گفتگو با آلن ویوین وزیر مشاور در دولت فرانسوا میتران ـ قسمت پایانی

گفتگو با آلن ویوین وزیر مشاور در دولت فرانسوا میتران ـ قسمت پایانی- ۲۹اردیبهشت۱۴۰۰


بهزاد نظیری: اگر بتوانم بگویم شما در فضای دیگری هم حضور داشتید مثل ویلپنت


ویوین: بله


بهزاد نظیری: شما با افتخار در کنار بسیاری از شخصیتها از کشورهای مختلف در این واقعه سالانه حضور داشتید و مشاهده کردید که تبعیدیان از ۵ قاره جمع شده بودند. شما از نزدیک با آنان در تماس بودید. می‌خواهم بگویم که اگر‌ چه در ظاهر آنها پلاکاردهای مشابه در دست داشتند اما در زمینه فرهنگی، پوشش و حتی عقاید مختلف هستند و وقتی به شما برای صحبت نزدیک می‌شوند. چرا که اتهام دیگر این است که بسیار تکرار می‌شود این‌که آنها زندگی جمعی دارند و تلاش می‌کنند نشان دهند که این جنبش یک نوع جامعه بسته و در خود است. آیا شما فکر می‌کنید که می‌توان هر ساله چنین برنامه‌یی را از سوی یک جامعه بسته که نمی‌خواهد با سایرین قاطی شود برگزار کرد؟


آلن ویوین: بسیار سخت است چرا که این دهها هزار نفری که در این برنامه‌ها شرکت می‌کنند از همه کشورهای اروپایی میآیند. بسیاری از این افراد متأسفانه مجبور به تبعید طولانی شده‌اند و معیارهای مختلفی از جمله در مورد پوشش دارند باید تفاوت گذاشت و مشاهده کرد بعضی با کروات هستند بعضی با تی شرت که پلاکارد نفر بغلی خود را بلند می‌کند و همه برای شرکت و گوش دادن آمده‌اند همان تعداد زنان مشاهده می‌شود که روسری دارند که روسری ندارند. من فکر نمی‌کنم این سیل جمعیت که برای تظاهرات آمده‌اند وفادار به یک چشم‌انداز آینده برای کشورشان، کشوری دموکراتیک گردهم آمدند و برای مجبور کردن آنان برای جمع باید شرایط متعددی را فراهم کرد.



در نتیجه آنان آزادانه در افکار و اعتقاداتشان در این‌گونه مراسم شرکت می‌کنند و به‌طور طبیعی بسیار خوشحال و راضی هستند که با این تعداد در این مراسم شرکت کرده‌اند.


اما همزمان همان چیزی را که قبلاً گفتم را مشاهده کردم. در آخرین گردهمایی بزرگ که من توانستم در آن شرکت کنم، همان مراسمی که به‌دلیل توطئه سوءقصد مختل شد، زنانی را مشاهده کردم و اکثر این افراد ایرانی و زنان ایرانی بودند و زنان کمی خارجی بودند بجز شخصیتهای خارجی شرکت‌کننده و رفتارشان درست بمانند هر زن اروپایی یا آمریکایی بود.


این عوامل برای همه کسانی که تحولات مقاومت ایران را از نزدیک دنبال می‌کنند شناخته شده است. کلمات تعهدات در این مورد به‌خصوص مواردی که به‌وضوح به جدای انتخاب مذهبی هر کس تأکید دارد کاملاً قابل احترام است و این جزیی از مسئولیت دولت است که حاکمیت را اعمال می‌کند یعنی ظرفیت جمعی برای یک جامعه آرام. هرگز در فرانسه گذاشتن روسری برای یک زن مسلمان ممنوع نشده است. ممنوعیت مخفی کردن صورت ممنوع شده است که کاملاً موضعی جداگانه است.



بهزاد نظیری: ما به‌طور اجمالی در مورد همه برچسبهای مختلف و اتهامات صحبت کردیم آیا شما نکته‌یی دارید؟


آلن ویوین: من فقط این نکته را بگویم که نباید در مورد کمپین سازمان‌یافته علیه یک جنبش خصوصاً جنبشی که اصل آن برای برقراری دمکراسی و قوانین دمکراسی و آزادی است، تعجب کرد. همیشه این‌طور بوده است. من قبل از جنگ جهانی دوم متولد شده‌ام و قسمتی از خانواده من وارد مقاومت شد و جنگ چریکی علیه اختناق نازیها برقرار شد که یک ایدئولوژی مرگ آفرین بود. بله این‌گونه است باید هر کسی بداند و یک مبارزه را با وضوح و شفافیت ادامه دهد و باید به کسانی که برای یک جامعه که کمتر غیرانسانی باشد تلاش می‌کنند احترام قائل بود، خصوصاً باید از جنایت و قتل و همه سرکوبها که تاریخ را آلوده کرده و در اکثر کشورها وجود داشته اجتناب کرد. اما همه این کشورها از این مسأله بیرون آمدند. ما هم به‌مدت یک قرن جنگ مذهب در کشورمان داشتیم با قتل‌عام غیرقابل تصور و اختناق غیرقابل قبول. ما فکر می‌کردیم که پس از قرنهای روشنایی چنین وقایعی امکان‌پذیر نیست متأسفانه هنوز در بعضی از نقاط جهان وجود دارد.


بهزاد نظیری: شما گفتید که خانواده شما وارد مقاومت شد... آیا خانواده شما می‌توانست با نوعی شستشوی مغزی همان کارهای را بکند که اشغال گران نازی می‌کرد؟



آلن ویوین: البته که نه. و این در حالی است که دولت فرانسه در آن زمان دولت سازش با نازی بود و تلاش کرده بود روحیه فرانسویان را تغییر دهد و شاهد بودیم که پس از ۴سال جنگ نتیجه‌اش چه شد.


بهزاد نظیری: باید یادآوری کنم که دشمن است که به شستشوی مغزی دست می‌زند. همان‌گونه شما در گزارش کمیته برای یک ایران دموکراتیک ذکر کرده‌اید. این رژیم ملایان و پاسدارانش هستند که به شستشوی مغزی برای فرستادن نیروها روی میادین مین دست می‌زنند.


آلن ویوین: این یک اجبار برای این جنبش‌های دیکتاتوری می‌باشد که در آن افرادی هستند که نمی‌توانند در مقطعی از زندگی خود از این فرار کنند که حق با آنان نیست و از این کمبود و عقده نمی‌توانند فرار کنند و برای همین از شستشوی مغزی استفاده می‌کند و هر چه بیشتر وارد آن می‌شوند، بیشتر طلب می‌کنند تا خود را قانع کنند.



بهزاد نظیری:از آنجا که این گفتگو برای ایرانیان خصوصاً زنان ایرانی پخش خواهد شد آیا تمایل دارید در پایان این گفتگو پر بار پیامی برای بینندگانی که کانال سیمای آزادی را میبینند بدهید.


آلن ویوین: فکر می‌کنم ساده‌ترین چیزی که می‌توان گفت و باید مجدداً به این مردان و زنان گفت این است که آنان مبارزان آزادی هستند که آزادی کامل عقیده و کنترل کامل زندگی خود را می‌خواهند. مسأله‌ای که همه مردم کشور خواهان آن هستند. بعضی در این راه جلوتر از بقیه هستند اما این باعث نمی‌شود که همبستگی بین آنان کمتر شود تا بتواند با کسانی که مجبور به مبارزه برای واقعیت نظم اجتماعی هستند همراه باشند و آنها نهایتاً پیروز می‌شوند. در نتیجه فقط می‌توانم آرزو کنم که مردم ایران، مردان و زنان ایران دست به هر کاری خواهند زد تا به کمک دوستان خارجی خود موفق شوند تا بتوانند خودشان راهی را که فکر می‌کنند بهترین است برای کشورشان انتخاب کنند. و این مسأله قبل از هر چیز و مسلماً از طریق از میان رفتن این دیکتاتورهای به‌اصطلاح مذهبی می‌گذرد و هیچ ربطی به اعتقادات مذهبی عمیق آنان ندارد.


بهزاد نظیری: بسیار خوب، از شما برای وقتی که به ما دادید تا این گفتگو در مورد مقاومت ایران صورت گیرد، تشکر می‌کنم. همه این میلیتانها و هواداران از بابت همه این سال‌ها همراهی شما در کنارشان قدرانی می‌کنند همه سالهای که شما از حقوق و حقوق پایه‌یی آزادی که برای همه ملل جهان عزیز است دفاع کردید. ما خوشحال و مفتخر خواهیم شد که شما را به یک ایران آزاد و دموکراتیک پذیرا باشیم و در آن نقطه خواهد بود که تلاشهای شما قدرانی خواهد شد. متشکرم.


آلن ویوین: با تشکر از شما


پایان



مطالب مرتبط


گفتگو با آلن ویوین وزیر مشاور در دولت فرانسوا میتران ـ قسمت اول

گفتگو با آلن ویوین وزیر مشاور در دولت فرانسوا میتران ـ قسمت دوم

آلن ویوین، وزیر مشاور در دولت فرانسوا میتران

 
لطفا به اشتراک بگذارید: