از کجا هزینه می‌شود؟ از مسیر اینستکس. وقتی از مسیر اینستکس هزینه می‌شود یعنی فقط ما می‌توانیم با آن غذا و دارو بخریم و برای هیچ چیز دیگر پولی در کار نیست!»
ج: دقیقا. آمریکا نه تنها غذا و دارو رو تحریم نکرده، بلکه برایان هوک به صراحت گفت حتی حاضریم برای اینکه این موارد به دست مردم ایران برسه کمک کنیم. اما مسئلة رژیم که غذا و داروی مردم نیست. اینکه مهدی محمدی میگه: با اینستکس «برای هیچ چیز دیگر پول نیست» منظورش هزینه تروریسم و حزب‌الشیطان و پاسدارها و بسیجی‌هاست.
خب رژیم با پول نفت مردم ایران این هزینه‌ها رو میده. پولی نباشه، خب این ارکانش هم فرو میریزه. ۲شب پیش یکی از سرکردگان انتظامی رژیم میگفت: به هر سرباز دست‌کم باید یک میلیون تومان بدیم که نمی‌دیم. چرا؟ «چون نیست، نمیدن!»
یعنی خفگی اقتصادی تاثیراتش رو داره روی نیروهای سرکوبگر رژیم می‌ذاره. همون که رژیم هیچ وقت از مایه‌گذاری براشون نمی‌زد تا انگیزه سرکوب داشته باشن و ریزش نکنن. خب الان «نیست، نمیدن!»
ج: این همون بن‌بست نظامه. یا باید برن پای میز مذاکره که به قول کیهان یعنی تسلیم! یا همین مسیر رو ادامه بدن که خفگی دارهه نظام رو از پا می‌ندازه.
مطالب مرتبط
کلاه جدید دیگری بر سر نظام ولایت فقیه – تیک تاک
آیا نگرانی ولایت فقیه واقعی است؟
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
اگر این روزها به مواضع کارگزاران رژیم و تحلیل رسانه‌های و کارشناسانش نگاه کنیم، یک سردرگمی جدی در رابطه با شرایط بین‌المللی رژیم به چشم می‌خوره. این سردرگمی هم به طور مشخص در رابطه با شکست تلاشها جهت فروش مقداری نفت توسط رژیم تا این نقطه، و برداشتن گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیمه. گزارشی رو در همین رابطه با هم ببینیم:
خبر و نظر:
درحالیکه طی ۲هفتة گذشته فرانسه در تکاپو برای جوشکاری مذاکره بین رژیم و آمریکا بود و آخوندها هم برای خلاصی از خفگی اقتصادی، به این تکاپوی فرانسه دل بسته بودند، فیگارو درسرمقالة خود نوشت: «تلاشهای رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل ماکرون، در نشست گروه ۷به منظور حل ﻣﺳﺄله پرونده رژیم ایران و مذاکره میان رژیم و آمریکا در کمتر از دو هفته خنثی شد».
این بی نتیجه ماندن، موجی از سردرگمی و مواضع متناقض را در درون رژیم آخوندی در پی داشت. روزنامة حکومتی ستارة صبح با وحشت از پیامدهای افزایش تنشهای جامعة جهانی با رژیم نوشت: «پیش‌صحنه به شکلی جلو رفت که امیدواری برای حل مشکلات به وجود آمد، اما یک مرتبه فضا تغییر کرد...خدا کند در راستای کاهش تنش‌ها باشد و ما به خروج از برجام نرسیم».
روزنامة حکومتی فرهیختگان نیز به وضعیت آچمز نظام آخوندی اشاره کرده و جام‌زهرهای بعدی را حاصل هرگونه مذاکرة بعدی می‌داند. فرهیختگان می‌نوسید: «مذاکره مجددی که اگرچه تلاش می‌شود «در برجام» تلقی شود، اما وقتی دامنه آن به بند غروب و زمان‌بندی محدودیت‌های ایران کشیده شده و مذاکره بر سر برنامه منطقه‌ای تهران چاشنی آن شود، یعنی ما با مذاکراتی فرابرجامی مواجهیم».
روزنامة حکومتی جوان نیز با اشارة تلویحی به بن‌بست نظام، تاکید می‌کند: «دور اخیر دیپلماسی ایران که از مسیر میانجیگری دولت فرانسه انجام شد، فقط به یک چیز منجر شده است؛ «تحریک شهوت تحریمی امریکا علیه ایران». در این میان پاسدار حسین شریعتمداری، نمایندة خامنه‌ای در کیهان، در مصاحبه‌ای با یورو نیوز، درحالیکه «برجام» را «جسدی متعفن» می‌نامد، تاکید می‌کند تمامی اقدامات طرف اروپایی برای رژیم، از جمله اینستکس اعمالی بی‌حاصل بوده‌اند.
تحقیر
شریعتمداری با آه و ناله می‌گوید: «اینستکس عین تحقیر ماست. اینستکس یعنی نفت در برابر غذا و دارو...می‌خواهند معادله نفت در برابر غذا و دارو را شامل حال ما کنند؟ آن هم به آن شکل بسیار تأسف‌آور...تن‌دادن به این امر، یک نوع دیوانگی است. ترامپ نمی‌گوید بیایید مذاکره کنیم تا به یک نقطه مقبول طرفین برسیم. می‌گوید بیایید ما خواسته‌هایمان را به شما دیکته کنیم.
آقایان هم می‌گویند ما مقصر نیستیم و طرف مقابل به ما کلک زده است. ما هم می‌گوییم حداقلش این است که شما فریب خوردید. تلویزیون حکومتی نیز دربارة طرح فرانسه برای یک اعتبار ۱۵میلیارد دلاری برای رژیم، تازه آنهم در صورت اجازة آمریکا، محتوای این طرح را برای رژیم تماما پوچ تعریف می‌کند.
مهدی محمدی: «پیشنهادی که اینها ارائه کرده بودند اون چیزی که لااقل بر اساس اطلاعات موجود ما می‌توانیم بگیم این بود که یک خط اعتباری ۱۵میلیارد دلاری به ما بدهند به مدت ۴ماه که این مستلزم این بود که بخشی از معافیتهای مربوط به خرید نفت از ناحیه آمریکا برداشته بشود که برداشته نشده امروز آقای ترامپ اعلام کرد که تعلیق و لغو تحریمی در کار نیست و در ازاء اش از ما چی می‌خواستند؟
یک- پایبندی کامل به برجام یعنی ما نه فقط گام سوم را برنداریم بلکه دو تا گام قبلی را هم برگردانیم به وضعیت مندرج در توافق حالا اینکه ساده ترینش است. دو - پذیرش مذاکرات فرابرجامی» از طرف دیگر کارشناسان خود رژیم اقدام نظام در رابطه با کاهش تعهدات برجامی‌اش را به سخره می‌گیرند.
بی‌رمق
فواد ایزدی، کارشناس حکومتی درحالیکه گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیم را «بی‌رمق» توصیف می‌کرد، گفت: «من معتقدم هر سه گام تا کنون، گام هایی لاک پشتی، محتاطانه و در سایه ملاحظات دیپلماتیک اتخاذ شده است. چون در قیاس با ۱۴ ماه تحریم و فشار بی سابقه (آمریکا و اروپا) نمی‌تواند موازنه قوا را شکل دهد».
هانی‌زاده، یک کارشناس دیگر حکومتی هم می‌گوید: «درحقیقت کشورهای اروپایی همچنان کارشکنی می‌کنند و درصدد هستند که در زمین آمریکا بازی کنند و سیاست‌های آمریکا را عملیاتی کنند. امیدی نمی‌رود که در یک فرآیند زمانی کوتاه دوماهه اتحادیه اروپا به تعهدات خودش عمل کند».
علی بیگدلی، کارشناس حکومتی هم نسبت به پیامدهای این گامهای کاهش تعهدات هسته‌ای رژیم هشدار داده و می‌گوید: «(نظام) دچار یک نوع بلاتکلیفی است که نمی‌داند...به کجا می‌خواهد برود. اما آنچه قطعی است این است که اگر نظام بخواهد به سمت غنی‌سازی یا آب سنگین اراک برود کار خطرناکی است و...مهم‌تر از همه پرونده ما به شورای امنیت خواهد رفت...تهدیدهای ما تا‌کنون واکنش مثبتی از جانب اروپا به جز دادن هشدار به ایران همراه نداشته است».
در چنین وضعیتی که خود کارشناسان حکومتی، رژیم آخوندی را دچار «یک نوع بلاتکلیفی» توصیف کرده و می‌گویند معلوم نیست نظام «به کجا می‌خواهد برود؟»، باید دید شرایط بحرانی کنونی، سرنوشت نظام را چگونه رقم خواهد زد؟
گفتگوی سیاسی
همینطور که در این گزارش هم دیدیم، این روزها رژیم در یک وضعیت بغرنج و البته سردرگم به سر می‌بره. اما چرا؟ موضوع اعتبار ۱۵میلیارد دلاری بستة فرانسوی برای رژیم چیه؟ چرا با اینکه فرانسه تمام توان دیپلماتیک خودش رو به کار گرفت تا رژیم بتونه نفت بفروشه، رژیم تا این نقطه از این فرصت استفاده نکرد؟ میثم ناهید در استودیو همراه ماست برای پاسخ به این سوالها.
س: طی ۲-۳ هفتة گذشته شاهد شتاب گرفتن رخدادها در رابطه با رژیم آخوندی، به ویژه در بعد بین‌المللی بودیم. الان آخرین مختصات این وضعیت چیست؟
ج: در مجموع رژیم از حدود ۳ هفتة پیش یک تلاش گسترده‌ای رو شروع کرد برای اینکه بتونه به هر نحو مقداری نفتش رو بفروشه. خب خود این تلاش یکباره هم نشون می‌داد تاثیر تحریمها وارد فاز خطرناک برای رژیم شده. همون که خودشون قبلا ازش با عنوان «خفگی اقتصادی» نام می‌بردن.
البته این هم قابل پیش‌بینی بود. به ویژه بعد از ۱۳ آبان که تمامی تحریمها علیه رژیم برگشت؛ و باز به طور دقیق‌تر از اردیبهشت امسال که معافیت فروش نفت رژیم به ۸کشور هم برداشته شد. خب ابتدا روحانی و خامنه‌ای دود و دم کردن که هیچ اتفاقی نمی‌افته. ما ۷راه داریم برای فروش نفت که اگر یک را هم ببندن، باز ۶ راه دیگه هست و... که روشن بود برای مصرف داخلیه. چون رژیم هم خیلی نیاز داشت. علت هم نگرانی شدید در بدنه و حتی بالای نظام بود.
اگه دقت کرده باشین این دود و دمها که تحریمها هیچ اثری نداره درست در زمانیه که خامنه‌ای هم خودش به پاسدارها و بسیجی‌ها و حتی هیات دولت روحانی میگفت: نترسید، جا نزنید، از دشمن نهراسید، همه امام جمعه‌هاش رو بسیج می‌کرد که همین حرفها رو پیاپی بزنن که هنوز هم ادامه داره. از همین هم‌زمانی میشه علت دود و دمهای روحانی و خامنه‌ای رو فهمید.
اما برای رژیمی که به اقتصادش نفت‌محور هست، تحریم نفتی اونقدر جدی و حیاتیه که کار با دود و دم درمان نمیشه. بهرحال رژیم از اردیبهشت ذخایرش رو هم خرج کرد و الان به نقطة صفر یا همون خفگی رسیده.
اینکه می‌بینیم یکباره یک دست و پازدن عجیب در رژیم شروع میشه،
باز کردن منفذ
عراقچی میگه: اولین ماموریت وزارت خارجه باز کردن منفذی در تحریمهاست-ظریف میگه ما هیچ کدوم از ۱۱ تعهد اروپا رو نخواستیم، فقط بذارن ما روزانه ۷۰۰هزار بشکه نفت بفروشیم، دقیقا به همین علته. این وسط اروپا با جلوداری فرانسه هم که می‌دونستن رژیم در چه مخمصه‌ای قرار گرفته، فرصت رو غنیمت شمردن تا بین رژیم و آمریکا جوشکاری کنن.
اول فرانسه از آمریکا خواسته بود معافیت ۷۰۰هزار بشکه نفت رو به رژیم بده، در مقابل رژیم از کوتاه‌آمدن از کاهش تعهدات برجامیش کوتاه بیاد. برای همین هم روحانی روز ۴شهریور هول شد و بدو بدو آمد و با یک لگد به ارزشهای نظام گفت: ایستادن چیه؟ فقط کمر درد و پا درد می‌گیریم! حاضرم با هر کس مذاکره کنم! اما آمریکا نپذیرفت.
حالا جالب بود رژیم که هنوز باج دادن‌های دوران مماشات زیر زبونش مزه کرده بود و فکر می‌کرد اینبار هم بهش باج میدن، وقتی نشد، روحانی خیلی عصبانی در جلسه هیات دولت گفت: در دولت آمریکا یکسری نئوکانها و... هستند که به کاخ سفید مسلط شدن و هر وقت ما می‌خواهیم به نقطه‌ای برسیم، جلویمان می‌پیچیند و کار رو خراب می‌کنند!
بهرحال بعد از اینکه آمریکا نپذیرفت فرانسه رژیم رو زیر فشار گذاشت تا با پذیرش شروط آمریکا پای میز مذاکره با آمریکا بره. چرا؟ چون در تعادل کنونی که رژیم در حالت خفگی هست، در شرایطی که به شدت در موضع ضعفه، رفتن پای میز مذاکره یعنی تسلیم! یعنی طرف مقابل دیکته می‌کنه، تو موظفی اجرا کنی!
دیروز شریعتمداری در مصاحبه با یورو نیوز میگفت: «ترامپ نمی‌گوید بیایید مذاکره کنیم تا به یک نقطه مقبول طرفین برسیم. می‌گوید بیایید ما خواسته‌هایمان را به شما دیکته کنیم!» حرفش هم درتعادل کنونی کاملا درسته. بهرحال این روندی بود که طی ۳ هفته اخیر طی شد.
س: این وسط هم رژیم گام سوم کاهش تعهدات برجامیش رو برداشت...
ج: بله، این هم بود. یعنی رژیم در ادامة خودزنی‌های کوتاه آمدن از برجام گام سوم رو هم برداشت...
س: چرا می‌گید خودزنی؟
ج: چون پیامدهای خطرناک برای رژیم داره. خودشون هم میگن. امروز یک کارشناس حکومتی به نام علی‌بیگدلی گفت: «اینسوال مطرح است که ایران تا کجا می‌خواهد برود و اگر نقطه پایانی برای ما مسلم و به نفع نیست بهتر است کمی محتاط‌تر عمل کنیم چرا که تهدیدها تا‌کنون واکنش مثبتی از جانب اروپا به جز دادن هشدار به ایران همراه نداشته است».
یعنی میگه این کار تا الان که بی‌حاصل بوده، بعد هم خودش خطرناکه! خطرش چیه؟ خودش میگه: اروپا از ما دور بشه، بعد هم تحریمهای بین‌المللی برگرده و بریم ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد، یعنی اجازه اقدام نظامی علیه نظام. اون هم در چه شرایطی؟ در وضعیتی که آمریکا هم در پی همینه. همین ۲-۳ روز گذشته معاون رئیس جمهور آمریکا در لندن با جانسون ملاقات داشت و درخواستش از انگلیس همین بود که تحریمهای بین‌المللی رو علیه رژیم برگردونن.
بهرحال الان شرایط طوری شده که شکست تلاش رژیم برای فروش نفت و بی‌حاصلی تکاپوی فرانسه تا این نقطه، در برداشتن گام سوم کاهش تعهدات برجامی رژیم ضرب شده، حاصلش شده این وضعیت بغرنج برای نظام و سردرگمی شدید.
س: یک موضوعی هم که الان خیلی درباره‌ش صحبت میشه، اعتبار ۱۵میلیارد دلاری در طرح فرانسه برای رژیمه، همچنین موضوع اجازه به رژیم برای فروش ماهانه ۷۰۰هزار بشکه نفت. اینها الان در چه مختصاتی هست؟
ج: در رابطه با هر کدوم شاید به صورت جدا جدا خیلی روشن بیان نکرده باشن. اما از لابلای اخبار و اطلاعات پراکنده‌ای که وجود داره، میشه تا حدی فهمید. در رابطه با ۱۵ میلیارد دلار، این اساس چیزی هست که در بستة فرانسوی می‌گفتن به رژیم بدیم. اون هم در چند قسط. اول گفته میشد این اعتبار برای ۴ماه آینده هست. یعنی تا پایان سال میلادی. اما خود رسانه‌های رژیم با حساب و کتاب میگن سرمون کلاه رفته و این اعتبار برای یکسال هست.
به‌طور مشخص امروز روزنامة فرهیختگان نوشت: به ما میگن روزانه ۷۰۰هزار بشکه نفت بفروشیم. با نفت ۶۰ دلار میشه روزانه ۴۲میلیون دلار درآمد. یعنی ماهی یک میلیارد و ۲۶۰میلیون دلار. همین میزان رو در ماههای سال، یعنی ۱۲ ضرب کنیم میشه ۱۵ میلیارد.
بعد با اشاره به اعتبار ۱۵میلیارد دلاری در طرح فرانسه میگه: «به بیان دقیق‌تر، باید گفت ما با پیشنهاد یک اعتبار ۱۵ میلیارد دلاری «برای یکسال» نه صرفا برای «چهارماه» باقی‌مانده تا پایان سال میلادی مواجهیم. این یعنی یک‌سوم آن چیزی که تا حالا درباره آن گفته و شنیده میشد». که البته لودریان هم گفت: همین هم تنها با اجازه ترامپ اجرایی میشه. ترامپ هم گفت اجازه نمی‌دم و خواهان مذاکره هستم، اما نه با لغو تحریم!
در مورد فروش ۷۰۰هزار بشکه نفت هم، که اونهم اجازه‌ش داده نشد، فرض کنیم اگر میشد تازه پولش کجا می‌رفت؟ مهدی محمدی، یک کارشناس حکومتی پریشب به تلویزیون رژیم گفت: «حتی اگر بیایند از ایران نفت ببرند این اعتبار از کجا هزینه می‌شود؟ از مسیر اینستکس. وقتی از مسیر اینستکس هزینه می‌شود یعنی فقط ما می‌توانیم با آن غذا و دارو بخریم و برای هیچ چیز دیگر پولی در کار نیست!»
س: پس این برای رژیم چه فرقی می‌کنه؟ چون اصلا غذا و دارو که توسط آمریکا تحریم نشده!
ج: دقیقا. آمریکا نه تنها غذا و دارو رو تحریم نکرده، بلکه برایان هوک به صراحت گفت حتی حاضریم برای اینکه این موارد به دست مردم ایران برسه کمک کنیم. اما مسئلة رژیم که غذا و داروی مردم نیست. اینکه مهدی محمدی میگه: با اینستکس «برای هیچ چیز دیگر پول نیست» منظورش هزینه تروریسم و حزب‌الشیطان و پاسدارها و بسیجی‌هاست.
خب رژیم با پول نفت مردم ایران این هزینه‌ها رو میده. پولی نباشه، خب این ارکانش هم فرو میریزه. ۲شب پیش یکی از سرکردگان انتظامی رژیم میگفت: به هر سرباز دست‌کم باید یک میلیون تومان بدیم که نمی‌دیم. چرا؟ «چون نیست، نمیدن!»
یعنی خفگی اقتصادی تاثیراتش رو داره روی نیروهای سرکوبگر رژیم می‌ذاره. همون که رژیم هیچ وقت از مایه‌گذاری براشون نمی‌زد تا انگیزه سرکوب داشته باشن و ریزش نکنن. خب الان «نیست، نمیدن!»
س: اما در این دوران که فرانسه تمام توان دیپلماتیک خودش رو بکار گرفت که رژیم بتونه نفتی بفروشه، چرا رژیم تا این نقطه از این فرصت استفاده نکرد تا کمی از این خفگی کم کنه؟
ج: این همون بن‌بست نظامه. یا باید برن پای میز مذاکره که به قول کیهان یعنی تسلیم! یا همین مسیر رو ادامه بدن که خفگی دارهه نظام رو از پا می‌ندازه.
مطالب مرتبط
کلاه جدید دیگری بر سر نظام ولایت فقیه – تیک تاک
آیا نگرانی ولایت فقیه واقعی است؟