سناتور جوزف لیبرمن معاون ریاست‌جمهوری آمریکا در گردهمایی جهانی ایران آزاد ۲۰۲۱
سناتور جوزف لیبرمن ـ آیا ما آماده هستیم به‌مردم ایران، آن پشتیبانی را که شایستهٴ آن هستند و برایشان ضروریست بدهیم؟ بله، آماده هستیم. حاضر، حاضر، حاضر ـ ۲۶تیر۱۴۰۰
متشکرم. متشکرم دوستان عزیز. خانم رجوی، یک رهبر عالی و یک دوست عزیز.
درود بر شما نه تنها از سوی خودم، بلکه از جانب همسرم هاداسا، که بسیار شما را ستایش می‌کند.
و به‌دوستانمان در اشرف۳ که چند بار دیدارهای پر محتوایی با آنها داشته‌ایم.
از همهٔ شما بسیار متشکرم و بیش از همه، تمامی حمایتم را نثار قهرمانان مقاومت در داخل ایران و هم‌چنین دوستان عزیز، ایرانیان در تبعید می‌کنم که از آن قهرمانان پشتیبانی می‌کنند.
من به‌واقع مفتخرم که از من خواسته شد امروز بار دیگر به‌شما بپیوندم، آن‌هم در این آرمان مقدس آزادی، عدالت، حقوق‌بشر و شکوفایی اقتصادی برای مردم ایران.
من ابتدا نتیجه‌گیری خودم را به‌شما می‌گویم. فقط یک راه‌حل باقی مانده است که جواب دارد و آن، تغییر رژیم در ایران است.
همهٔ راه‌حل‌های دیگر آزمایش شده‌اند. روشن است که رژیم خودش تغییر نخواهد کرد. پس مردم ایران با پشتیبانی همهٔ ما که در خارج از ایران هستیم باید رژیم را تغییر بدهند.
هیچ آلترناتیو دیگری وجود ندارد برای پایان دادن به‌محرومیت بی‌رحمانهٴ شهروندان از حقوق خود توسط این رژیم، پایان دادن به حمایت آن از تروریسم و تجاوز در منطقه، توسعهٴ تسلیحات اتمی و موشکهایی برای حمل آن به‌کشورها و دشمنان دور و نزدیک و کینه‌یی که بارها و بارها نسبت به‌آمریکا، همسایگان عرب آن، و بخش زیادی از بقیه جهان اعلام کرده، تنها راه‌حل عملی که باقی مانده مقاومت است و انقلاب.
و من هیچ‌وقت خوش‌بین‌تر از الآن نبوده‌ام، دوستان، یعنی الآن که رژیم حاکم بر ایران از درون پوسیده و آمادهٴ سقوط است. اقتصاد ایران در وضعیت وخامت‌باری است
مردم به‌تنگ آمده‌اند. آنها شجاعت این‌را داشته‌اند که به‌خیابان‌ها بروند و به‌طور فزاینده‌یی تظاهرات کنند.
از آبان۱۳۹۸ و در انتخابات اخیر، با خودداری از رفتن به‌پای صندوقها برای شرکت در گزینش یک قتل‌عام‌کننده یعنی رئیسی به‌عنوان رئیس‌جمهور بعدی (رژیم) ایران.
در مردادماه امسال، به‌جای ورود در دفتر ریاست‌جمهوری در تهران، ابراهیم رئیسی بایستی به‌جایگاه متهمان در دادگاه بین‌المللی عدالت در لاهه برده شود و متهم به جنایت علیه بشریت بشود.
به‌همین دلیل افتخار می‌کنم که با نخست‌وزیر یانشا از اسلوونی هم‌صدا بشوم که به‌درستی خواهان یک تحقیقات بین‌المللی درباره رفتار رئیسی شد.
در انتخاباتی که انجام شد، درصد شرکت‌کنندگان با فاصلهٔ زیادی کمتر از همهٔ انتخابات گذشته از انقلاب۵۷ به‌این سو بود.
روز جمعهٔ قبل از انتخابات، در نماز جمعهٔ مشهد، یکی از آخوندها به‌مردم التماس می‌کرد که رأی بدهند.
او هشدار داد که هر کس رأی ندهد، به مجاهدین رأی داده است. خب، بر اساس این معیار، از آنجا که اغلب ایرانی‌ها رأی ندادند، مجاهدین برنده انتخابات بودند و خانم رجوی باید رئیس‌جمهور بعدی ایران باشد. عدالت همین را حکم می‌کند.
اشاره‌ها و هشدارهای مستمر رژیم دربارهٔ مجاهدین، ترس آن‌را از مجاهدین و شورای ملی مقاومت برملا می‌کند.
و این بدان دلیل است که این سازمان، بدترین رفتارهای رژیم را افشا کرده است. مانند برنامهٔ اتمی سری رژیم و اقدامات جنایتکارانهٴ تروریستی آن.
شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران به‌روشنی جنبش و سازمان مقاومتی با بالاترین درجهٔ سازماندهی در ایران هستند.
این جنبش توانمندترین و کاراترین است و رهبر آن، خانم رجوی در جستجوی قدرت نبوده است. به‌برنامهٔ ۱۰ماده‌یی که خانم رجوی ارائه کرده است نگاه کنید.
این برنامه شامل بهترین ارزش‌های جهانی حقوق‌بشر و حاکمیت دمکراتیک است که مردم سراسر جهان در آن شریک هستند؛ و به‌طور خاص مردم اینجا در آمریکا.
فراموش نکنید که شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین متعهد به‌توانمند ساختن مردم ایران به‌انتخاب رهبران خود در یک انتخابات آزاد هستند.
صرفاً از بابت بحث و جدل، بقیه چه راه‌حل‌هایی به‌جای تغییر رژیم، برای حل بحران وحشتناک ایران توصیه می‌کنند؟
اولین آن مذاکره است. مذاکره؟ چه‌طور رهبران جهان می‌توانند، از جمله رهبران آمریکا، به‌طور منطقی با رژیمی مذاکره کنند که هزاران شهروند آمریکایی و شهروندان متحدانمان را به‌قتل رسانده؟
و البته شهروندان خود ایران. چه‌طور می‌توانیم با حکومتی مذاکره کنیم که مستمراً اثبات کرده که قادر به‌عمل‌کردن به‌قول و قرارهای دیپلماتیک خود نیست.
و اکنون چه‌طور امکان مذاکره با رژیمی وجود دارد که رئیس‌جمهور بعدی خودش را به‌دست خودش یک قتل‌عام‌کننده انتخاب کرده که به‌طور ثابت و مستمر، کینهٴ خود را نسبت به‌ایالات متحده اعلام کرده؟
دوستان، این یک یاوه‌گویی ساده‌لوحانه است که تصور کنیم می‌شود با چنین رژیمی مذاکره کرد. نمی‌توانیم.
سایرین، به‌عنوان جایگزینی برای تغییر رژیم، مبلغ تقویت میانه‌روها در ایران هستند. کدام میانه‌رو؟ میانه‌روها کجا هستند؟
این گزینهٔ میانه‌روها همواره یک فریب بی‌رحمانه بوده که توسط حاکم واقعی (رژیم) ایران تبلیغ شده یعنی توسط افراطی تندرو، خامنه‌ای، و قاتلان و دزدان سپاه پاسداران.
گزینش رئیسی به‌بازی میانه‌روی (رژیم) ایران پایان داد. هم‌چنان‌که مردم ایران در تظاهرات خود شعار داده‌اند: «دیگه تمومه ماجرا». به‌همین دلیل من معتقدم واقعیت ایران امروز فقط یک گزینه برای زندگی بهتر برای مردم ایران و فرزندانشان باقی می‌گذارد و آن تغییر رژیم است.
البته این کار آسانی نخواهد بود. به‌حرف‌های میهن‌پرست آمریکایی «توماس پین» گوش کنید که در زمان انقلاب آمریکا چنین گفت: «استبداد به‌سادگی مغلوب نمی‌شود. ولی ما به‌این دلگرم هستیم که هر قدرتعارض سخت‌تر باشد، همان‌قدر پیروزی شکوهمندتری نصیبمان می‌شود».
انقلاب آمریکا تعارض دشواری علیه یک قدرت بزرگ جهانی بود. با این‌حال پیروزی ما در آن انقلاب شکوهمند بود. هم‌چنین پیروزی در انقلاب فرانسه.
به‌همین صورت، پیروزی مردم ایران بر استبداد حاکم بر تهران شکوهمند و سرفصلی خواهد بود.
هر یک از ما که در بیرون از ایران زندگی می‌کنیم، باید تصمیم بگیریم و برنامه‌ریزی کنیم که برای پشتیبانی از مقاومت ایران که در حال صعود به‌قلهٔ یک انقلاب است چه خواهیم کرد.
من می‌خواهم اینجا بی‌پرده صحبت کنم. در آمریکا باید تلاش کنیم تا دولت بایدن را متقاعد سازیم به‌سیاستها و ارزش‌های خودش عمل کند، همان که خود رئیس‌جمهور گفته است قرار دادن مجدد حقوق‌بشر و دموکراسی در قلب سیاست خارجی ما است؛ این باید دولت را به‌این سمت هدایت کند که مذاکره با حکومت خبیث (حاکم بر) تهران را متوقف کند و شروع به حمایت از مردم ایران کند که می‌خواهند آن‌را سرنگون کنند.
تعهد رئیس‌جمهور بایدن به‌همین صورت است: احیای اتحادهای ما در سراسر جهان و همکاری با متحدانمان و نه با دشمنانمان؛ و این باید او را به‌سمت گوش‌کردن به‌حرف متحدان ما در منطقه هدایت کند
و در آمریکا، سوابق طولانی کار دو حزبی رئیس‌جمهور بایدن و تعهدی که در کارزار انتخاباتی خود داد که کار دو حزبی را بار دیگر به‌دولت واشنگتن باز گرداند، باید او را متقاعد سازد که هیچ توافقی را با رژیم تهران امضا نکند که دارای حمایت دو حزبی کنگره نباشد.
دوستان، من فکر می‌کنم در کنگره اکنون امکانپذیر است که یک قطعنامهٔ دو حزبی تهیه شود که تغییر رژیم را در ایران تأیید کند. امیدوارم چنین قطعنامه‌یی هر چه زودتر توسط کنگره آمریکا ارائه و تصویب شود.
در پایان، حکومت ایران در ضعیف‌ترین نقطهٔ خود از سال۱۳۵۷ به‌این سو است و امکان پایان دادن به‌آن در قوی‌ترین نقطهٔ خود است.
به‌یاری خداوند و با شجاعت مردم ایران و با حمایت همهٔ ما از سراسر جهان، می‌توان و باید یک جمهوری آزاد، دمکراتیک و غیراتمی در ایران داشت و این امر به‌زودی و در دوران ما خواهد بود.
پس دوستان، من همان چیزی را که قبلاً به‌شما گفتم می‌گویم؛ با افتخار، آیا ما آماده هستیم به‌مردم ایران، آن پشتیبانی را که شایستهٴ آن هستند و برایشان ضروریست بدهیم؟
بله، آماده هستیم. حاضر، حاضر، حاضر. بسیار متشکرم.
خدا همهٔ شما را حفظ کند. به‌زودی در تهران با هم ملاقات خواهیم کرد.
مطالب مرتبط
ژنرال جیمز جونز نخستین مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور اوباما در گردهمایی جهانی ایران آزاد ۲۰۲۱
سخنرانی‌های گردهمایی جهانی ایران آزاد (قسمت دوم)