روحانی شیادی و اعتراف به بحران و بنبست – تیک تاک
تیک تاک – روحانی شیادی و اعتراف به بحران و بنبست
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
روحانی امروز هم به صحنه آمد و به بهانة مراسم آغاز سال تحصیلی و سخنرانی در دانشگاه تهران، به موضوعات مختلفی که دو باند بر سر آن جنگ و دعوا دارند اشاره کرد؛ از جمله دربارة نمایش انتخاباتی پیش رو و همچنین دعوای بیپایان دو باند بر سر برجام و مذاکره؛ بحث و بررسی امروز ما به همین موضوع اختصاص دارد. ابتدا گزارشی در این باره:
روحانی بخشی از سخنرانی خود را به نمایش انتخابات پیش رو که قرار است اسفند ماه آینده برگزار شود اختصاص داد و گفت: برای اینکه افکار بهحق مردم حاکم شود، صندوق است. ما راه دیگری نداریم. اینکه راه دیگر نداریم براساس تجربه است... راهی جز فضای انتخابات پرشکوه نداریم
روحانی در بخشی از سخنان خود آنجا که به بیکاری بخصوص بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاه اشاره میکرد، شیادانه ژست اپوزیسیون گرفت و گفت: فردی که در اینجا درس خوانده و باسواد شده چرا وقتی فارغالتحصیل میشود شغل به اندازه کافی نیست.
روحانی بدون این که به نظارت استصوابی و شورای نگهبان اشاره کند، خواستار شرکت همگان در نمایش انتخابات بدون ترس از حذف و رد صلاحیت شد و گفت: هرکس خود را هم شایسته میداند؛ خود را کاندیدا کند. اگر هم مشکلی برایش پیش آید، اشکال ندارد. این در راه خدا است. اشکال ندارد کسی که خود را لایق میداند و کاندیدا کند، چه انتخاب شود و چه انتخاب نشود، چه بگویند صالح هستی یا نیستی. این وظیفه بزرگ ملی ماست و یکی از مهمترین مسائل ما امسال را باید انتخابات بدانیم.
روحانی در هراس از سوت و کور بودن نمایش انتخابات گفت: اگر یک انتخابات پرشکوه، با نشاط و پر رونق با حضور اکثریت مردم در کشور شاهد باشیم، قدرت سیاسی ما در دنیا بالا میرود، خاطرنشان کرد: آنگاه دشمنان ما از ما میهراسند.
روحانی بخشی از سخنرانیاش را هم به دانشگاه و مسائل دانشگاه اختصاص داد و به شیوة امید درمانی، به دادن وعدههای پوچ و کلی پرداخت و گفت: به وزیر و روسای دانشگاهها تاکید میکنم که به ورزش، رفاه و تغذیه و...
دانشجویان به همان اندازه که برای سیاست و یادگیری دانشجویان وقت میگذاریم، وقت بگذارند. روحانی در قسمت دیگری از سخنرانی خود به جنگ و جدال بیپایان دو باند اختصاص داد و ضمن اعتراف به این که ۴۱سال است هنوز نتوانستهایم در مورد تعامل با دنیا بفهمیم چه باید بکنیم در مورد برجام گفت: پیشرفت و آینده کشور در سایه تعامل با دنیا است یا تقابل؟ خب ممکن است بگویید جوابش آسان است. این مسئله اساسی است.
۴۲سال است هنوز به جواب روشن و قاطع در این زمینه نرسیدیم. عدهای میگویند تعامل سازنده حتما. عدهای هم میگویند تقابل مستمر و دائم. برخی میگویند مشکلات با جهان راهی ندارد و باید بشکنیمش. اینجا دوئل است و باید بزنیم یا کُشته شویم یا بِکُشیم. برخی هم میگوید مشکلات را میشود با دنیا حل کرد. اینکه استراتژی ما تعامل سازنده باشد یا تقابل مستمر، اساس است در کشور ما .
من به صراحت به شما بگم چیزی که من سالها بحث کردم فکر کردم مطالعه کردم . با دعوا درست نمیشه . دوتا صف درست کنیم یک عده این ور یک عده اون ور مدام با هم جر و بحث کنیم . فایده نداره به نتیجه نمیرسیم . یکی میگه همه اش ضرر بود . دعوا هم سر برجام نیست. دعوا سر چیز بزرگتر است. عدهای میگویند وقت تلف میکنید با خارجیها حرف میزنید، عمر شریف را تلف میکنید.
ما باید با تهدید حرف بزنیم و خارج نهایت جلوی ما تسلیم میشود.به زانودر میاد دستم ما را مبیوسه تمام میشه. یکی میگه نه راه این نیست با جنگ مداوم به نتیجه نمیرسیم . روحانی در اظهارات خود در نشست خبری روز دوشنبه هم با بیان تلویحی این نکته که تنها راه مذاکره با آمریکاست،
اعلام آمادگی کرد که در این راه حاضر است قربانی شود: «من به سران کشورهای اروپایی به صراحت گفتم هر زمان من اطمینان پیدا کنم که منافع ملت ایران در یک جمعی در یک اجلاسی در یک جلسه ای تامین بشود و بار فشار از روی مردم برداشته می شود اما من باید شخصاً قربانی بشوم با افتخار این قربانی را می پذیرم و قبول میکنم در آینده هم این کار را خواهم کرد».
به دنبال روحانی، ظریف هم برای قربانی شدن در راه مذاکره و برجام اعلام آمادگی کرد و گفت: « ۶ سال پیش گفتم در این صحنه آمده ام برای قربانی شدن». وی با اشاره به باند خامنهای و مخالفت انها با برجام گفت: « شما میگویید برجام یک جسد است خیلی خب این جسد را خاکش کنید تا شش تا قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید». ظریف ضمن ابراز غیظ خود از مجاهدین که ظریف رامالهکش ولیفقیه و همزاد قاسم سلیمانی نامیدهاند، گفت: « کسانی که در فضای مجازی به من می گویند دروغگو فقط از آلبانی نیستند بلکه برخی از داخل هم این زحمت را می کشند».
همون طور که در خبرها شنیدید و در همین گزارش هم آمده بود، روحانی امروز در مراسم آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران حاضر شد و سخنرانی کرد. این سخنرانی طبق معمول هر ساله در یک جو امنیتی که پاسداران و مأموران اطلاعاتی ایجاد کرده بودند تا از دانشجویان واقعی و ناوابسته به رژیم هیچ کس در تالار حضور نداشته باشد، انجام شد.
به هر حال روحانی در این سخنرانی حرفهایی رو مطرح کرد که جا داره قدری روش تأمل بکنیم. در همین رابطه اسدالله مثنی امروز در استودیو مهمان ما هستند تا سؤالاتمون رو در این رابطه مطرح کنیم.
ج: شما البته مختصراً اشاره کردید، ولی اجازه بدین من هم اضافه کنم که سخنرانی امروز روحانی مثل سالهای گذشته در یک فضای کاملاً امنیتی برگزار شد و روحانی از ترس روبرو شدن با دانشجویان سخنرانی خودش رو در حضور یک عده آدمهای دستچین شده انجام داد و دانشجویان هم به رغم فضای غلیظ امنیتی در برابر سالن محل سخنرانی اجتماع کردند و علیه حضور رئیس جمهور نظام آخوندی که سوابق ممتدی در سرکوب و کشتار دانشجویان دارد در دانشگاه اعتراض کردند و شعار سر دادند.
پلاکاردهای که دانشجویان معترض در دست داشتند از جمله این بود که: همپای سرکوب همواره مقاومت جریان دارد. دانشجوی زندانی آزاد باید گردد. زندانی سیاسی آزاد باید گردد. و همچنین پلاکاردهایی با مضمون اعتراض به پولی شدن دانشگاه و طبقاتی شدن دانشگاه و...
روحانی هم برای خالی نبودن عریضه قسمتی از صحبتهاش رو که تماماً شیادی بود به دانشگاه اختصاص داد و در حالی که ژست اپوزیسون گرفته بود به گسترش کمی و فقر علمی و آموزشی دانشگاهها اعتراف کرد و وعدههای مسخره و سر خرمن در مورد رسیدگی به امور دانشگاهها... که اصلاً قابل اعتنا نیست.
از اینها که بگذریم دو موضوع اصلی در حرفهای روحانی بود که هر دو هم موضوع دعوای دو باند حاکم است. یکی نمایش انتخابات پیش رو که حرفها و موضع روحانی در این مورد کاملاً شیادانه بود و یکی هم موضوع برجام و موضوع مذاکره که البته به نظر من این اصلیتر بود و به بحران و بنبست لاینحل رژیم در این مورد اعتراف کرد.
ج: به خاطر این که موضعش این بود که گویا اولاً یک انتخابات واقعی هست و میتواند باشد و یک جبههبندی هم در مورد انتخابات وجود دارد بین او و باندش که طرفدار انتخابات آزاد و واقعی هستند و باند مقابل که مخالف انتخابات آزاد است و نمیگذارد افراد ذیصلاح وارد انتخابات بشن و انتخاب بشن. در واقع این موضع روحانی یک شیادی چند لایه است:
اولاً کدام انتخابات، این نمایش مسخره و بازی مشمئز کننده که در واقع نمایش غصب حاکمیت مردم توسط یک مشت اراذل و اوباش، انتخابات است؟ نمایشی که اصلاً شرط اولیه شرکت در آن اعتقاد قلبی و التزام عملی به ولایت فقیه است. تازه شورای نگهبان میآید و از همین اراذلی که حاضر به بازی در این نمایش شدهاند با نظارت استصوابی دست به تصفیه میزند تا مبادا ذرهیی و عنصری که کمترین اثری از خوی مردمی و شرف و انسانی داشته باشد در آن راه پیدا کند.
این نمایش در واقع صحنة جنگ و جدال باندهای مافیایی بر سر کرسیهایی است که خود آنها وسیلهیی است برای غارت و چپاول. نمایشی که در رقابتهای آن به قول خودشان و به قول رحمانی فضلی پولهای کثیف حاصل از درآمد مواد مخدر و سایر قاچاق و جرائم در آن حرف اول را میزند.
این نمایش از همان مجلس اول که روحانی میگفت بهترین مجلس بود چون مجاهدین در آن ثبت نام کرده بودند و در واقع اعتراف میکرد که بقیة دورهها خراب بوده، بنایش بر سرپوش گذاشتن بر بزرگترین جنایت و خیانت خمینی یعنی غصب حق حاکمیت مردم بود. در مورد نمایش انتخابات در مرداد سال گذشته حجاریان که از او به عنوان تئوریسین باند اصلاح طلبان درون رژیم نام میبرند،
گفت: ««اگر شرایطی به وجود بیاید و مانند کشورهای دموکراتیک پلاستیک گلخانه را بردارند و انتخابات شفاف شود و هیچگونه حمایتی صورت نگیرد، نه تو مانی و نه من! نه اصولگرایی باقی میماند و نه اصلاحطلبی». بعد هم باید به روحانی که دم از انتخابات میزند گفت تو حتی میترسی با دانشجویان روبرو شوی! در جلسة سخنرانی تو با آن همه پاسدار و مأمور اطلاعاتی نگذاشتهای حتی پای یک دانشجوی واقعی برسد!
ج: روحانی اعتراف کرد که ۴۱سال است (یعنی از اولین روز وجود این رژیم) این دعوا هنوز در رژیم حل نشده که میخواهیم تقابل مستمر و دائم با دنیا داشته باشیم یا تعامل؟ که البته این حرف ضمن آن که بخشی از واقعیت است، اما این هم شیادانه است! چون روحانی خودش را اهل تعامل جا میزند باید از او که سالها بالاترین سمتها را در رژیم داشته پرسید تو از کی اهل تعامل شدی!
بخشی از حرف او که سایهای از واقعیت دارد این است که این رژیم اصلاً مربوط به عصر حاضر نیست؛ از اعماق قرون وسطی سر در آورده و بنابراین اصلاً ذاتا نمیتواند با دنیا همزیستی داشته باشد. اگر الان روحانی و جناحی از رژیم دم از تعامل میزنند به خاطر این است که در صدور تروریسم و بسط ولایت سفیانی به بنبست خوردهاند و از سر شکست و ذلت طرفدار تعامل و مذاکره شدهاند.
میخواستند بمب اتمی بسازند مجاهدین و مقاومت جلوشان پیچید و پروژة مخفیانهشان را افشا کرد و آنها ناچار از خوردن جام زهر برجام شدند. برجامی که البته به دلیل سیاست مماشات نیش رژیم را از بیخ درنیاورد و رژیم همچنان تقلا میکند پروژه های خود را دور از چشم ناظران ادامه بدهد و به بمب اتمی دست پیدا کند.
بله، بینشان جنگ و دعوا هست، اما این دعوا بر سر شیوههاست به قول خود روحانی « یکی میگه همه اش ضرر بود . دعوا هم سر برجام نیست. دعوا سر چیز بزرگتر است. عدهای میگویند وقت تلف میکنید با خارجیها حرف میزنید، عمر شریف را تلف میکنید. ما باید با تهدید حرف بزنیم و خارج نهایت جلوی ما تسلیم میشود.به زانودر میاد دست ما را مبیوسه تمام میشه. یکی میگه نه راه این نیست با جنگ مداوم به نتیجه نمیرسیم .
حرف روحانی در واقع این است که باز هم میتوان با شیادی و فریبکاری پیش رفت. اما خامنه میگوید اگر از این طریق کار پیش میرفت من خودم اولین کسی بودم که پای مذاکره آمدم، نخیر این مسیر تسلیم و ذلت و نهایتاً نابودی است. حرف روحانی هم این است که این راهی که داریم میرویم به خفگی اقتصادی و مرگ و نابودی میانجامد».
ج: نخیر، همین اعترافی که روحانی به عمر ۴۱سالة این بنبست میکند در واقع اعتراف به است که این تضاد و این بنبست مطلق و لاینحل و ذاتی رژیم است، به بنبستی که با این رژیم به مدت ۴۱سال به وجود آمده اعتراف میکند، اما در عین حال با همة امید درمانی ها کاملاً ناامید است و این ناامیدی به باز شدن راهی در این بنبست خودش را نشان میدهد؛
مثلا آنجا که در کنفرانس مطبوعاتی روز دوشنبه آمادگی خود را برای قربانی شدن اعلام کرد، بگذریم که حرفش خنده دار است چون یک بار و برای همیشه او قربانی برجام شده و تمام شده، اما این حرف بیانگر ناامیدی است. چرا که صرفنظر از بحث ماهوی و این که اصلاً ماهیت رژیم هیچ راه حل مسالمتآمیزی را مگر وقتی که پشتش به دیوار رسیده متصور نیست (مثل تن دادن به آتشبس توسط خمینی) این بار هم این خامنهای است که تصمیم گیرنده است
و روحانی هیچ محلی از اعراب ندارد. این را همة دنیا فهمیدهاند و علناً هم میگویند که روحانی و ظریف هیچ کارهاند و حرف اول و آخر را در این دیکتاتوری قرون وسطایی ولی فقیه میزند و وزیر خارجة واقعی اش هم قاسم سلیمانی است.
به همین دلیل است که ظریف هم با بیچارگی خطاب به باند خامنهای و مخالفت آنها بر برجام میگوید: « شما میگویید برجام یک جسد است خیلی خب این جسد را خاکش کنید تا شش تا قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید». البته قطعنامة شورای امنیت حداقل است و در واقع باید میگفت مرگ بر اثر خفگی اقتصادی و انزوای سیاسی.
مطالب مرتبط :
دروغ درمانی روحانی و هو شدن از دو سو – تیک تاک
روحانی: ما در شرایط سختی هستیم، سالها بحث کردیم به نتیجه نرسیدیم برویم همهپرسی
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
روحانی امروز هم به صحنه آمد و به بهانة مراسم آغاز سال تحصیلی و سخنرانی در دانشگاه تهران، به موضوعات مختلفی که دو باند بر سر آن جنگ و دعوا دارند اشاره کرد؛ از جمله دربارة نمایش انتخاباتی پیش رو و همچنین دعوای بیپایان دو باند بر سر برجام و مذاکره؛ بحث و بررسی امروز ما به همین موضوع اختصاص دارد. ابتدا گزارشی در این باره:
خبر و نظر:
روحانی بخشی از سخنرانی خود را به نمایش انتخابات پیش رو که قرار است اسفند ماه آینده برگزار شود اختصاص داد و گفت: برای اینکه افکار بهحق مردم حاکم شود، صندوق است. ما راه دیگری نداریم. اینکه راه دیگر نداریم براساس تجربه است... راهی جز فضای انتخابات پرشکوه نداریم
روحانی در بخشی از سخنان خود آنجا که به بیکاری بخصوص بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاه اشاره میکرد، شیادانه ژست اپوزیسیون گرفت و گفت: فردی که در اینجا درس خوانده و باسواد شده چرا وقتی فارغالتحصیل میشود شغل به اندازه کافی نیست.
روحانی بدون این که به نظارت استصوابی و شورای نگهبان اشاره کند، خواستار شرکت همگان در نمایش انتخابات بدون ترس از حذف و رد صلاحیت شد و گفت: هرکس خود را هم شایسته میداند؛ خود را کاندیدا کند. اگر هم مشکلی برایش پیش آید، اشکال ندارد. این در راه خدا است. اشکال ندارد کسی که خود را لایق میداند و کاندیدا کند، چه انتخاب شود و چه انتخاب نشود، چه بگویند صالح هستی یا نیستی. این وظیفه بزرگ ملی ماست و یکی از مهمترین مسائل ما امسال را باید انتخابات بدانیم.
روحانی در هراس از سوت و کور بودن نمایش انتخابات گفت: اگر یک انتخابات پرشکوه، با نشاط و پر رونق با حضور اکثریت مردم در کشور شاهد باشیم، قدرت سیاسی ما در دنیا بالا میرود، خاطرنشان کرد: آنگاه دشمنان ما از ما میهراسند.
روحانی بخشی از سخنرانیاش را هم به دانشگاه و مسائل دانشگاه اختصاص داد و به شیوة امید درمانی، به دادن وعدههای پوچ و کلی پرداخت و گفت: به وزیر و روسای دانشگاهها تاکید میکنم که به ورزش، رفاه و تغذیه و...
تعامل با دنیا
دانشجویان به همان اندازه که برای سیاست و یادگیری دانشجویان وقت میگذاریم، وقت بگذارند. روحانی در قسمت دیگری از سخنرانی خود به جنگ و جدال بیپایان دو باند اختصاص داد و ضمن اعتراف به این که ۴۱سال است هنوز نتوانستهایم در مورد تعامل با دنیا بفهمیم چه باید بکنیم در مورد برجام گفت: پیشرفت و آینده کشور در سایه تعامل با دنیا است یا تقابل؟ خب ممکن است بگویید جوابش آسان است. این مسئله اساسی است.
۴۲سال است هنوز به جواب روشن و قاطع در این زمینه نرسیدیم. عدهای میگویند تعامل سازنده حتما. عدهای هم میگویند تقابل مستمر و دائم. برخی میگویند مشکلات با جهان راهی ندارد و باید بشکنیمش. اینجا دوئل است و باید بزنیم یا کُشته شویم یا بِکُشیم. برخی هم میگوید مشکلات را میشود با دنیا حل کرد. اینکه استراتژی ما تعامل سازنده باشد یا تقابل مستمر، اساس است در کشور ما .
من به صراحت به شما بگم چیزی که من سالها بحث کردم فکر کردم مطالعه کردم . با دعوا درست نمیشه . دوتا صف درست کنیم یک عده این ور یک عده اون ور مدام با هم جر و بحث کنیم . فایده نداره به نتیجه نمیرسیم . یکی میگه همه اش ضرر بود . دعوا هم سر برجام نیست. دعوا سر چیز بزرگتر است. عدهای میگویند وقت تلف میکنید با خارجیها حرف میزنید، عمر شریف را تلف میکنید.
جنگ مداوم
ما باید با تهدید حرف بزنیم و خارج نهایت جلوی ما تسلیم میشود.به زانودر میاد دستم ما را مبیوسه تمام میشه. یکی میگه نه راه این نیست با جنگ مداوم به نتیجه نمیرسیم . روحانی در اظهارات خود در نشست خبری روز دوشنبه هم با بیان تلویحی این نکته که تنها راه مذاکره با آمریکاست،
اعلام آمادگی کرد که در این راه حاضر است قربانی شود: «من به سران کشورهای اروپایی به صراحت گفتم هر زمان من اطمینان پیدا کنم که منافع ملت ایران در یک جمعی در یک اجلاسی در یک جلسه ای تامین بشود و بار فشار از روی مردم برداشته می شود اما من باید شخصاً قربانی بشوم با افتخار این قربانی را می پذیرم و قبول میکنم در آینده هم این کار را خواهم کرد».
به دنبال روحانی، ظریف هم برای قربانی شدن در راه مذاکره و برجام اعلام آمادگی کرد و گفت: « ۶ سال پیش گفتم در این صحنه آمده ام برای قربانی شدن». وی با اشاره به باند خامنهای و مخالفت انها با برجام گفت: « شما میگویید برجام یک جسد است خیلی خب این جسد را خاکش کنید تا شش تا قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید». ظریف ضمن ابراز غیظ خود از مجاهدین که ظریف رامالهکش ولیفقیه و همزاد قاسم سلیمانی نامیدهاند، گفت: « کسانی که در فضای مجازی به من می گویند دروغگو فقط از آلبانی نیستند بلکه برخی از داخل هم این زحمت را می کشند».
گفتگوی سیاسی
همون طور که در خبرها شنیدید و در همین گزارش هم آمده بود، روحانی امروز در مراسم آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران حاضر شد و سخنرانی کرد. این سخنرانی طبق معمول هر ساله در یک جو امنیتی که پاسداران و مأموران اطلاعاتی ایجاد کرده بودند تا از دانشجویان واقعی و ناوابسته به رژیم هیچ کس در تالار حضور نداشته باشد، انجام شد.
به هر حال روحانی در این سخنرانی حرفهایی رو مطرح کرد که جا داره قدری روش تأمل بکنیم. در همین رابطه اسدالله مثنی امروز در استودیو مهمان ما هستند تا سؤالاتمون رو در این رابطه مطرح کنیم.
س: روحانی در سخنرانی امروز راجع به موضوعات مختلفی صحبت کرد، میخواستم شما بفرمایید روحانی چی گفت و حرف اصلیش در این صحبتها چی بود؟
ج: شما البته مختصراً اشاره کردید، ولی اجازه بدین من هم اضافه کنم که سخنرانی امروز روحانی مثل سالهای گذشته در یک فضای کاملاً امنیتی برگزار شد و روحانی از ترس روبرو شدن با دانشجویان سخنرانی خودش رو در حضور یک عده آدمهای دستچین شده انجام داد و دانشجویان هم به رغم فضای غلیظ امنیتی در برابر سالن محل سخنرانی اجتماع کردند و علیه حضور رئیس جمهور نظام آخوندی که سوابق ممتدی در سرکوب و کشتار دانشجویان دارد در دانشگاه اعتراض کردند و شعار سر دادند.
پلاکاردهای که دانشجویان معترض در دست داشتند از جمله این بود که: همپای سرکوب همواره مقاومت جریان دارد. دانشجوی زندانی آزاد باید گردد. زندانی سیاسی آزاد باید گردد. و همچنین پلاکاردهایی با مضمون اعتراض به پولی شدن دانشگاه و طبقاتی شدن دانشگاه و...
روحانی هم برای خالی نبودن عریضه قسمتی از صحبتهاش رو که تماماً شیادی بود به دانشگاه اختصاص داد و در حالی که ژست اپوزیسون گرفته بود به گسترش کمی و فقر علمی و آموزشی دانشگاهها اعتراف کرد و وعدههای مسخره و سر خرمن در مورد رسیدگی به امور دانشگاهها... که اصلاً قابل اعتنا نیست.
از اینها که بگذریم دو موضوع اصلی در حرفهای روحانی بود که هر دو هم موضوع دعوای دو باند حاکم است. یکی نمایش انتخابات پیش رو که حرفها و موضع روحانی در این مورد کاملاً شیادانه بود و یکی هم موضوع برجام و موضوع مذاکره که البته به نظر من این اصلیتر بود و به بحران و بنبست لاینحل رژیم در این مورد اعتراف کرد.
س: در رابطه با نمایش انتخابات، روحانی در سخنرانی امروز دیگه صحبتی از نظارت استصوابی و شورای نگهبان نکرد، و همه رو به شرکت در انتخابات دعوت کرد، ولی شما گفتید که موضع روحانی در مورد انتخابات شیادانه بود، چرا میگید شیادانه؟
ج: به خاطر این که موضعش این بود که گویا اولاً یک انتخابات واقعی هست و میتواند باشد و یک جبههبندی هم در مورد انتخابات وجود دارد بین او و باندش که طرفدار انتخابات آزاد و واقعی هستند و باند مقابل که مخالف انتخابات آزاد است و نمیگذارد افراد ذیصلاح وارد انتخابات بشن و انتخاب بشن. در واقع این موضع روحانی یک شیادی چند لایه است:
اولاً کدام انتخابات، این نمایش مسخره و بازی مشمئز کننده که در واقع نمایش غصب حاکمیت مردم توسط یک مشت اراذل و اوباش، انتخابات است؟ نمایشی که اصلاً شرط اولیه شرکت در آن اعتقاد قلبی و التزام عملی به ولایت فقیه است. تازه شورای نگهبان میآید و از همین اراذلی که حاضر به بازی در این نمایش شدهاند با نظارت استصوابی دست به تصفیه میزند تا مبادا ذرهیی و عنصری که کمترین اثری از خوی مردمی و شرف و انسانی داشته باشد در آن راه پیدا کند.
این نمایش در واقع صحنة جنگ و جدال باندهای مافیایی بر سر کرسیهایی است که خود آنها وسیلهیی است برای غارت و چپاول. نمایشی که در رقابتهای آن به قول خودشان و به قول رحمانی فضلی پولهای کثیف حاصل از درآمد مواد مخدر و سایر قاچاق و جرائم در آن حرف اول را میزند.
این نمایش از همان مجلس اول که روحانی میگفت بهترین مجلس بود چون مجاهدین در آن ثبت نام کرده بودند و در واقع اعتراف میکرد که بقیة دورهها خراب بوده، بنایش بر سرپوش گذاشتن بر بزرگترین جنایت و خیانت خمینی یعنی غصب حق حاکمیت مردم بود. در مورد نمایش انتخابات در مرداد سال گذشته حجاریان که از او به عنوان تئوریسین باند اصلاح طلبان درون رژیم نام میبرند،
گفت: ««اگر شرایطی به وجود بیاید و مانند کشورهای دموکراتیک پلاستیک گلخانه را بردارند و انتخابات شفاف شود و هیچگونه حمایتی صورت نگیرد، نه تو مانی و نه من! نه اصولگرایی باقی میماند و نه اصلاحطلبی». بعد هم باید به روحانی که دم از انتخابات میزند گفت تو حتی میترسی با دانشجویان روبرو شوی! در جلسة سخنرانی تو با آن همه پاسدار و مأمور اطلاعاتی نگذاشتهای حتی پای یک دانشجوی واقعی برسد!
س: شما گفتید که موضوع اصلی که روحانی مطرح کرد، مسأله مذاکره و برجام بود؛ حرف روحانی و موضعش در این رابطه چی بود و چه چیزی را نشان میداد.
ج: روحانی اعتراف کرد که ۴۱سال است (یعنی از اولین روز وجود این رژیم) این دعوا هنوز در رژیم حل نشده که میخواهیم تقابل مستمر و دائم با دنیا داشته باشیم یا تعامل؟ که البته این حرف ضمن آن که بخشی از واقعیت است، اما این هم شیادانه است! چون روحانی خودش را اهل تعامل جا میزند باید از او که سالها بالاترین سمتها را در رژیم داشته پرسید تو از کی اهل تعامل شدی!
بخشی از حرف او که سایهای از واقعیت دارد این است که این رژیم اصلاً مربوط به عصر حاضر نیست؛ از اعماق قرون وسطی سر در آورده و بنابراین اصلاً ذاتا نمیتواند با دنیا همزیستی داشته باشد. اگر الان روحانی و جناحی از رژیم دم از تعامل میزنند به خاطر این است که در صدور تروریسم و بسط ولایت سفیانی به بنبست خوردهاند و از سر شکست و ذلت طرفدار تعامل و مذاکره شدهاند.
میخواستند بمب اتمی بسازند مجاهدین و مقاومت جلوشان پیچید و پروژة مخفیانهشان را افشا کرد و آنها ناچار از خوردن جام زهر برجام شدند. برجامی که البته به دلیل سیاست مماشات نیش رژیم را از بیخ درنیاورد و رژیم همچنان تقلا میکند پروژه های خود را دور از چشم ناظران ادامه بدهد و به بمب اتمی دست پیدا کند.
بله، بینشان جنگ و دعوا هست، اما این دعوا بر سر شیوههاست به قول خود روحانی « یکی میگه همه اش ضرر بود . دعوا هم سر برجام نیست. دعوا سر چیز بزرگتر است. عدهای میگویند وقت تلف میکنید با خارجیها حرف میزنید، عمر شریف را تلف میکنید. ما باید با تهدید حرف بزنیم و خارج نهایت جلوی ما تسلیم میشود.به زانودر میاد دست ما را مبیوسه تمام میشه. یکی میگه نه راه این نیست با جنگ مداوم به نتیجه نمیرسیم .
حرف روحانی در واقع این است که باز هم میتوان با شیادی و فریبکاری پیش رفت. اما خامنه میگوید اگر از این طریق کار پیش میرفت من خودم اولین کسی بودم که پای مذاکره آمدم، نخیر این مسیر تسلیم و ذلت و نهایتاً نابودی است. حرف روحانی هم این است که این راهی که داریم میرویم به خفگی اقتصادی و مرگ و نابودی میانجامد».
س: آیا حرفهای روحانی و پیشنهادهایی که مطرح کرد، آیا میتواند بیانگر چشماندازی برای رژیم باشد؟
ج: نخیر، همین اعترافی که روحانی به عمر ۴۱سالة این بنبست میکند در واقع اعتراف به است که این تضاد و این بنبست مطلق و لاینحل و ذاتی رژیم است، به بنبستی که با این رژیم به مدت ۴۱سال به وجود آمده اعتراف میکند، اما در عین حال با همة امید درمانی ها کاملاً ناامید است و این ناامیدی به باز شدن راهی در این بنبست خودش را نشان میدهد؛
مثلا آنجا که در کنفرانس مطبوعاتی روز دوشنبه آمادگی خود را برای قربانی شدن اعلام کرد، بگذریم که حرفش خنده دار است چون یک بار و برای همیشه او قربانی برجام شده و تمام شده، اما این حرف بیانگر ناامیدی است. چرا که صرفنظر از بحث ماهوی و این که اصلاً ماهیت رژیم هیچ راه حل مسالمتآمیزی را مگر وقتی که پشتش به دیوار رسیده متصور نیست (مثل تن دادن به آتشبس توسط خمینی) این بار هم این خامنهای است که تصمیم گیرنده است
و روحانی هیچ محلی از اعراب ندارد. این را همة دنیا فهمیدهاند و علناً هم میگویند که روحانی و ظریف هیچ کارهاند و حرف اول و آخر را در این دیکتاتوری قرون وسطایی ولی فقیه میزند و وزیر خارجة واقعی اش هم قاسم سلیمانی است.
به همین دلیل است که ظریف هم با بیچارگی خطاب به باند خامنهای و مخالفت آنها بر برجام میگوید: « شما میگویید برجام یک جسد است خیلی خب این جسد را خاکش کنید تا شش تا قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید». البته قطعنامة شورای امنیت حداقل است و در واقع باید میگفت مرگ بر اثر خفگی اقتصادی و انزوای سیاسی.
مطالب مرتبط :
دروغ درمانی روحانی و هو شدن از دو سو – تیک تاک
روحانی: ما در شرایط سختی هستیم، سالها بحث کردیم به نتیجه نرسیدیم برویم همهپرسی