قیام آبانماه ۹۸ نقطه عطفی در رویارویی با نظام آخوندی – قیام ایران
قیام ایران – قیام آبانماه ۹۸ نقطه عطفی در رویارویی با نظام آخوندی
نگاهی به پیامدهای قیام سراسری مردم ایران
شعلههای خشمی که جمعه ۲۴آبان آغاز شد، بعد از شش روز نه تنها خاموش نشده بلکه سراسر ایران را
فراگرفته است و یک نقطه عطف غیرقابل برگشت را در ایران رقم زده است.
بعد از ماهها تردید و سبک سنگین کردن، در سراشیب فروریزی اقتصاد بیقوام و بیمقاومت خود،
رژیم لرزان ولایت فقیه چاره را در چپاول بیشتر مردم ستمزده ایران یافت و قیمت بنزین را افزایش داد.
اما این قطرهای بود که صبر مردم به جان آمده از بیش از چهار دهه ظلم، سرکوب و چپاول، را لبریز کرد و جرقه قیامی را زد که ریش و ریشه خامنهای و روحانی و رژیم منحوس شان را می سوزاند. آنها تصور میکردند که این بار میتوانند از این مهلکه جان سالم بدر ببرند چرا که از یکسو به عمق تعارض میان جامعه و رژیم کم بها میدادند و از سوی دیگر تصوری نداشتند از اینکه استراتژی قیام و سرنگونی تا کجا در دل جامعه جوانه زده و رشد کرده است.
معروف است که دیکتاتورها در پایان عمر نظام خود دست به اشتباهات ابلهانهای میزنند که سرنوشتشان با آن رقم میخورد. سرعت و شدت حوادث بعد از این تصمیم، نه تنها حامیان و مخاطبین خارجی رژیم را غافلگیر کرده بلکه سراپای رژیم را در یک شوک مرگباری فرو برد.
مگر چه شده است؟ در حالیکه بیش از یک ماه بود که قیامهای مردم عراق و لبنان جهان را خیره کرده بود و پایههای صدور ارتجاع رژیم را بهلرزه در آورده بود، بناگاه در شهرهای ایرانزمین بغض عظیمی ترکید و همه خوابهای خوش بازمانده سردمداران رژیم را در کام خود برد.
مطالب مرتبط
قیام سراسری مردم ایران در ۱۸۲ شهر کشور
دیکتاتوری آخوندی در شعلههای آتش خشم شهرهای شورشی- افشین علوی
نگاهی به پیامدهای قیام سراسری مردم ایران
شعلههای خشمی که جمعه ۲۴آبان آغاز شد، بعد از شش روز نه تنها خاموش نشده بلکه سراسر ایران را
فراگرفته است و یک نقطه عطف غیرقابل برگشت را در ایران رقم زده است.
بعد از ماهها تردید و سبک سنگین کردن، در سراشیب فروریزی اقتصاد بیقوام و بیمقاومت خود،
رژیم لرزان ولایت فقیه چاره را در چپاول بیشتر مردم ستمزده ایران یافت و قیمت بنزین را افزایش داد.
اما این قطرهای بود که صبر مردم به جان آمده از بیش از چهار دهه ظلم، سرکوب و چپاول، را لبریز کرد و جرقه قیامی را زد که ریش و ریشه خامنهای و روحانی و رژیم منحوس شان را می سوزاند. آنها تصور میکردند که این بار میتوانند از این مهلکه جان سالم بدر ببرند چرا که از یکسو به عمق تعارض میان جامعه و رژیم کم بها میدادند و از سوی دیگر تصوری نداشتند از اینکه استراتژی قیام و سرنگونی تا کجا در دل جامعه جوانه زده و رشد کرده است.
معروف است که دیکتاتورها در پایان عمر نظام خود دست به اشتباهات ابلهانهای میزنند که سرنوشتشان با آن رقم میخورد. سرعت و شدت حوادث بعد از این تصمیم، نه تنها حامیان و مخاطبین خارجی رژیم را غافلگیر کرده بلکه سراپای رژیم را در یک شوک مرگباری فرو برد.
مگر چه شده است؟ در حالیکه بیش از یک ماه بود که قیامهای مردم عراق و لبنان جهان را خیره کرده بود و پایههای صدور ارتجاع رژیم را بهلرزه در آورده بود، بناگاه در شهرهای ایرانزمین بغض عظیمی ترکید و همه خوابهای خوش بازمانده سردمداران رژیم را در کام خود برد.
مطالب مرتبط
قیام سراسری مردم ایران در ۱۸۲ شهر کشور
دیکتاتوری آخوندی در شعلههای آتش خشم شهرهای شورشی- افشین علوی