برگزاری ضد تظاهرات توسط رژیم آخوندی و پیامدهای آن – قیام ایران
قیام ایران – برگزاری ضد تظاهرات توسط رژیم آخوندی و پیامدهای آن
گفتگو با علیرضا معدنچی
رژیم ۱۱روز به‌خودش تابید وتابید تا بتواند یک ضدتظاهرات «خودجوش!» در تهران راه‌بیاندازد تا جواب قیامی را بدهد
که در ۱۷۶شهر کشور، صدها وهزاران ساختمان ونماد سرکوب وغارت رژیم را به‌آتش کشیدند
و دنیا را پیش چشم آخوندهای حاکم سیاه کردند و شرنگ وحشت و مرگ را به‌کامشان ریختند.
صنعت ضدتظاهرات و پاتک در قبال هر خیزش و قیام، شیوهٔ تبلیغاتی رایج رژیم برای خنثی کردن آثار سیاسی و روانی قیام بوده است، اما با آنچه که روز دوشنبه(۴آذر) به‌وقوع پیوست، اگر رژیم مشاعرش را بر اثر ضربه قیام بزرگ مردم ایران از دست نداده باشد، قاعدتاً بایستی به این نتیجه برسد که دیگر از این شیوه دست بردارد، زیرا این ضدتظاهرات به‌جای آن‌که قدرت و استحکام و ماندگاری القا کند، تصویری از طرد و افلاس یک رژیم درهم‌شکسته و مرگ‌زده را به نمایش گذاشت.
برای راه‌اندازی این ضدتظاهرات که رژیم با اصرار و قسم و آیه آن را «خودجوش» می‌نامد،
از چند روز قبل، توسط همهٔ منابر و رسانه‌های حکومتی به تبلیغات برای آن مشغول بود.
اما از آنجا که خودش از وضعیت و کم و کیف نیروهایش خبر دارد،
به‌جای میدان آزادی که به‌طور سنتی، این قبیل مراسم‌ها در آنجا برگزار می‌شود،
میدان انقلاب را به‌عنوان محل تجمع نهایی راهپیمایی برگزید.
همه از عرض و طول میدان انقلاب تهران خبر دارند و می‌دانند این میدان به‌زحمت می‌تواند ۵هزار نفر را در خود جا بدهد. گزارشگر تلویزیون رژیم نیز در گزارش تبلیغاتی که از صحنه می‌داد، با مخاطب قرار دادن وزارت‌خارجهٔ آمریکا از آنها می‌خواست که بیایند و این «تجمع دههاهزار نفری مردم تهران» را ببینند.
کسانی که با تبلیغات رژیم و بزرگ‌نمایی‌های آن آشنا هستند، می‌دانند که رژیم در جنجالهای تبلیغاتی برای راه‌پیمایی‌ها و تظاهراتی که به‌راه می‌انداخت، از عدد میلیونی و میلیونها کوتاه نمی‌آمد... بنابراین معنی بیان «دههاهزار نفر» از زبان تبلیغاتچی رژیم، آن هم در تهران ۱۲میلیونی واضح است و به‌روشنی افلاس مرگبار رژیم را در زمینهٔ نیرویی خبر می‌دهد، یعنی این‌که کفگیر رژیم سخت به ته دیگ خورده است.
مطالب مرتبط
شکست ضد تظاهرات آخوندها و ادامه قیام در تهران و شهرستانها
ضدتظاهرات یا سوت در تاریکی و وحشت
گفتگو با علیرضا معدنچی
رژیم ۱۱روز به‌خودش تابید وتابید تا بتواند یک ضدتظاهرات «خودجوش!» در تهران راه‌بیاندازد تا جواب قیامی را بدهد
که در ۱۷۶شهر کشور، صدها وهزاران ساختمان ونماد سرکوب وغارت رژیم را به‌آتش کشیدند
و دنیا را پیش چشم آخوندهای حاکم سیاه کردند و شرنگ وحشت و مرگ را به‌کامشان ریختند.
صنعت ضدتظاهرات و پاتک در قبال هر خیزش و قیام، شیوهٔ تبلیغاتی رایج رژیم برای خنثی کردن آثار سیاسی و روانی قیام بوده است، اما با آنچه که روز دوشنبه(۴آذر) به‌وقوع پیوست، اگر رژیم مشاعرش را بر اثر ضربه قیام بزرگ مردم ایران از دست نداده باشد، قاعدتاً بایستی به این نتیجه برسد که دیگر از این شیوه دست بردارد، زیرا این ضدتظاهرات به‌جای آن‌که قدرت و استحکام و ماندگاری القا کند، تصویری از طرد و افلاس یک رژیم درهم‌شکسته و مرگ‌زده را به نمایش گذاشت.
خودجوش
برای راه‌اندازی این ضدتظاهرات که رژیم با اصرار و قسم و آیه آن را «خودجوش» می‌نامد،
از چند روز قبل، توسط همهٔ منابر و رسانه‌های حکومتی به تبلیغات برای آن مشغول بود.
اما از آنجا که خودش از وضعیت و کم و کیف نیروهایش خبر دارد،
به‌جای میدان آزادی که به‌طور سنتی، این قبیل مراسم‌ها در آنجا برگزار می‌شود،
میدان انقلاب را به‌عنوان محل تجمع نهایی راهپیمایی برگزید.
همه از عرض و طول میدان انقلاب تهران خبر دارند و می‌دانند این میدان به‌زحمت می‌تواند ۵هزار نفر را در خود جا بدهد. گزارشگر تلویزیون رژیم نیز در گزارش تبلیغاتی که از صحنه می‌داد، با مخاطب قرار دادن وزارت‌خارجهٔ آمریکا از آنها می‌خواست که بیایند و این «تجمع دههاهزار نفری مردم تهران» را ببینند.
کسانی که با تبلیغات رژیم و بزرگ‌نمایی‌های آن آشنا هستند، می‌دانند که رژیم در جنجالهای تبلیغاتی برای راه‌پیمایی‌ها و تظاهراتی که به‌راه می‌انداخت، از عدد میلیونی و میلیونها کوتاه نمی‌آمد... بنابراین معنی بیان «دههاهزار نفر» از زبان تبلیغاتچی رژیم، آن هم در تهران ۱۲میلیونی واضح است و به‌روشنی افلاس مرگبار رژیم را در زمینهٔ نیرویی خبر می‌دهد، یعنی این‌که کفگیر رژیم سخت به ته دیگ خورده است.
مطالب مرتبط
شکست ضد تظاهرات آخوندها و ادامه قیام در تهران و شهرستانها
ضدتظاهرات یا سوت در تاریکی و وحشت