فریاد میهن

رتبه فلاکت رژیم ملاها در جهان

فریاد میهن

برای بررسی وضعیت رژیم در زمینه های اقتصادی و رتبه فلاکت رژیم ملاها در جهان میتوان به آمار و ارقامها که در رسانه ها منتشر میشود،

نگاهی داشته باشیم تا وضعیت بحرانی را به چشم ببینیم.

یکی از شاخصهای مهم که ملاک سنجش اقتصادیست، شاخص فلاکت در هرکشوریست.

شاخص فلاکت، نخستین‌بار در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط اقتصاددانی به نام «آرتور اوکان» برای ارائه تصویری

از وضعیت اقتصاد آمریکا به رئیس‌جمهوری وقت، لیندون جانسون انجام شد، که با محاسبه یک فرمول ساده به‌دست می‌آمد.

که عبارتند از: حاصل جمع نرخ تورم و نرخ بیکاری

در ایران آخوند زده، متولی اعلام نرخ بیکاری، مرکز آمار کشوراست که هر سه ماه یک بار باید این نرخ را اعلام کند.

متولی اعلام نرخ تورم نیز قبلا بانک مرکزی بوده است که در حال حاضر این وظیفه نیز به مرکز آمار محول شده است.

ولی اعلام نرخ تورم و بیکاری بدلیل افزایش شکاف درآمدها و هزینه های دولت، توسط حسن روحانی منع شده است.

درحال حاضر همه ساله موسسه بین المللی کاتو، شاخص فلاکت در هر کشوری را منتشر میکند. هرچه عدد این شاخص بزرگتر باشد،

میزان فلاکت آن کشور بالاتر است.

سایت حکومتی شعار سال، در ۱۳شهریور۱۳۹۸ نوشت:

شاخص فلاکت در خرداد ۱۳۹۸ به بالاترین رقم در بیش از دو دهه گذشته افزایش یافته.

در خرداد۹۸، نرخ تورم ۳۷٫۶ درصد و نرخ بیکاری ۱۰٫۸ درصد اعلام شده است،

بنابراین شاخص فلاکت به ۴۸٫۴ درصد افزایش یافته است. که بالاترین رقم از سال ۱۳۷۵ به بعد محسوب می‌شود.

البته باید گفت که نرخ بیکاری و تورم اعلام شده توسط دولت، بسیار کوچک نمایی شده و

به گفته همین سایت حکومتی (شعارسال) در۲۷شهریور۹۸، نرخ تورم کل کشور درمردادماه برابر۴۲،۲درصد بوده است.

و در مورد نرخ بیکاری هم جای تردید باقیست. چرا که روزنامه حکومتی جهان صنعت در ۲۶اردیبهشت ۹۸نوشت:

« از جمعیت ۸۲میلیونی ایران، تنها ۲۴میلیون نفر شاغل هستند و ۵۸میلیون نفر کار نمی‌کنند.

مرکز آمار رسماِ به بیکاری حدود ۲۳ میلیون نفر در جامعه اذعان کرده است و گفته است

که معنای این بیکاری یعنی دربین هر۴نفر یک نفر بیکار است.

صندوق بین‌المللی پول نیز، نرخ بیکاری طی سال ۲۰۱۹در ایران را ۱۶.۱برآورد کرده است

نشریه فوربس در توضیح وضعیت رژیم ایران، در گزارش شاخص فلاکت نوشته بود که

دلایل بالا بودن این شاخص به دلایل متعدد از جمله، ناشی از فساد اداری و ناکارآمدی مدیران میباشد.

اینها بحرانهایی است که راه به بحران‌های اجتماعی برده و کاهش اعتماد مردم نسبت به سیاست‌های دولت، و

بی راه حلی در برابر این وضعیت، را میتوان در شورش و قیامهایی دید که صدای ناقوسشان زمین را زیر پای ملایان میلرزاند.

آری این سرنوشت محتومی است که در انتظار این نظام سراسر فساد و غارت و چپاول است.

 مطالب مرتبط :


واقعیت سوء‌تغذیه و ادعاهای روحانی شیاد!