گرامیداشت قهرمان ملی در شب هفتم جاودانگی سرهنگ خلبان بهزاد معزی

گرامیداشت قهرمان ملی سرهنگ خلبان بهزاد معزی در شب هفتم جاودانگی اش


قسمتی از سخنان مریم رجوی:


سلام بر دوستان و رفقای عزیز در شورا، یاران مقاومت در سراسر جهان، به خانواده و دوستان عزیز سرهنگ و هم‌چنین به خواهران و برادران مجاهدم.
جمع شده‌ایم برای گرامیداشت انسانی والا، خلبان مجاهد خلق، سرهنگ بهزاد معزی.

بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد


این راز شکوه زندگی انسان بزرگیست که خلقی به‌ او سربلندند.
قهرمان ملی ایران، عقاب تیز پرواز بلند آسمان آزادی و مقاومت، فاتح پرواز پروازها، محبوب‌ترین پرسنل نظامی میهن‌پرست و مردمگرای تاریخ معاصر،


وارث حقیقی کلنل پسیان و همه پرسنل میهن‌پرست و به‌پاخاسته برای آزادی، الگوی درخشان مرزبندی و مبارزه با شاه و شیخ.
کسی که در پروازهایش هر صبح در نهایت آسمان به‌ دیدار جلوه‌های زیبای خلقت می‌رفت از این‌رو به ‌داشته‌های ناچیز زمین بی‌اعتنا بود. بدهکار مردم و فروتن و فداکار.
کسی که می‌گفت آمده است برای مهم‌ترین مأموریت و پرواز زندگی‌اش، و فقط برای همین! و تا آخرین لحظه حیات، مفتخر و سربلند بود به انتخاب آرمان مسعود رجوی و وفای به عهد با خدا و خلق.


درود بیکران بر سرهنگ معزی.

سرهنگ عزیز ما بهزاد معزی، کمتر از یک ماه قبل از آن که این جهان را به‌سوی ابدیت ترک کند، اشک و اندوه یاران شورایی و مجاهدش به‌خاطر فقدان مجاهد والا حمید اسدیان را تحمل نکرد و شورید و خروشید که :


«برای مجاهد غم و غصه و عزاداری و گریه نداریم. سلاح مجاهد را باید برداشت و جنگید تا روزی‌که حتی اگر سه نفر از ما باقی مانده باشد، باید در میدان آزادی شعار بدهیم و بخوانیم که گر ما ز سر بریده می‌ترسیدم - در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم.
این واپسین پیام او خطاب به‌همه ماست.
پس ما هم برغصه و ماتم و دلمردگی شورش می‌کنیم، اگرچه که بسیار غم و غصه داریم. و به‌جای آن بر تعهد محکم و استوار خود برای به ‌پیروزی رساندن راه او پافشاری می‌کنیم.
فرزندان برومند سرهنگ معزی فقید هم با درس‌آموزی از روحیه جنگاور پدرشان، مردم ایران را تسلی می‌دهند.
پس خطاب به امیر و سارای عزیزم می‌گویم: می‌دانم که از دست دادن پدری مثل سرهنگ معزی چقدر سخت است.


اما مطمئن باشید که او در وجود هزاران هزار رزم‌آور آزادی تکثیر خواهد شد.
سال‌ها پیش، از خود سرهنگ شنیدیم که می‌گفت در ایران هر جا که مردم، اعضای خانواده‌ام را می‌شناسند خیلی به‌آن‌ها محبت می‌کنند و این واقعیت را ما همین روزها به‌صورت دیگری در برنامه همیاری با سیمای آزادی دیدیم.


هنوز یک ساعت از انتشار خبر درگذشت سرهنگ معزی نگذشته بود که هموطنانمان پی‌در پی با برنامه همیاری سیمای آزادی تماس می‌گرفتند و به‌ مجاهدین و به مردم ایران تسلیت می‌گفتند.

در مدت کوتاهی بعد از آن، شاهد انتشار تراکت‌های بسیاری در تجلیل و گرامیداشت سرهنگ خلبان مجاهد بهزاد معزی بودیم.
هم‌چنین در اینجا به ‌برادر گرامی‌ سرگرد اسکندریان عضو محترم شورای ملی مقاومت و به مهندس پرواز بیژن وکیلی، دوست و همراه همیشگی سرهنگ تسلیت می‌گویم و درود می‌فرستم.

آن‌ها که مثل همیشه یار او بودند و الان هم در این جلسه حاضرند.
سرگرد اسکندریان، دوست، برادر، همرزم و یار و غم‌خوار سرهنگ در پنج دهه گذشته بود. او و بیژن وکیلی از دلیران تیم پرواز سرهنگ بودند که مسعود رجوی را از تهران به‌ پاریس منتقل کردند.


در بیان سرهنگ معزی در این سالیان، سرگرد اسکندریان یکی از پیشتازان بود که همیشه بر عزم و اراده و انتخاب او تاکید می‌کرد.
هم‌چنین در این فرصت گرامی می‌داریم یاد همه همافران و قهرمانانی را که به‌خاطر شرکت در عملیات پرواز بزرگ، توسط خمینی جلاد، اعدام شدند.
سرگرد اسکندریان این‌جاست تا پرسنل مردمی ارتش را تسلی بدهد که به‌قول سرهنگ، غصه و عزاداری نداریم.


سرتان را بالا بگیرید و افتخار کنید که چنین قهرمان رشیدی از صفوف شما برخاسته است.


راه او را در پیش بگیرید و جای او را در میدان نبرد برای آزادی ایران پر کنید.



مطالب مرتبط:


سخنان پایانی مریم رجوی در بزرگداشت قهرمان ملی، سرهنگ خلبان بهزاد معزی

 

 
لطفا به اشتراک بگذارید: