طاهر بومدرا رئیس سابق دفتر حقوق بشر در عراق
طاهر بومدرا رئیس سابق دفتر حقوق بشر در عراق
طاهر بومدرا رئیس سابق دفتر حقوق بشر در عراق
در حقیقت همهٔ ما موافقیم که جنایت علیه زندانیان سیاسی در سال۱۹۸۸ (۶۷) به‌طور قطع به‌اثبات رسیده؛
به‌خوبی مستند شده و همهٔ طرف‌های ذیربط مطلع شده‌اند.
سازمان ملل و تمامی ارگانهای ذیربطش در جریان قرار گرفته و مدارک این پرونده را دریافت کرده‌اند.
برای من کمی آزاردهنده بود که بعد از پیشرفتی که در سازمان ملل حاصل شده بود، اگر یادتان باشد در
اول فوریة۲۰۱۸، وقتی کمیسیر عالی پیشین حقوق‌بشر، زید رعد الحسین در حال ترک ژنو بود، اعلام کرد که
سازمان‌ملل به مقام‌های (رژیم) ایران توصیه کرده در مورد این جنایت تحقیق کنند.
۲سال بعد گزارشگر ویژهٔ وضعیت حقوق‌بشر در ایران هنوز همان حرف را می‌زند و می‌گوید ما از مقام‌های (رژیم) ایران درخواست کرده‌ایم که تحقیق کنند.
ولی ما خیلی خوب می‌دانیم که (رژیم) ایران، یعنی رژیم آخوندها تحقیق نخواهد کرد. ساده‌لوحانه است که
فکر کنیم آخوندها در مورد خودشان تحقیقاتی خواهند داشت.
پس بیایید که این پیام را به‌سازمان ملل بدهیم. هشدار بدهیم که دیگر بس است. رژیم ایران در مورد جنایات خودش تحقیق نخواهد کرد.
ولی باید هم‌چنین تأکید کنم که از سال۲۰۱۵ و شروع این کارزار در مورد قتل‌عام زندانیان سیاسی، راهی طولانی پیموده‌ایم.
سازمان ملل این روزها اشراف بسیار زیادی نسبت به‌آنچه در تابستان۱۹۸۸ در ایران رخ داد کسب کرده.
می‌دانم که آقای رابرتسون خوشبین‌تر از من بود که گفت بعد از کرونا اوضاع تغییر خواهد کرد.
من هم امیدوارم که سرانجام تغییر کند. ولی می‌خواهم بگویم که ما صبر نخواهیم کرد تا کرونا تمام شود تا وارد عمل شویم.
جنایت اتفاق افتاده و همه می‌توانند ببینند. سازمان ملل مطلع است و نباید جایی برای مصونیت باقی بماند.
نتیجهٔ مصونیت تاکنون، جری‌شدن مقام‌های (رژیم) ایران بوده. آنها به‌جنایاتشان ادامه دادند و
به‌همین دلیل عفو بین‌الملل با عبارت جنایتی علیه بشریت که هنوز ادامه دارد به‌آن اشاره می‌کند.
اکنون احتمالاً زمان آن است که به‌فکر ائتلافی از انجمنهای مدنی و سازمانهای غیردولتی باشیم که با همآهنگی تلاش کنند و
اطمینان حاصل کنند که راهی برای ارجاع این جنایت به دادگاه پیدا شود. منظورم دادگاههای کشوری در
سراسر جهان است که شمول فراگیر قضایی را بپذیرند. امکان انجام این کار هست.
هم‌چنین امکان کار روی کشورهای عضو شورای امنیت وجود دارد تا پرونده را به دادگاه جنایی بین‌المللی ارجاع دهند. واضح است که
موضوع ارجاع پرونده، چالش بزرگی است، ولی غیرممکن نیست. و می‌دانیم که
شورای ملی مقاومت ایران و مجاهدین قادر هستند که غیرممکن‌ها را ممکن کنند. این را ثابت کرده‌اند.
و من یقین دارم که با اتکا به‌چنین اراده‌یی، مواردی را سرمشق قرار خواهیم داد که
پیش از این در آفریقا موفق شده‌اند. شما خیلی خوب می‌دانید که ژنرال حسن البشیر در سودان الآن در زندان است.
وی به‌زودی به دادگاه جنایی بین‌المللی فرستاده خواهد شد. پرونده‌های دیگری هم هستند که می‌توانند راهنمای ما باشند.
حسین حبری در سنگال در حال گذراندن محکومیت حبس ابد است و این با اقدامات سازمانهای غیردولتی میسر شد. پس چنین احتمالاتی وجود دارند.
ما کارمان را در کمیتهٔ «عدالت برای قربانیان قتل‌عام۱۹۸۸» ادامه خواهیم داد.
این کمیته به‌کار خود ادامه خواهد داد. ما به‌دنبال دستگیری و محاکمه در هر دادگاهی خواهیم بود که
حاضر به‌پذیرش شمول فراگیر قضایی باشد. ولی نباید از تلاش برای ارجاع پرونده به دادگاه جنایی بین‌المللی دست کشید.
گفته‌ام و باز هم خواهم گفت که برای این کار، حاضر، حاضر، حاضر!
بسیار متشکرم.
مطالب مرتبط
طاهر بومدرا رئیس سابق دفتر حقوق بشر در عراق
گردهمایی جهانی ایران آزاد - هانری لوکلرک، دکتر آلخو ویدال کوادراس و سر جفری رابرتسون