نمایش انتخابات در بستر بحرانها – تیک تاک
تیک تاک – نمایش انتخابات در بستر بحرانها
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
در حالی که بحرانهای گریبانگیر رژیم در نهایت شدت، روز به روز شدیدتر می‌شوند،
با نزدیک شدن موعد برگزاری این نمایش، بحران انتخابات هم در بستر این شرایط بحرانی،
به فهرست بحرانهای رژیم اضافه شده و جنگ و دعوای دو باند بر سر آن وارد مدارهای جدیتری می‌شود.
بحث و بررسی امروز به همین موضوع اختصاص دارد. ابتدا خبر و نظر ما را در این باره ببینید:
خبر و نظر:
روز چهارشنبه ۱۷مهر روحانی هم وارد جنگ و جدال نمایش انتخابات
که از مدتها پیش بین دو باند رقیب جریان دارد شد
و با ترس و لرز اشاره‌یی به نظارت استصوابی و شورای نگهبان شد و گفت که دورة اول مجلس،
بهترین مجلس و بهترین انتخابات بود، چون نظارت استصوابی نبود.
روحانی در اثبات حرف خود که دورةاول بهترین انتخابات بود، گفت حتی مجاهدین هم در آن شرکت کردند.
« ما بهترین مجلس شورای اسلامی در تاریخ ایران مجلس اول ما بود بهترین مجلس شما مجلسی بهتر از مجلس اول پیدا نمی‌کنید
مجلسی که تویش نظارت اینجوری نبود نه شورای نگهبانی نبود تا اینجوری نظارت کند دفاتر نظارتی نبود
همه آمدند ثبت نام کردند از جناح های مختلف حتی منافقین هم آمدند ثبت نام کردند
بهترین انتخابات داشتیم بهترین مجلس هم داشتیم این‌قدر سختگیری نکنیم فشار نیاوریم
فکر نکنیم که ما این فیلتر را هر چه تنگ‌تر بکنیم این قیف را
هر چه رویش فشار بیاوریم نتیجه‌اش نتیجه مثبت است مردم را آزاد بگذاریم!!!
اظهارات روحانی از دو سو، یعنی هم از طرف باند خامنه‌ای و هم از طرف رسانه‌های باند خودش مورد حمله و طعنه قرار گرفت.
کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان بلافاصله همان دیروز جواب روحانی را در توئیتر خود داد
و به او گوشزد کرد: نباید نهادهای مسئول را به عدم رعایت قانون فرا بخواند.
کدخدایی که مطلبش در رسانه‌های باند خامنه‌ای منعکس شده،
با بیان این که رئیس جمهور که خود سوگند یاد کرده پاسدار قانون اساسی باشد نوشت:
انتظار آن بود که جمهور همگان را به اجرای مْرّ قانون و احترام به آن دعوت کند،
نه (این که) با هیجان سیاسی نهادهای مسئول را به عدم رعایت قانون فرا خواند.»
کدخدایی همچنین با اشارة ضمنی به فساد در باند رقیب و دولت روحانی در توییت دیگری نوشت:
«ورود افراد دارای سوابق فساد اخلاقی و اقتصادی به مجلس خلاف حق‌الناس بوده و شورای نگهبان به عنوان ناظر انتخابات در قبال آن مسئول است
و وظیفه خود را طبق قانون انجام خواهد داد.
مقامات کشور بهتر است بر الگوی رعایت قانون تاکید کنند نه بر طبل فرار از قانون بدمند».
از سوی دیگر روزنامة حکومتی ستارة صبح وابسته به باندهای همسو با روحانی در سرمقالة (۱۸مهر) خود، با عنوان «روحانی به‌جای حرف دو پهلو از قانون اساسی پاسداری کند» او را به خاطر موضع ضعیف و ترسانش مورد طعنه قرار داد و نوشت: «چه در ذهن رئیس‌جمهور می‌گذرد و چرا شفاف منظور خود را بیان نمی‌کند.
آنگونه که از سخنان روحانی برداشت می‌شود، وی از اعمال نظارت استصوابی شورای نگهبان در انتخابات ناراضی است؛ اما چرا صریح این موضوع را بیان نمی‌کند و می‌گوید مجلس دور اول بهترین مجلس تاکنون بوده و علت آن را هم نبود شورای نگهبان و نبود فیلتر می‌داند و می‌گوید در مجلس همگان از حق «انتخاب کردن» و «انتخاب شدن» برخوردار بوده‌اند».
کیهان خامنه‌ای نیز در مقاله‌یی با عنوان سیاسی‌بازی با مطالبات زنان تاکتیک مدیران بی‌کارنامه»
به سوءاستفادة باند رقیب از مسألة زنان در مقطع نمایشهای انتخاباتی اشاره کرده و می‌نویسد:
«مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی،
موضوعاتی مانند صدور مجوز ورود زنان به ورزشگاه را به‌عنوان مطالبه اصلی جامعه جا زده
و علاوه بر کارنامه سازی، به دنبال دوقطبی سازی و بهره‌برداری‌های سیاسی و انتخاباتی هستند».
کیهان خامنه‌ای سپس به یادداشتی به قلم یکی از مهره‌های باند اصلاح طلب که در روزنامة حکومتی سازندگی (۱۷مهر)
به چاپ رسیده اشاره کرده و به نقل از آن می‌افزاید:
«هر انتخاباتی که انجام شده- اعم از انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری و مجلس- همه و همه
در اولویت خود توجه به حقوق و مطالبات زنان را بیان کرده
اما در اکثر مواقع در حد شعار باقی مانده و حتی برخی موارد، اصطلاحی که به کار می‌برند این است که زنان ابزاری برای کسب هویت اجتماعی نگاه شده اند اما بعد از رای آوری مطالبات را فراموش کرده و اولویت‌های دیگری را قرار داده اند و همین رویه غلط زمینه ایجاد دلسردی و ناامیدی را به وجود آورده است».
همون طور که در این گزارش هم دیدیم، به نظر می‌رسه روحانی هم
وارد جنگ و دعوای نمایش انتخابات آتی رژیم شده و دعوای انتخابات به این ترتیب وارد مرحلة جدیدی شده.
گفتگوی امروز ما با اسدالله مثنی هم به همین موضوع اختصاص داره و ما سؤالات خودمون رو در این رابطه با ایشون مطرح خواهیم کرد.
ج: همان طور که می‌دانید جنگ و دعوای انتخاباتی ماههاست که جریان دارد.
بخشی از همین نمایش مبارزه با فساد که خامنه‌ای توسط قضاییه‌اش و رئیس جلاد آن راه انداخته، همچنین رو آمدن بحث بورسیه‌ها بعد از چند سال که مسکوت بود و رو کردن دزدی و فساد در وزارتخانه‌های مختلف که جدیدترین آن مبوط به وزارت ارتباطات و وزیر آن آذری جهرمی و... بسیاری دیگر از دست رو کردن‌های طرفین از همدیگر، همه آتش تهیة همین جنگ انتخابات است.
از طرف دیگر همان طور که در همین گزارش هم شنیدیم، عود کردن قولنج حقوق شهروندی و حقوق زنان در باندهای اصلاح‌طلب هم ناشی از نزدیک شدن نمایش انتخابات است؛ اما تا به حال این جنگ در سطوح پایین‌تر رژیم جریان داشت، در رسانه‌ها یا در مجلس ارتجاع و بعضاً هم در نمایشات جمعه، اما الان ورود روحانی به این معرکه، آن را یک مدار دیگر بالا می‌برد،
یعنی دامنة جنگ را می‌کشاند به بالاترین سطح حاکمیت و خواهی نخواهی خود ولی فقیه هم وارد این جنگ و دعوا خواهد شد. کمااین که دیدیم، چند ساعت از حرفهای روحانی نگذشته، کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان وارد می‌شود و در جواب روحانی که خیلی با احتیاط نظارت استصوابی را زیر سؤال قرار داده بود،
کدخدایی بی‌محابا توی روحانی را شلاق کش کرد و به او گوشزد کرد که نباید بر ضد قانون اساسی حرف بزند و بعد هم چوب مبارزه با فساد را بلند کرد و گفت شورای نگهبان نمی‌گذارد افرادی که سوابق اقتصادی یعنی دزدی و اخلاقی دارند وارد مجلس شوند. و بعد هم روحانی را نصیحت کرد که باید قانون را رعایت کند، نه این که بر طبل فرار از قانون بکوبد.
ج: این بحرانهایی که شما اشاره می‌کنید، بحران اقتصادی و خفگی اقتصادی، انزوای سیاسی، بحرانهای اجتماعی و فضای انفجاری جامعه، از قضا نه تنها باعث تخفیف جنگ و دعوای درونی باندهای مافیایی حاکم نمی‌شود، بلکه آنها را تشدید می‌کند. واقعیت این است که در شیب نزولی حاکمیت و در حالی که رژیم تهدید اصلی را از درون جامعه می بیند، فشارهایی که از جهات مختلف بر کل رژیم وارد می‌شود، منجر به اتّحاد باندهای درونی ولایت نمی‌شود،
بلکه بالعکس تضادهای درونی هرم قدرت و ثروت را تشدید می‌کند. این ناشی از بافت و ساخت نامتجانس باندهای حاکم است؛ این قانون عام حاکم بر همة پدیده‌هاست که وقتی یک پدیده متجانس و منسجم است، فشارهای بیرونی سبب فشرده تر شدن اجزای متشکلة آن و استحکام بیشترش می‌شود،
اما وقتی پدیده‌یی نامتجانس است، فشارهای بیرونی موجب تفرقه و تجزیه و تلاشی می‌شود. ریزشهای فزاینده‌یی که اخیراً خود خامنه‌ای هم به آن اعتراف کرد و صراحتاً گفت که «ریزش در همه جا هست و سپاه پاسداران هم از آن مستثنی نیست» گواه همین واقعیت است. از سوی دیگر، در رژیم آخوندی آنچه باندها و عناصر این رژیم را گرد هم آورده منافع آنهاست، اشتراک منافع باعث نزدیک شدن مقطعی آنها به هم می‌شود،
اما وقتی این منافع در تعارض با هم قرار می‌گیرند، باندها تا مرز حذف فیزیکی هم پیش می‌روند
و این قانون حتی در درون یک باند هم عمل می‌کند؛
همین اخیراً درگیری آخوند یزدی و آخوند آملی لاریجانی که در رو کردن دزدیهای همدیگر جای آبادی برای هم باقی نگذاشتند،
مؤید همین واقعیت است؛ در حالی که این هر دو از نزدیکترین عناصر باند خامنه‌ای و هر دو منصوب او و مورد حمایتش بودند،
اما دیدیم که وقتی پای منافع میلیاردی به میان می‌آید چطور همدیگر را در انظار عمومی می‌درند.
در همین روزها حرفهایی که وابستگان باندهای رقیب در رسانه‌ها و در مجلس علیه همدیگر می‌زنند و می‌نویسند،
به زوایای تاریک این جنگ باندهای مافیایی نور می‌تاباند که بد نیست به مواردی از آنها در اینجا اشاره کنم.
مثلاً یکی از آخوندهای عضو مجلس ارتجاع به نام سلیمی از باند خامنه‌ای
به نقش پولهای کثیف که اولین بار رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی مطرح کرد اشاره می‌کند
و در گفتگویی با خبرگزاری مجلس رژیم می‌گوید: « واقعا ورود پول های کثیف به انتخابات جای نگرانی دارد؛
افرادی که چند میلیارد برای انتخابات هزینه می کنند باید بگویند، که منشاء این پول ها از کجا است؟». وی اضافه می‌کند:
« در انتخابات ریاست جمهوری، کاندیدای انتخاباتی چندین میلیارد پول را از کجا می آورند که خرج این انتخابات می کنند؛
تا به حال شده است که کسی رئیس جمهور شود و از او سوال کنند، که این پولی را که در انتخابات هزینه کرده اید؛
از کجا آورده اید؟ ارثیه ای که به آنها نرسیده است».
و در همین رابطه روزنامة‌حکومتی آرمان ۱۸مهر از باند رقیب می‌نویسد:
« مبارزه با فساد اول از مجلس آغاز شود». این جنگ و دعواها البته موجب نگرانی خود رژیم می‌شود
و آنها مرتب به همدیگر هشدار می‌دهند که این کاری که می کنید سوراخ کردن کشتی‌است که همه سوار آن هستیم و...
اما در عین حال قادر نیستد. مثلاً یکی از آخوندهای دانه درشت حوزه به نام غرویان
با ابراز نگرانی از آخر و عاقبت پرونده رو کردن‌های متقابل باندها می‌نویسد:
«اگر روند پرونده‌های فساد اقتصادی به همین شکل ادامه پیدا کند و برخی مسئولان نیز
همچنان بدون توجه به دغدغه‌ها و مشکلات مردم به نزاع‌های سیاسی خود ادامه دهند
وضعیت جامعه روزبه‌روز سخت‌تر خواهد شد و
کار به جایی خواهد رسید که مورد دلخواه هیچ‌کس نخواهد بود».
ج: این مبتنی بر قانونمندیهای سیاسی و اجتماعی است. بحرانها در همدیگر ضرب می‌شوند،
در فاز نزولی دیکتاتوری، سمت و سوی تضادها تشدید است و نه تخفیف.
به تجربه هم می‌بینیم که وقتی علائم سقوط ظاهر می‌شود، باندهای غارتگر به غارت و چپاول خود شتاب می‌دهند
که هر چه بیشتر و سریعتر کیسه‌های خود را پر کنند و برای آیندة نامعلوم خود، ذخیرة مکفی داشته باشند
و همین خودش دینامیسمی برای تشدید جنگ و جدال می شود.
از طرف دیگر باز هم به تجربه دیده‌ایم که هر انتخابات رژیم به رغم نمایشی بودن آن از آنجا که سرفصل تقسیم غنایم است،
همیشه بحران درونی رژیم را به شدت اوج می‌دهد و هر نمایش انتخابات خودش مولد بحران و بحرانهای جدید می‌شود
و البته متقابلاً برای مردم و مقاومت سازمان‌یافته فضا باز می‌کند و فرصت ایجاد می‌کند.
بخصوص این که دعوای مسخرة اصلاح طلب و اصولگرا که رژیم در گذشته به لحاظ سیاسی از آن سود می‌برد سوخته است.
شعار مردمی و انقلابی «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» گواه این حقیقت است.
بنابراین نمایش انتخاباتی آینده برای رژیم یک تهدید بسیار جدی و برای مردمی که
خواهان سرنگونی تمامیت این حاکمیت فاسد هستند یک فرصت مغتنم است.
مطالب مرتبط
امنیت هراس روزافزون رژیم آخوندی – تیک تاک
پاسخ شورای نگهبان ارتجاع به روحانی: دنبال هیجان سیاسی نباش
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
در حالی که بحرانهای گریبانگیر رژیم در نهایت شدت، روز به روز شدیدتر می‌شوند،
با نزدیک شدن موعد برگزاری این نمایش، بحران انتخابات هم در بستر این شرایط بحرانی،
به فهرست بحرانهای رژیم اضافه شده و جنگ و دعوای دو باند بر سر آن وارد مدارهای جدیتری می‌شود.
بحث و بررسی امروز به همین موضوع اختصاص دارد. ابتدا خبر و نظر ما را در این باره ببینید:
خبر و نظر:
روز چهارشنبه ۱۷مهر روحانی هم وارد جنگ و جدال نمایش انتخابات
که از مدتها پیش بین دو باند رقیب جریان دارد شد
و با ترس و لرز اشاره‌یی به نظارت استصوابی و شورای نگهبان شد و گفت که دورة اول مجلس،
بهترین مجلس و بهترین انتخابات بود، چون نظارت استصوابی نبود.
روحانی در اثبات حرف خود که دورةاول بهترین انتخابات بود، گفت حتی مجاهدین هم در آن شرکت کردند.
« ما بهترین مجلس شورای اسلامی در تاریخ ایران مجلس اول ما بود بهترین مجلس شما مجلسی بهتر از مجلس اول پیدا نمی‌کنید
مجلسی که تویش نظارت اینجوری نبود نه شورای نگهبانی نبود تا اینجوری نظارت کند دفاتر نظارتی نبود
همه آمدند ثبت نام کردند از جناح های مختلف حتی منافقین هم آمدند ثبت نام کردند
بهترین انتخابات داشتیم بهترین مجلس هم داشتیم این‌قدر سختگیری نکنیم فشار نیاوریم
فکر نکنیم که ما این فیلتر را هر چه تنگ‌تر بکنیم این قیف را
هر چه رویش فشار بیاوریم نتیجه‌اش نتیجه مثبت است مردم را آزاد بگذاریم!!!
اظهارات روحانی از دو سو، یعنی هم از طرف باند خامنه‌ای و هم از طرف رسانه‌های باند خودش مورد حمله و طعنه قرار گرفت.
کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان بلافاصله همان دیروز جواب روحانی را در توئیتر خود داد
و به او گوشزد کرد: نباید نهادهای مسئول را به عدم رعایت قانون فرا بخواند.
پاسدار قانون اساسی
کدخدایی که مطلبش در رسانه‌های باند خامنه‌ای منعکس شده،
با بیان این که رئیس جمهور که خود سوگند یاد کرده پاسدار قانون اساسی باشد نوشت:
انتظار آن بود که جمهور همگان را به اجرای مْرّ قانون و احترام به آن دعوت کند،
نه (این که) با هیجان سیاسی نهادهای مسئول را به عدم رعایت قانون فرا خواند.»
کدخدایی همچنین با اشارة ضمنی به فساد در باند رقیب و دولت روحانی در توییت دیگری نوشت:
«ورود افراد دارای سوابق فساد اخلاقی و اقتصادی به مجلس خلاف حق‌الناس بوده و شورای نگهبان به عنوان ناظر انتخابات در قبال آن مسئول است
و وظیفه خود را طبق قانون انجام خواهد داد.
مقامات کشور بهتر است بر الگوی رعایت قانون تاکید کنند نه بر طبل فرار از قانون بدمند».
از سوی دیگر روزنامة حکومتی ستارة صبح وابسته به باندهای همسو با روحانی در سرمقالة (۱۸مهر) خود، با عنوان «روحانی به‌جای حرف دو پهلو از قانون اساسی پاسداری کند» او را به خاطر موضع ضعیف و ترسانش مورد طعنه قرار داد و نوشت: «چه در ذهن رئیس‌جمهور می‌گذرد و چرا شفاف منظور خود را بیان نمی‌کند.
آنگونه که از سخنان روحانی برداشت می‌شود، وی از اعمال نظارت استصوابی شورای نگهبان در انتخابات ناراضی است؛ اما چرا صریح این موضوع را بیان نمی‌کند و می‌گوید مجلس دور اول بهترین مجلس تاکنون بوده و علت آن را هم نبود شورای نگهبان و نبود فیلتر می‌داند و می‌گوید در مجلس همگان از حق «انتخاب کردن» و «انتخاب شدن» برخوردار بوده‌اند».
سیاسی بازی
کیهان خامنه‌ای نیز در مقاله‌یی با عنوان سیاسی‌بازی با مطالبات زنان تاکتیک مدیران بی‌کارنامه»
به سوءاستفادة باند رقیب از مسألة زنان در مقطع نمایشهای انتخاباتی اشاره کرده و می‌نویسد:
«مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی،
موضوعاتی مانند صدور مجوز ورود زنان به ورزشگاه را به‌عنوان مطالبه اصلی جامعه جا زده و علاوه بر کارنامه سازی، به دنبال دوقطبی سازی و بهره‌برداری‌های سیاسی و انتخاباتی هستند».
کیهان خامنه‌ای سپس به یادداشتی به قلم یکی از مهره‌های باند اصلاح طلب که در روزنامة حکومتی سازندگی (۱۷مهر)
به چاپ رسیده اشاره کرده و به نقل از آن می‌افزاید:
«هر انتخاباتی که انجام شده- اعم از انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری و مجلس- همه و همه
در اولویت خود توجه به حقوق و مطالبات زنان را بیان کرده
اما در اکثر مواقع در حد شعار باقی مانده و حتی برخی موارد، اصطلاحی که به کار می‌برند این است که زنان ابزاری برای کسب هویت اجتماعی نگاه شده اند اما بعد از رای آوری مطالبات را فراموش کرده و اولویت‌های دیگری را قرار داده اند و همین رویه غلط زمینه ایجاد دلسردی و ناامیدی را به وجود آورده است».
گفتگوی سیاسی
همون طور که در این گزارش هم دیدیم، به نظر می‌رسه روحانی هم
وارد جنگ و دعوای نمایش انتخابات آتی رژیم شده و دعوای انتخابات به این ترتیب وارد مرحلة جدیدی شده.
گفتگوی امروز ما با اسدالله مثنی هم به همین موضوع اختصاص داره و ما سؤالات خودمون رو در این رابطه با ایشون مطرح خواهیم کرد.
س: در شرایطی که بحرانهای مختلف از همه طرف رژیم را احاطه کرده، روحانی دیروز آمد
و یک هیزم به تنور جنگ باندها انداخت و مسألة انتخابات و موضوع نظارت استصوابی را مطرح کرد، معنی این کار چیست؟
ج: همان طور که می‌دانید جنگ و دعوای انتخاباتی ماههاست که جریان دارد.
بخشی از همین نمایش مبارزه با فساد که خامنه‌ای توسط قضاییه‌اش و رئیس جلاد آن راه انداخته، همچنین رو آمدن بحث بورسیه‌ها بعد از چند سال که مسکوت بود و رو کردن دزدی و فساد در وزارتخانه‌های مختلف که جدیدترین آن مبوط به وزارت ارتباطات و وزیر آن آذری جهرمی و... بسیاری دیگر از دست رو کردن‌های طرفین از همدیگر، همه آتش تهیة همین جنگ انتخابات است.
از طرف دیگر همان طور که در همین گزارش هم شنیدیم، عود کردن قولنج حقوق شهروندی و حقوق زنان در باندهای اصلاح‌طلب هم ناشی از نزدیک شدن نمایش انتخابات است؛ اما تا به حال این جنگ در سطوح پایین‌تر رژیم جریان داشت، در رسانه‌ها یا در مجلس ارتجاع و بعضاً هم در نمایشات جمعه، اما الان ورود روحانی به این معرکه، آن را یک مدار دیگر بالا می‌برد،
یعنی دامنة جنگ را می‌کشاند به بالاترین سطح حاکمیت و خواهی نخواهی خود ولی فقیه هم وارد این جنگ و دعوا خواهد شد. کمااین که دیدیم، چند ساعت از حرفهای روحانی نگذشته، کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان وارد می‌شود و در جواب روحانی که خیلی با احتیاط نظارت استصوابی را زیر سؤال قرار داده بود،
کدخدایی بی‌محابا توی روحانی را شلاق کش کرد و به او گوشزد کرد که نباید بر ضد قانون اساسی حرف بزند و بعد هم چوب مبارزه با فساد را بلند کرد و گفت شورای نگهبان نمی‌گذارد افرادی که سوابق اقتصادی یعنی دزدی و اخلاقی دارند وارد مجلس شوند. و بعد هم روحانی را نصیحت کرد که باید قانون را رعایت کند، نه این که بر طبل فرار از قانون بکوبد.
س: با توجه به شرایطی که گفتید و اوضاع بحرانی رژیم آیا این موجب نمی‌شود که باندها به یک مصالحه و سازشی در نمایش انتخابات که قرار است در پایان سال و در اسفند ماه برگزار شود، برسند و از این مرحله عبور کنند؟
ج: این بحرانهایی که شما اشاره می‌کنید، بحران اقتصادی و خفگی اقتصادی، انزوای سیاسی، بحرانهای اجتماعی و فضای انفجاری جامعه، از قضا نه تنها باعث تخفیف جنگ و دعوای درونی باندهای مافیایی حاکم نمی‌شود، بلکه آنها را تشدید می‌کند. واقعیت این است که در شیب نزولی حاکمیت و در حالی که رژیم تهدید اصلی را از درون جامعه می بیند، فشارهایی که از جهات مختلف بر کل رژیم وارد می‌شود، منجر به اتّحاد باندهای درونی ولایت نمی‌شود،
بلکه بالعکس تضادهای درونی هرم قدرت و ثروت را تشدید می‌کند. این ناشی از بافت و ساخت نامتجانس باندهای حاکم است؛ این قانون عام حاکم بر همة پدیده‌هاست که وقتی یک پدیده متجانس و منسجم است، فشارهای بیرونی سبب فشرده تر شدن اجزای متشکلة آن و استحکام بیشترش می‌شود،
اما وقتی پدیده‌یی نامتجانس است، فشارهای بیرونی موجب تفرقه و تجزیه و تلاشی می‌شود. ریزشهای فزاینده‌یی که اخیراً خود خامنه‌ای هم به آن اعتراف کرد و صراحتاً گفت که «ریزش در همه جا هست و سپاه پاسداران هم از آن مستثنی نیست» گواه همین واقعیت است. از سوی دیگر، در رژیم آخوندی آنچه باندها و عناصر این رژیم را گرد هم آورده منافع آنهاست، اشتراک منافع باعث نزدیک شدن مقطعی آنها به هم می‌شود،
اما وقتی این منافع در تعارض با هم قرار می‌گیرند، باندها تا مرز حذف فیزیکی هم پیش می‌روند
و این قانون حتی در درون یک باند هم عمل می‌کند؛
همین اخیراً درگیری آخوند یزدی و آخوند آملی لاریجانی که در رو کردن دزدیهای همدیگر جای آبادی برای هم باقی نگذاشتند،
مؤید همین واقعیت است؛ در حالی که این هر دو از نزدیکترین عناصر باند خامنه‌ای و هر دو منصوب او و مورد حمایتش بودند،
اما دیدیم که وقتی پای منافع میلیاردی به میان می‌آید چطور همدیگر را در انظار عمومی می‌درند.
منافع میلیاردی
در همین روزها حرفهایی که وابستگان باندهای رقیب در رسانه‌ها و در مجلس علیه همدیگر می‌زنند و می‌نویسند،
به زوایای تاریک این جنگ باندهای مافیایی نور می‌تاباند که بد نیست به مواردی از آنها در اینجا اشاره کنم.
مثلاً یکی از آخوندهای عضو مجلس ارتجاع به نام سلیمی از باند خامنه‌ای
به نقش پولهای کثیف که اولین بار رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی مطرح کرد اشاره می‌کند
و در گفتگویی با خبرگزاری مجلس رژیم می‌گوید: « واقعا ورود پول های کثیف به انتخابات جای نگرانی دارد؛
افرادی که چند میلیارد برای انتخابات هزینه می کنند باید بگویند، که منشاء این پول ها از کجا است؟». وی اضافه می‌کند:
« در انتخابات ریاست جمهوری، کاندیدای انتخاباتی چندین میلیارد پول را از کجا می آورند که خرج این انتخابات می کنند؛
تا به حال شده است که کسی رئیس جمهور شود و از او سوال کنند، که این پولی را که در انتخابات هزینه کرده اید؛
از کجا آورده اید؟ ارثیه ای که به آنها نرسیده است».
و در همین رابطه روزنامة‌حکومتی آرمان ۱۸مهر از باند رقیب می‌نویسد:
« مبارزه با فساد اول از مجلس آغاز شود». این جنگ و دعواها البته موجب نگرانی خود رژیم می‌شود
و آنها مرتب به همدیگر هشدار می‌دهند که این کاری که می کنید سوراخ کردن کشتی‌است که همه سوار آن هستیم و...
اما در عین حال قادر نیستد. مثلاً یکی از آخوندهای دانه درشت حوزه به نام غرویان
با ابراز نگرانی از آخر و عاقبت پرونده رو کردن‌های متقابل باندها می‌نویسد:
«اگر روند پرونده‌های فساد اقتصادی به همین شکل ادامه پیدا کند و برخی مسئولان نیز
همچنان بدون توجه به دغدغه‌ها و مشکلات مردم به نزاع‌های سیاسی خود ادامه دهند
وضعیت جامعه روزبه‌روز سخت‌تر خواهد شد و
کار به جایی خواهد رسید که مورد دلخواه هیچ‌کس نخواهد بود».
س: این که پیش‌بینی می‌کنید بحران شدیدتر از قبل می‌شود، بر چه مبنایی است؟ چرا؟
ج: این مبتنی بر قانونمندیهای سیاسی و اجتماعی است. بحرانها در همدیگر ضرب می‌شوند،
در فاز نزولی دیکتاتوری، سمت و سوی تضادها تشدید است و نه تخفیف.
به تجربه هم می‌بینیم که وقتی علائم سقوط ظاهر می‌شود، باندهای غارتگر به غارت و چپاول خود شتاب می‌دهند
که هر چه بیشتر و سریعتر کیسه‌های خود را پر کنند و برای آیندة نامعلوم خود، ذخیرة مکفی داشته باشند
و همین خودش دینامیسمی برای تشدید جنگ و جدال می شود.
از طرف دیگر باز هم به تجربه دیده‌ایم که هر انتخابات رژیم به رغم نمایشی بودن آن از آنجا که سرفصل تقسیم غنایم است،
همیشه بحران درونی رژیم را به شدت اوج می‌دهد و هر نمایش انتخابات خودش مولد بحران و بحرانهای جدید می‌شود
و البته متقابلاً برای مردم و مقاومت سازمان‌یافته فضا باز می‌کند و فرصت ایجاد می‌کند.
بخصوص این که دعوای مسخرة اصلاح طلب و اصولگرا که رژیم در گذشته به لحاظ سیاسی از آن سود می‌برد سوخته است.
شعار مردمی و انقلابی «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» گواه این حقیقت است.
بنابراین نمایش انتخاباتی آینده برای رژیم یک تهدید بسیار جدی و برای مردمی که
خواهان سرنگونی تمامیت این حاکمیت فاسد هستند یک فرصت مغتنم است.
مطالب مرتبط
امنیت هراس روزافزون رژیم آخوندی – تیک تاک
پاسخ شورای نگهبان ارتجاع به روحانی: دنبال هیجان سیاسی نباش