نگاهی به سایتهای حکومت آخوندی – قیام ایران
قیام ایران – نگاهی به سایتهای حکومت آخوندی
گفتگو با ابوالفضل فولادوند
قیام شورشگران عاصی از تباه‌سازی، ویران‌گری، جنایات واستثمار ۴دهه اشغالگری ایران، موجب واکنش‌های گوناگون ایرانیان از یک‌طرف
واشغالگران آخوندیسم از طرف دیگر شده است. در این بین نحوهٔ تبلیغات حکومتیان پیرامون این قیام برق‌آسا وبزرگ
وسراسری قابل تأمل است. تبلیغاتی که عیناً نمونه‌های مشابه آن را در هر قیام وخروش ایرانیان علیه حاکمیت شاهد بوده‌ایم.
نمونه‌هایی از این‌گونه: «فروشگاهها و مغازه‌های مردم را آتش زدند» / «امکانات خدمات‌رسانی به مردم را از بین بردند» / «مراکز مذهبی را آتش زدند» / «از بیگانگان دستور داشتند» / «اراذل و اوباشی بودند که هدفشان برهم زدن آسایش مردم بود که مردم بترسند و در انتخابات شرکت نکنند» / «دشمن پشت داشت؛ پشتشان به خط‌دهندگان بیرون مرزها بود» / «ترامپ همهٔ کارهایش را تعطیل کرد و در اتاق فرمان این عملیات بود» و...
آیا چنین روش تبلیغاتی صرفاً یک واکنش خودبه‌خودی است یا ریشه و دنباله و سرچشمهٔ فکری و اصلی و هدفمند دارد؟ این عبارات، اتهامات، اصطلاحات و نسبتهایی که به شورشگران و قیام‌کنندگان از جانب ولی‌فقیه، رسانه‌ها و مقامات حکومتی اطلاق شده و می‌شود، چیستند و از کجا نشأت می‌گیرند؟ به روانشناسی، ریشه‌شناسی، دستگاه فکری، منشأ شکل‌گیری و جاری کردن چنین روش تبلیغاتی و نیز آثار و بازتاب و نتایج آن نزد مردم ایران می‌پردازیم.
در ایران، نقطهٔ کانونی که دستگاه تبلیغاتی آخوندیسم بر گرد آن جریان دارد، چیست؟ روش جاری دستگاه تبلیغاتی نظام آخوندها چگونه است؟ طرف حساب تبلیغات رژیم، چه طیفی هستند؟ علت طنزآلود کردن و به هجو و ریشخند گرفتن دستگاه تبلیغاتی آخوندها در کجاست؟ چرا دستگاه تبلیغاتی آخوندیسم مروج خشم و کینه و نفرت است؟ رادیو، تلویزیون، مطبوعات و رسانه‌های رژیم آخوندها نزد مردم ایران چقدر اعتبار دارند؟
مطالب مرتبط
مروری به برنامه‌های تلویزیون و سایتهای نظام آخوندی – قیام ایران
شناخت معرکه‌گیری تبلیغات آخوندیسم
گفتگو با ابوالفضل فولادوند
قیام شورشگران عاصی از تباه‌سازی، ویران‌گری، جنایات واستثمار ۴دهه اشغالگری ایران، موجب واکنش‌های گوناگون ایرانیان از یک‌طرف
واشغالگران آخوندیسم از طرف دیگر شده است. در این بین نحوهٔ تبلیغات حکومتیان پیرامون این قیام برق‌آسا وبزرگ
وسراسری قابل تأمل است. تبلیغاتی که عیناً نمونه‌های مشابه آن را در هر قیام وخروش ایرانیان علیه حاکمیت شاهد بوده‌ایم.
نمونه‌هایی از این‌گونه: «فروشگاهها و مغازه‌های مردم را آتش زدند» / «امکانات خدمات‌رسانی به مردم را از بین بردند» / «مراکز مذهبی را آتش زدند» / «از بیگانگان دستور داشتند» / «اراذل و اوباشی بودند که هدفشان برهم زدن آسایش مردم بود که مردم بترسند و در انتخابات شرکت نکنند» / «دشمن پشت داشت؛ پشتشان به خط‌دهندگان بیرون مرزها بود» / «ترامپ همهٔ کارهایش را تعطیل کرد و در اتاق فرمان این عملیات بود» و...
آیا چنین روش تبلیغاتی صرفاً یک واکنش خودبه‌خودی است یا ریشه و دنباله و سرچشمهٔ فکری و اصلی و هدفمند دارد؟ این عبارات، اتهامات، اصطلاحات و نسبتهایی که به شورشگران و قیام‌کنندگان از جانب ولی‌فقیه، رسانه‌ها و مقامات حکومتی اطلاق شده و می‌شود، چیستند و از کجا نشأت می‌گیرند؟ به روانشناسی، ریشه‌شناسی، دستگاه فکری، منشأ شکل‌گیری و جاری کردن چنین روش تبلیغاتی و نیز آثار و بازتاب و نتایج آن نزد مردم ایران می‌پردازیم.
آبشخور یا سرچشمهٔ اصلیِ تبلیغات هر رسانه چیست؟
در ایران، نقطهٔ کانونی که دستگاه تبلیغاتی آخوندیسم بر گرد آن جریان دارد، چیست؟ روش جاری دستگاه تبلیغاتی نظام آخوندها چگونه است؟ طرف حساب تبلیغات رژیم، چه طیفی هستند؟ علت طنزآلود کردن و به هجو و ریشخند گرفتن دستگاه تبلیغاتی آخوندها در کجاست؟ چرا دستگاه تبلیغاتی آخوندیسم مروج خشم و کینه و نفرت است؟ رادیو، تلویزیون، مطبوعات و رسانه‌های رژیم آخوندها نزد مردم ایران چقدر اعتبار دارند؟
مطالب مرتبط
مروری به برنامه‌های تلویزیون و سایتهای نظام آخوندی – قیام ایران
شناخت معرکه‌گیری تبلیغات آخوندیسم