مارتین پاتسلت عضو کمیته حقوق بشر مجلس فدرال آلمان
مارتین پاتسلت عضو کمیته حقوق بشر مجلس فدرال آلمان
مارتین پاتسلت – عضو کمیتهٔ حقوق‌بشر مجلس فدرال آلمان جلسه اول
سلام ایران. سلام دوستان عزیز در اشرف۳. خانم رئیس‌جمهور گرامی، رجوی. ما همگی بر روی پرده هستیم؛
ما در جهان پراکنده شده‌ایم و اکنون یک اجتماع بزرگیم. همراهان و همرزمان گرامی ایران آزاد، صمیمانه به‌همگی شما خوشآمد می‌گویم. ما در کجا قرار داریم؟
سران رژیم ایران نسبت به «قیام بزرگ» هشدارمی‌دهند و «ترسی بزرگ» از آن «قیام بزرگ» دارند.
اما منشأ این توفان را خودشان فراهم کرده‌اند: ۴۰سال جنایت علیه بشریت. ۴۰سال فساد. ۴۰سال بهترین فرزندان کشور را کشتند، شکنجه کردند و از کشور راندند.
ما نمی‌دانیم این قیام چه زمانی در کشور رخ خواهد داد. اما اجتماع امروز ما و اتحاد دوستی‌مان در سراسر جهان، روشن می‌کند که
خلق ایران خواهان تغییر است و می‌خواهد سرانجام به‌دموکراسی، حقوق‌بشر و رفاه اقتصادی به‌دور از گرسنگی برسد و
ارادهٴ یک خلق بسیار قوی‌تر از هر گونه اقدام مأیوس‌کنندهٴ رژیم ایران است. برخی از ما و همکاران من نگرانند که
مقاومت در ایران خشونت‌آمیز شود. اما آیا این رژیم ایران نیست که ۴۰سال است بر مردم، بدون این‌که مجازات شود، خشونت اعمال می‌کند؟
چه‌کسی خشونت اعمال می‌کند؟ و آیا باید نگران خشونتی باشیم که می‌خواهد به سیستمی خشونت‌بار پایان دهد؟
مسئلهٔ ما خشونت نیست و ما نمی‌خواهیم خشونت را توصیه کنیم. این داستان انقلابی است که خود را در ایران نمایان ساخته است.
اکثریت شهروندان ایران، دیگر رژیم آخوندی را نمی‌خواهند. چون رژیم آخوندی دیگر قادر به‌هیچ‌گونه تغییری در سیاست‌هایش نیست.
آنها دیگر قادر به‌تغییر نیستند و همهٔ فراخوانها به‌یک سیاست جدید، فقط کلمات هستند و نه بیشتر.
ما به‌اندازه کافی برای اقدام عملی انتظار کشیده‌ایم و آخوندها باید بروند، اگر قرار باشد وضعیت غیرانسانی در ایران پایان یابد.
۲سال است همواره در ارتباط با ایران به‌یک نام اشاره می‌شود: سازمان مجاهدین خلق ایران.
به‌مدت ۴۰سال، بیان کردن این نام در ایران به‌شدت ممنوع بود. مردم ایران قرار بود این نام را فراموش کنند و
همراه با آن، قرار بود امید به‌تغییر در سرزمینشان را نیز فراموش کنند. اما نقش فعال مجاهدین، قابل چشم‌پوشی نبود.
اعتراضات اجتماعی در کشور و در سراسر جهان آن‌را آشکار کرد. ما در کمیتهٔ همبستگی‌مان در کنار شما ایستاده‌ایم.
ما می‌خواهیم شما را حمایت کنیم. می‌خواهیم به امیدتان نزدیک شویم و می‌خواهیم در تمام دنیا بگوییم که
مردم ایران باید در آزادی و کرامت زندگی کنند. اکنون سران رژیم، خامنه‌ای و روحانی، سرانجام اعتراف می‌کنند.
هیچ قدرت دیگری تا به‌حال آنان را این‌طور به‌چالش نکشیده است؛ هیچ قدرت دیگری این‌قدر پایدار همانند
ارادهٴ شکست‌ناپذیر مقاومت مجاهدین خلق نبوده است. به‌همین دلیل دوستان عزیز،
بگذارید ۲پیام بدهم. اولی خطاب به آلمان و اتحادیهٔ اروپاست؛ یعنی سرزمین من.
ما همگی باید تغییر در ایران را هم‌زمان با همهٔ قدرتهای دموکراتیک داخلی و خارجی حمایت کنیم.
یک آلترناتیو صلح‌جو در دسترس است. این امید به‌من قوت می‌دهد که باور کنم،
همین در جایی دیگر هم امکانپذیر است. رئیس‌جمهور مریم رجوی در برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خود همین امید را نمایندگی می‌کند.
آینده ایران فقط می‌تواند در یک موجودیت دموکراتیک زنده باشد. یک ایران آزاد می‌تواند برای همگی ما،
برای انسانهای سراسر جهان، مکانی برای امنیت و صلح جهانی باشد. خلق آلمان نشان داد
چگونه از یک حکومت مستبد، توانستیم از طریق ارادهٴ مردم، در یک آلمان یکپارچه و صلح‌جو متحد شویم.
جایی که مردم در آن با مسرت زندگی می‌کنند و آینده خوبی دارند.
من می‌توانم همان‌گونه که اکنون خورشید در آسمان می‌درخشد، همواره امیدمان را تقویت کنم.
دوستان عزیز، باران و خشونت می‌گذرد و حتی برای همهٔ شما هم،
روزی خورشید بر میهنتان خواهد تابید. خورشید آزادی و انسانیت. متشکرم.
مطالب مرتبط
مارتین پاتسلت: درکنارهم مبارزه می‌کنیم تا حقوق‌بشر در سراسرجهان رعایت شود
سومین اجلاس جهانی ایران آزاد، همبستگی با قیام و ارتش آزادی، کنفرانس بین‌المللی درباره تروریسم رژیم آخوندی