مجله اجتماعی اقتصادی – وضعیت اسفبار کارگران معدن تحت حاکمیت ولایت فقیه
وضعیت اسفبار کارگران معدن تحت حاکمیت ولایت فقیه – مجله اجتماعی اقتصادی
نگاهی به موضوعات اجتماعی و اقتصادی میهن
سرزمین فوران زخم‌های همیشه باز
روز جهانی کارگر ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ هم آمد و رفت؛ خواسته‌های تلنبار شده و فریادهای بی‌پاسخ زنان و مردان
کارگر ایران و آرزوهای کودکانشان هم بدل به یک آلبوم دیگر از اسناد بایگانی شدهٔ سال به سال دولتهای
ادواریِ شاهنشاهی و فقاهتی شد! روزی نمادین از زخم‌های همیشه باز کارگران ایران بر روزهای مشابه
سالیان متمادی در زیر سلطهٔ اشرافیت پادشاهی و فوق اشرافیت آخوندی سپری شد. آنچه باز هم ماند، سفره‌ای از زخم‌های همیشه باز و بی‌مرهم طبقهٔ کارگر ایران است.
اکنون از منظر سال ۱۳۹۹ ایرانی را می‌نگریم که سرزمین فوران زخم‌های سیاسی و اجتماعی و صنفی مانده است؛ سرزمین بحرانهای گورزاد و آنگاه تل بحران از سالی تا سالی دیگر. سرزمینی که تقویم آرزوهای کارگران و زحمتکشانش همواره زیر چکمه‌های دیکتاتوریهای موروثی و اشرافی لگدکوب شده است. آری، ولایت‌مدارن فقاهتی، سرزمین ما را جولانگاه اپیدمی‌های ارثیه‌ای دولتها با هزارتوهای جیب‌بری از کارگران و زحمتکشان کرده‌اند!
تاریخی با پشتاپشتی از امیدهای باد کردهٔ کارگران
از پس روزهای جهانی کارگر در ۴۱سال گذشته، سلسله دولتهای مکلا و بی‌مکلای آخوندی چنین منظری را برای زندگی کارگران و در جلو چشم کودکانشان رقم زده‌اند: «روز جهانی کارگر در شرایطی از راه رسیده که فاصله میان دستمزد کارگران با حداقل سبد معیشتی خانوار به بیش از ۵۳درصد رسیده است. حقوق کارگران کفاف ۱۰روز ماه‌شان را می‌دهد».(روزنامه آرمان، ۱۱اردیبهشت ۹۹). منظری با پشتاپشتی از رنج و همیشه در آستانهٔ تلاقی با فقر و محنت و بیکاری و بی‌آیندگی و آرزوپروریِ دست خالی و امیدهای باد کرده! صحنهٔ توأمان سیاسی و صنفی ایران بین کارگران و زحمتکشان و معلمان در مقابل حاکمیت آخوندصفت همین بوده است.
مطالب مرتبط
مجله اجتماعی اقتصادی – هراس از زلزله با ساختمان‌های غیراستاندارد در تهران
اعتصاب مجدد ۳هزار و ۵۰۰تن از کارگران معدن زغال سنگ کرمان