ویژه برنامه قیام ایران ـ روی خط ایران ـ قسمت اول و دوم
روی خط ایران ـ ویژه برنامه قیام ایران ـ قسمت اول ـ ۵مرداد۱۴۰۰
گفتگو با هادی روشن روان
امشب در سیزدهمین شب قیام هستیم. از یک طرف رژیم اعلام می کند که باید بحران آب را حل کرد و از طرف دیگر نیروی سرکوبگر گسیل می کند. این تناقض چیست؟
هادی روشن روان: واقعیت این است که الان قیام در یک نقطه نهایی قرار گرفته است. از یک طرف رژیم پس از ۴۲ سال حاکمیت آخوندی و شکست تمامی طرحهای سرکوبگرانه و تمامی استراتژیهایی که داشته در ضعیفترین نقطه خود قرار گرفته است.
از طرف دیگر مردم به این نقطه رسیده اند که هیچ تضادی در ایران حل نمی‌شود مگر با سرنگونی نظام آخوندی. اگر شما به شعارهایی که توسط قیام‌کنندگان داده می‌شد نگاه کنید خیلی روشن است. در کشورهای دیگر هم ممکن است نارضایتی باشد اما در ایران این شعارها سریع به مرگ بر دیکتاتور و سوریه را رها کن فکری به حال ما کن تبدیل می شود.
زیرا استراتژی که این رژیم تاکنون دنبال کرده است هیچ مشکلی را نتوانسته حل کند. بعنوان مثال کشور ما ایران یک کشور کم آب است. این کشور در یک رابطه تنگاتنگ با جهان می‌تواند یک کشور صنعتی بسیار بزرگ و مدرنی باشد ولی یکسری محصولات کشاورزی را مجبور باشد وارد کند.
اما رژیم با دخالت در کشورهای منطقه و پیشبرد پروژه های موشکی و اتمی و ترورهایی که در کشورهای مختلف جهان می‌کند به این نقطه کشیده می‌شود که جهان نمی‌تواند با این رژیم یک تعامل سازنده داشته باشد. در همین رابطه آمده و شعار خودکفایی را بدهند که ظاهرا هم خیلی زیبا است.
در این سالیان سدهای متعددی که در این حاکمیت ساخته شده و حدود ۱۰۰۰ سد ساخته‌اند. با این کار آب ایران را نابود کردند. رژیم بصورت عوام فریبانه به مردم می‌گویند که آب کمتر مصرف کنید. مردم فقط ۶درصد آب کشور را استفاده می‌کند. صنایع در ایران هم فقط ۴درصد آب را مصرف می‌کنند.
۹۰درصد آب مصرف کشاورزی می‌شود که رژیم پیشه کرده است. لذا تمامی شهرهای کشور دچار کم آبی شده اند. متخصصان برآورد کرده اند که اگر وضع به همین منوال باشد ۳۰ سال دیگر نیمی از مردم ایران باید مهاجرت کنند.
روی خط ایران ـ ویژه برنامه قیام ایران ـ قسمت دوم
گفتگو با هادی روشن روان
مطالب مرتبط
ویژه برنامه قیام ایران ـ روی خط ایران ـ قسمت اول و دوم
ویژه برنامه قیام ایران ـ روی خط ایران ـ قسمت سوم و چهارم
خانم مریم رجوی: قیام ایران از خوزستان تشنه و رنج‌دیده شعله کشید