اعتراف به واقعیتها در لفافه
اعتراف به واقعیتها در لفافه ـ ۲مهر۱۴۰۰
رژیم آخوندی مدعی بود که از اول اسفند متوجه ورود کرونا در ایران شده؛ اما بعد روزنامه‌ی همشهری روز ۲۳ بهمن ۹۸ در اعترافی از مرگ نخستین بیمار مبتلا به کرونا خبر داد و نوشت: «خبرها حاکی است که اولین قربانی ویروس جدید کرونا در ایران ثبت‌شده ... این در حالی است که سعید نمکی، وزیر بهداشت اعلام کرد: تا این لحظه هیچ موردی از ابتلا به کرونا نداشته‌ایم»
این دروغ‌ها نه‌تنها تمام نشد بلکه ادامه‌دار شده و بیشتر و بیشتر شد. دروغ مستمر سران و دستگاه‌های حکومتی در رابطه با آمار جان‌باختگان کرونا است. دروغ دیگر در رابطه با خط فقر و شرایط معیشت مردم در روزهای کرونایی است.
روزنامه حکومتی جهان صنعت در اعترافی نوشت: «بر اساس آمارهای رسمی سازمان بهزیستی کرونا ۵۱ هزار کودک را یتیم کرده، ۳۰ هزار نفر به تعداد زنان سرپرست خانوار افزوده، ۶۱۲ هزار خانوار را به زیر خط فقر برده و منجر به افزایش ۲۵درصدی اختلافات حاد خانوادگی شده است ... زنانی که سرپرست خانوار خود را ازدست‌داده‌اند باید یک تا دو سال در انتظار بمانند تا بودجه مستمری ماهانه تأمین شود و آنها مستمری ماهانه ۳۰۰ هزارتومانی تا یک‌میلیون تومانی را بگیرند»
اما خانواده‌ای که سرپرست خود را ازدست‌داده، هزینه‌های زندگی‌اش را در این ۲ سال چگونه باید تأمین کند؟ خانواده‌ای که ۳۰۰هزار تومان مستمری ماهانه دریافت می‌کند چطور زندگی‌اش را تأمین کند درحالی‌که ۳۰۰هزار تومان به‌سختی هزینه‌ی خرید ۵ شانه تخم‌مرغ را تأمین می‌کند؟
البته واضح است که حکومتی که خودش مسبب این مشکلات مردم است، قصد حل مشکلات مردم را ندارد!! اینک سؤال این است که پاسخ مشکلات مردم ایران چیست؟ آیا تا این حکومت بر سرکار است، چشم‌اندازی برای حل مشکلات مردم ایران وجود دارد؟