مشکل بیکاری در جامعه و اقدامات حکومت آخوندی برای حل آن – قیام ایران
قیام ایران - مشکل بیکاری در جامعه و اقدامات حکومت آخوندی برای حل آن
گفتگو با علیرضا غلامی
یکی از معضلات اجتماعی که گریبانگیر جامعه ما بیکاری است،
حل مشکل شغل برای نیروی کار جامعه باید یکی از اصلی ترین الویتها هر دولتی باشه
زیرا بیکاری خودش بسیاری ازمشکلات دیگه ای درجامعه پدیدمیاره
برای بررسی کم و کیف موضوع بیکاری گفتگویی داریم با علیرضا غلامی
ج: همانطورکه گفتید وضعیت بیکاری روزبروز درحاکمیت آخوندها بیشتر و تشدید میشه تا جائیکه دررسانه های حکومتی به اون میگن ابرچالش. عین جمله رو از خبرگزاری حکومتی مهر میخونم که تا عمق این بحران حتی درمحافل خود رژیم مشخص بشه . این رسانه حکومتی درمقاله ای تحت عنوان چرا کشور با انباشت بیکاران مواجه است مینویسه بیکاری طی سال‌های گذشته در «فهرست ابرچالشهای دولت» قرار گرفته،
یاکارشناس اقتصادی حکومتی بیکاری رو بزرگترین بحران اقتصاد ایران میدونه ومیگه که خالص ایجاد اشتغال از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ صفر بوده است. چرا میگه ابرچالش و بزرگترین بحران اقتصاد ایران زیرا خود بیکاری نشانه از وضعیت اقتصادی درهم شکسته و ناهنجاره
یعنی اینکه وقتی که جامعه ای توان جذب نیروی کار نداره میشه نتیجه گرفت که هیچ سرمایه گذاری بلندمدت وبا چشم اندازی دراون انجام نمیشه دریک کلام یعنی بخشهای اقتصادی مانند کشاورزی و صنعتی کشور درحال رکود و درجازدن هستند و یعنی هیچ برنامه اقتصادی نیست که بتونه این نیروی کار را جذب کنه
کارشناسهای حکومتی درحوزه اقتصاد میگن : متاسفانه اقتصاد ایران در دو دهه اخیر با مشکل بیکاری بالا مواجه شده است دولتمردان باید این موضوع را درک کنند که عامل بسیاری از مشکلات کشور ریشه در مسئله اشتغال و بیکاری دارد.
واینکه دولت برای پاسخ به نیاز تقاضای جدید و انباشت نیروی کار باید سالانه یک میلیون فرصت شغلی ایجاد کند.وقتی این یک میلیون فرصت شغلی ایجاد نمیشه یعنی اینکه چرخهای اقتصاد کشور نمیچرخه
ج: رژیم بجای آمار بیکاران برای رد گم کردن آمار شاغلان رو میده که اعلام کرده « از جمعیت حدود ۸۲میلیون نفری ایران، تقریباً ۴/ ۲۴میلیون نفر شاغل هستند و درمورد بیکاری ازنرخ بیکاری استفاده میکنه مثلا ادعا میکنه که نرخ بیکاری دربهار۹۸ ، ۸/۱۰ بوده
البته میدانید که رژیم هیچگاه آمار واقعی نمیده اون بخشی هم که بعنوان آماره میگه واقعا قابل کتمان نیست چون این آمار و ارقام توسط ارگانهای بین المللی ذیربط هم رصد میشه و نمیشه اونها را خیلی غیر واقعی گفت چون درمورد همین نرخ بیکاری صندوق بین‌المللی پول نرخ بیکاری طی سال ۲۰۱۹در ایران را ۱۶.۱برآورد کرده است. اما همین آمار گزینشی رژیم هم فاجعه است و نشون از همون ابرچالشی میده که خودشون میگن
س: بهرحال رقم ۴/ ۲۴میلیون نفر شاغل رقم بنظر بزرگی میاید.آیا این رقم واقعیه ؟
ج: به بهیچوجه زیرا رژیم اومد یک تعریفی از شاغل کرده که اصلا با استانداردهای جهانی شاغل بودن همخوانی نداره باز هم استناد میکنم به خود رسانه های حکومتی تا بیشتر به فرهنگ رژیم مورد آمار و ارقام دروغین آشنا بشید
کارشناس حکومتی فردشاغل رو اینطور تعریف میکنه. فرشاد سلیمی استاد اقتصاد دانشگاه آزاد ارومیه
براساس تعاریف طرح آمارگیری نیروی کار که هفته‌ای یک ساعت کار کرده باشند و یا دانشجویان و محصلان که بعنوان شاغل در نظر گرفته می شوند و هم‌چنین افرادی که بدون دریافت مزد برای یکی از اعضای خانوار خود که با وی نسبت خویشاوندی دارند، کار می کنند و کارآموزانی که در دوره کارآموزی فعالیتی در ارتباط با فعالیت مؤسسه محل کارآموزی انجام می دهند و سربازان وظیفه نیروهای نظامی که همه این افراد در رسته شاغلان قرار میگیرند
و ادامه میده اگر نرخ بیکاری واقعی و براساس معیار ایجاد درآمد برای افراد محاسبه شود، در حالت خوشبینانه بالای ۴۵ درصد بعنوان جمعیت بیکار در نظر گرفته خواهند شد
ج: دقیقا بخاطر همینه که بعنوان بزرگترین بحران اقتصادی نام میبره زیرا اقتصاد مثل بحثهای آخوندی نیست که بشود با بافتن لاطلائلات همینطوری ادامه داد و هر سفیدی رو سیاه کرد با معشیت و زندگی مردم بستگی داره و نمیشود هر دروغی تحویل مردم داد
ج: بسیار بدترازسال قبل که البته این حرف من نیست مطابق پیش بینی نهادهای بین المللیه همچون بانک جهانی و صندوق بین المللی پول که رسما اعلام کردند که شاخص‌های اقتصاد کلان ایران در سال ۹۸ از وضعیت مناسبی برخوردار نخواهند بود.
س: علت این وضعیت نامناسب چیه و این پیش بینی بر چه اساسیه ؟
ج: به دودلیل عمده که خدمتتون عرض میکنم دلیل اول به نرخ پایین رشد سرمایه گذاری بر می‌گردد که پاشنه آشیل اقتصاد ایرانه و دوم بدلیل اینکه نرخ (حقیقی) رشد سرمایه گذاری در ایران سالهاست منفی شده و در سال جدید نیز چشم انداز روشنی برای افزایش آن دیده نمیشه کاهش قدرت خرید شهروندان و احتیاط آنها برای خرج کردن موجب می‌شود تقاضا برای کالاهای غیرضروری کاهش پیدا کنه و تولید بشدت کاهش پیدا کنه و درنتیجه شغل کم بشه .
و آنچنانکه که رسانه های حکومتی مینویسند سونامی بیکاری از دو مسیر در راه است: مسیراول عدم رشد دراز مدت تقاضا برای جذب نیروی کار تازه است و مسیر دوم از دست رفتن شغل‌های فعلی در بخش خدمات و افت تقاضای کوتاه مدت در بخش تولید به تبع افت تقاضا در بخشهای خدماتی و مصرفی. ودر نهایت خودشون نتیجه میگیرند رشد نرخ بیکاری، حتی جلوتر از تورم شتابان، تبدیل به فصل اول کتاب قطور مشکلات اقتصاد کشور خواهد شد.
ج: اولا خود بیکاری یک مشکلی که کم و بیش کشورهای دیگر با اون دست به گریبان هستند و برای او برنامه های علمی و مدون اقتصادی دارند و اساسا وظیفه هر دولت حل همین مشکلات جامعه است اما درایران با حاکمیتی طرف هستیم که تشکیل شده ازباندهای غارتگر که اصلا منصب میگیرند تا غارت کنند
و نه میخوان و نه توانشو دارن که مشکلی حل کنند یعنی اصلا
پس بدون شک اولین و اصلی ترین راه حل نابودی این نظامه تا این سایه شوم ازسر جامعه برداشته بشه
تا اونوقت بشه تحت یک حاکمیت ملی استعدادهای ایرانی بتونند مشکلات رو حل کنند
پس الان قبل از حل بیکاری وهر معضل دیگر باید تمام توان مصروف سرنگونی این رژیم بشه
و راهش هم تکیه بر مقاومت سراسری و تشکیل شوراهای مردمی و
کانونهای شورشی است واین اصلی ترین وظیفه تمام ایرانیان آزادیخواه هست
مطالب مرتبط
نرخ بیکاری جوانان در ایران بیش از دو برابر نرخ بیکاری جوانان در جهان است
ابرچالشهای نظام و ناتوانی اصلاحات در ۴۰سال اخیر
گفتگو با علیرضا غلامی
یکی از معضلات اجتماعی که گریبانگیر جامعه ما بیکاری است،
حل مشکل شغل برای نیروی کار جامعه باید یکی از اصلی ترین الویتها هر دولتی باشه
زیرا بیکاری خودش بسیاری ازمشکلات دیگه ای درجامعه پدیدمیاره
برای بررسی کم و کیف موضوع بیکاری گفتگویی داریم با علیرضا غلامی
س:آخرین وضعیت بیکاری الان درایران چگونه است و الان این مشکل درچه نقطه ای قرارداره ؟
ج: همانطورکه گفتید وضعیت بیکاری روزبروز درحاکمیت آخوندها بیشتر و تشدید میشه تا جائیکه دررسانه های حکومتی به اون میگن ابرچالش. عین جمله رو از خبرگزاری حکومتی مهر میخونم که تا عمق این بحران حتی درمحافل خود رژیم مشخص بشه . این رسانه حکومتی درمقاله ای تحت عنوان چرا کشور با انباشت بیکاران مواجه است مینویسه بیکاری طی سال‌های گذشته در «فهرست ابرچالشهای دولت» قرار گرفته،
یاکارشناس اقتصادی حکومتی بیکاری رو بزرگترین بحران اقتصاد ایران میدونه ومیگه که خالص ایجاد اشتغال از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ صفر بوده است. چرا میگه ابرچالش و بزرگترین بحران اقتصاد ایران زیرا خود بیکاری نشانه از وضعیت اقتصادی درهم شکسته و ناهنجاره
یعنی اینکه وقتی که جامعه ای توان جذب نیروی کار نداره میشه نتیجه گرفت که هیچ سرمایه گذاری بلندمدت وبا چشم اندازی دراون انجام نمیشه دریک کلام یعنی بخشهای اقتصادی مانند کشاورزی و صنعتی کشور درحال رکود و درجازدن هستند و یعنی هیچ برنامه اقتصادی نیست که بتونه این نیروی کار را جذب کنه
کارشناسهای حکومتی درحوزه اقتصاد میگن : متاسفانه اقتصاد ایران در دو دهه اخیر با مشکل بیکاری بالا مواجه شده است دولتمردان باید این موضوع را درک کنند که عامل بسیاری از مشکلات کشور ریشه در مسئله اشتغال و بیکاری دارد.
واینکه دولت برای پاسخ به نیاز تقاضای جدید و انباشت نیروی کار باید سالانه یک میلیون فرصت شغلی ایجاد کند.وقتی این یک میلیون فرصت شغلی ایجاد نمیشه یعنی اینکه چرخهای اقتصاد کشور نمیچرخه
س: یعنی ازروی بیکاری اون هم به این ابعاد میشه به وضعیت اقتصادی پی برد؟ آیا آماردقیقی از بیکاران داریم ؟
ج: رژیم بجای آمار بیکاران برای رد گم کردن آمار شاغلان رو میده که اعلام کرده « از جمعیت حدود ۸۲میلیون نفری ایران، تقریباً ۴/ ۲۴میلیون نفر شاغل هستند و درمورد بیکاری ازنرخ بیکاری استفاده میکنه مثلا ادعا میکنه که نرخ بیکاری دربهار۹۸ ، ۸/۱۰ بوده
البته میدانید که رژیم هیچگاه آمار واقعی نمیده اون بخشی هم که بعنوان آماره میگه واقعا قابل کتمان نیست چون این آمار و ارقام توسط ارگانهای بین المللی ذیربط هم رصد میشه و نمیشه اونها را خیلی غیر واقعی گفت چون درمورد همین نرخ بیکاری صندوق بین‌المللی پول نرخ بیکاری طی سال ۲۰۱۹در ایران را ۱۶.۱برآورد کرده است. اما همین آمار گزینشی رژیم هم فاجعه است و نشون از همون ابرچالشی میده که خودشون میگن
س: بهرحال رقم ۴/ ۲۴میلیون نفر شاغل رقم بنظر بزرگی میاید.آیا این رقم واقعیه ؟
ج: به بهیچوجه زیرا رژیم اومد یک تعریفی از شاغل کرده که اصلا با استانداردهای جهانی شاغل بودن همخوانی نداره باز هم استناد میکنم به خود رسانه های حکومتی تا بیشتر به فرهنگ رژیم مورد آمار و ارقام دروغین آشنا بشید
کارشناس حکومتی فردشاغل رو اینطور تعریف میکنه. فرشاد سلیمی استاد اقتصاد دانشگاه آزاد ارومیه
براساس تعاریف طرح آمارگیری نیروی کار که هفته‌ای یک ساعت کار کرده باشند و یا دانشجویان و محصلان که بعنوان شاغل در نظر گرفته می شوند و هم‌چنین افرادی که بدون دریافت مزد برای یکی از اعضای خانوار خود که با وی نسبت خویشاوندی دارند، کار می کنند و کارآموزانی که در دوره کارآموزی فعالیتی در ارتباط با فعالیت مؤسسه محل کارآموزی انجام می دهند و سربازان وظیفه نیروهای نظامی که همه این افراد در رسته شاغلان قرار میگیرند
و ادامه میده اگر نرخ بیکاری واقعی و براساس معیار ایجاد درآمد برای افراد محاسبه شود، در حالت خوشبینانه بالای ۴۵ درصد بعنوان جمعیت بیکار در نظر گرفته خواهند شد
س: یعنی اگر با استانداردهای واقعی بررسی بشه نیمی ازنیروی کار درایران بیکار هستند اون هم درخوشبینانه ترین ترین حالت این تفاوت با آمار رژیم خیلی زیاده
ج: دقیقا بخاطر همینه که بعنوان بزرگترین بحران اقتصادی نام میبره زیرا اقتصاد مثل بحثهای آخوندی نیست که بشود با بافتن لاطلائلات همینطوری ادامه داد و هر سفیدی رو سیاه کرد با معشیت و زندگی مردم بستگی داره و نمیشود هر دروغی تحویل مردم داد
س: آینده این بحران رو درسال ۹۸ چطور میبینید؟و گسترش اون چه ابعادی رو دربرمیگیره ؟
ج: بسیار بدترازسال قبل که البته این حرف من نیست مطابق پیش بینی نهادهای بین المللیه همچون بانک جهانی و صندوق بین المللی پول که رسما اعلام کردند که شاخص‌های اقتصاد کلان ایران در سال ۹۸ از وضعیت مناسبی برخوردار نخواهند بود.
س: علت این وضعیت نامناسب چیه و این پیش بینی بر چه اساسیه ؟
ج: به دودلیل عمده که خدمتتون عرض میکنم دلیل اول به نرخ پایین رشد سرمایه گذاری بر می‌گردد که پاشنه آشیل اقتصاد ایرانه و دوم بدلیل اینکه نرخ (حقیقی) رشد سرمایه گذاری در ایران سالهاست منفی شده و در سال جدید نیز چشم انداز روشنی برای افزایش آن دیده نمیشه کاهش قدرت خرید شهروندان و احتیاط آنها برای خرج کردن موجب می‌شود تقاضا برای کالاهای غیرضروری کاهش پیدا کنه و تولید بشدت کاهش پیدا کنه و درنتیجه شغل کم بشه .
و آنچنانکه که رسانه های حکومتی مینویسند سونامی بیکاری از دو مسیر در راه است: مسیراول عدم رشد دراز مدت تقاضا برای جذب نیروی کار تازه است و مسیر دوم از دست رفتن شغل‌های فعلی در بخش خدمات و افت تقاضای کوتاه مدت در بخش تولید به تبع افت تقاضا در بخشهای خدماتی و مصرفی. ودر نهایت خودشون نتیجه میگیرند رشد نرخ بیکاری، حتی جلوتر از تورم شتابان، تبدیل به فصل اول کتاب قطور مشکلات اقتصاد کشور خواهد شد.
س : بطور واقعی اگر این مشکل بخواد حل بشه راه حل چیه؟
ج: اولا خود بیکاری یک مشکلی که کم و بیش کشورهای دیگر با اون دست به گریبان هستند و برای او برنامه های علمی و مدون اقتصادی دارند و اساسا وظیفه هر دولت حل همین مشکلات جامعه است اما درایران با حاکمیتی طرف هستیم که تشکیل شده ازباندهای غارتگر که اصلا منصب میگیرند تا غارت کنند
و نه میخوان و نه توانشو دارن که مشکلی حل کنند یعنی اصلا
وجود خود همین حاکمیت بزرگترین بحران و سونامی برای جامعه ایرانه
پس بدون شک اولین و اصلی ترین راه حل نابودی این نظامه تا این سایه شوم ازسر جامعه برداشته بشه
تا اونوقت بشه تحت یک حاکمیت ملی استعدادهای ایرانی بتونند مشکلات رو حل کنند
پس الان قبل از حل بیکاری وهر معضل دیگر باید تمام توان مصروف سرنگونی این رژیم بشه
و راهش هم تکیه بر مقاومت سراسری و تشکیل شوراهای مردمی و
کانونهای شورشی است واین اصلی ترین وظیفه تمام ایرانیان آزادیخواه هست
مطالب مرتبط
نرخ بیکاری جوانان در ایران بیش از دو برابر نرخ بیکاری جوانان در جهان است
ابرچالشهای نظام و ناتوانی اصلاحات در ۴۰سال اخیر