دهمین سالگرد درگذشت دانیل میتران ـ گرامیداشت بانوی اول پیشین فرانسه در شهر کلونی ـ پیام خانم مریم رجوی
گرامیداشت بانوی اول پیشین فرانسه در شهر کلونی در دهمین سالگرد درگذشت دانیل میتران ـ پیام خانم مریم رجوی ـ ۱۳آذر۱۴۰۰
پیام خانم مریم رجوی:
میراث ارزشمند دانیل میتران روح مقاومت و آزادی و برابری است
بهمناسبت دهمین سالگرد درگذشت خانم دانیل میتران، بانوی اول فرانسه در دوران ریاستجمهوری فرانسوا میتران و از چهرههای شاخص دفاع از مقاومت و حقوقبشر در جهان، بعدازظهر شنبه ۲۷نوامبر مراسمی در شهر کلونی فرانسه، زادگاه دانیل میتران (و محل مزار) او برگزار شد.
دهسال پیش، خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، همراه با جمع کثیری از مجاهدین و یاران مقاومت در همین شهر، در مراسم تدفین خانم دانیل میتران حضور پیدا کرد و در آخرین وداع به او ادای احترام کرد.
مراسم گرامیداشت خانم دانیل میتران با سخنرانی خانم ماری فوْوِه، شهردار کلونی آغاز شد. او ضمن اشاره به سابقه پیوستگی خانم میتران به مقاومت فرانسه در زمان اشغال نازی گفت نام دانیل میتران با شجاعت و همبستگی عجین است او زنی سیاستمدار بود که جلوتر از زمان خود حرکت میکرد.
سپس ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران، در سخنان خود در توصیف شخصیت دانیل میتران گفت: او سمبل شورش در مقابل بیعدالتیها بود و افراد زیادی در سراسر جهان در مبارزات او همراه شدهاند یا از نتایج آن بهره بردهاند. از آفریقای جنوبی علیه آپارتاید گرفته تا سرزمین کردستان؛ از دفاع از اقوام بومی در آمریکای لاتین گرفته تا حمایت از مقاومت ایران. از تلاش برای استقرار دمکراسی در اینجا و آنجای جهان گرفته تا مبارزه برای حق دسترسی به آب برای همگان. دانیل میگفت همه خلقهایی که مبارزه میکنند برادران و خواهران ما هستند و تعهد او همه قارهها را دربر میگرفت.
در این مراسم پیام ویدئویی خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت خطاب به حاضران و آقای ژیلبر میتران پخش شد.
خانم رجوی در این پیام گفت:
ژیلبر عزیز
تیم گرامی بنیاد دانیل میتران
دوستان عزیز دانیل،
ما همگی امروز احساس مشترکی داریم. احساسی که در ورای زمان و مکان است.
من از شما دور هستم اما با فکر و قلبم با شما هستم.
دانیل عزیز برای ما میراثی ارزشمند بهجای گذاشت و آن روح مقاومت است.
روح برابری و آزادی و برادری.
ما نمیتوانیم روزی را فراموش کنیم که پرزیدنت میتران جنبش ما را در فرانسه بهدلیل سرکوب شدید در ایران پذیرفت.
سپس دانیل عزیز مان که آن زمان بانوی اول بود همواره و بهخصوص در شرایط سخت تا آخرین لحظه زندگیاش از ما حمایت کرد.
عشق و تعهد دانیل میتران به افراد زیادی در جهان کمک کرده از جمله هزاران عضو مقاومت ایران
با بنیاد فرانسلیبرته برای تضمین حفاظت اعضای جنبش ما در اشرف در عراق در برابر تهدیدات مأموران رژیم ایران بسیار تلاش کرد
او با شجاعت از حقوق اعضای مقاومت ایران در برابر زد و بند دولتها دفاع کرد. همچنان که در برابر بیعدالتی و افترایی که در سال ۲۰۰۳ در معرض آن بودند شورش کرد.
بههمین دلیل است که هر روز که مردم و مقاومت ایران به آزادی نزدیک میشوند حمایت یارانی مثل دانیل را در کنار خود حس میکنند.
من مفتخرم که حامل آرزوهای مردمم برای یک ایران آزاد که دانیل نیز آرزوی آنرا داشت باشم
با درود به شما بهخصوص به رئیس بنیاد ژیلبر میتران و اعضای تیم بنیاد برای این گرامیداشت رسمی.
برای جهانی بهتر گامهای دانیل را پی میگیریم!
زنده باد دوستی میان خلقها! زنده باد آزادی و زنده باد مقاومت!
به درخواست بنیاد دانیل میتران از میان جنبشها یا خلقهایی که دانیل میتران طی زندگی پربار خود به پشتیبانی از آرمان آنها برخاسته بود، ۵ نمونه انتخاب شده بودند تا هر یک نمایندهای از سوی خود معرفی کنند تا درباره خدمات و حمایتهای دانیل سخن بگوید. باین ترتیب یکی از مبارزان ضد آپارتاید از اعضای کنگره ملی آفریقا؛ نمایندهای از سوی دولت خودمختار کردستان عراق؛ یکی از سخنگویان جنبش صحرای باختری معروف به پولیساریو؛ یکی از هواداران مجاهدین خلق ایران برای گواهی دادن در مورد حمایتهای مستمر دانیل میتران از مقاومت اشرفیان در عراق؛ و یک نماینده از سوی زندانیان سیاسی در شیلی در زمان دیکتاتوری پینوشه، به سخنرانی پرداختند.
روزنامه محلی شهر کلونی در گزارشی از این جلسه نوشت: «تکاندهندهترین شهادت از میان آنهایی که در مورد تلاشهای دانیل میتران گواهی دادند، بدون تردید صحبتهای آزاده عالمی بود. زن جوانی که از مسیری دردناک عبور کرده است و در ۳ سالگی در زندانهای خمینی محبوس بوده. او برای حاضران تعریف کرد که چگونه در ۶ سالگی در زندان دست مادرش را که چشمبندی سیاه مانند سایر زندانیان مخالف رژیم به چشم داشته، میگرفته. و چگونه وقتیکه بهعنوان پناهنده به فرانسه آمده، مشاهده کرده است که دانیل میتران برای نجات جان چند هزار ساکن اشرف در عراق، از جمله مادر او، چگونه میجنگیده ااست.»
آنگاه تصاویر کوتاهی همراه با پخش سرود معروف «پارتیزانها» از دیدارها و جلسات مختلف مقاومت ایران با حضور دانیل میتران پخش گردید که بسیار مورد توجه حاضران قرار گرفت.
یکی از معروفترین پیانیستهای جهان، از دوستان نزدیک دانیل میتران، که اهل آرژانتین است و نتوانسته بود برای این مراسم به فرانسه سفر کند، قطعهای را که به همین مناسبت نواخته بود بهصورت یک پیام ویدئویی به این برنامه هدیه کرد.
در پایان این برنامه حاضران از نمایشگاه ۳۵ عکس منتشر شده از آرشیو بنیاد فرانس لیبرته، بهمناسبت ۳۵ مین سالگرد تأسیس بنیاد دانیل میتران که در سال۱۹۸۶ توسط وی بنیانگذاری شد، دیدن کردند.
یکی از عکسهایی که به نمایش درآمده، تصویری از دیدار خانم دانیل میتران از اور-سور-اوآز در فوریه ۲۰۱۱ است که همراه با هیأتی برای ملاقات با خانم مریم رجوی به مقر شورای ملی مقاومت ایران آمده بود.
هر کدام از عکسهای بنمایش در آمده با زیر نویسی که روحیات و روابط خانم میتران را معرفی میکرد همراه بود. در زیرنویس این عکس آمده است: «دو خواهر، آمده از افقهایی متفاوت، ولی با یک روح مشترک: روح مقاومت. دانیل در مریم صفحاتی از تاریخ جوانی خود را باز مییافت در مقابل اشغالگر نازی و مریم او را به حمایت از مبارزهاش بر علیه ظلمت گرایی حاکم در کشورش بهنام اسلام فرامی خواند»
بزرگداشت دانیل میتران در اورسوراواز و انتشار کتاب «دانیل میتران-یک زندگی در مقاومت»
طی روزهای منتهی به برگزاری مراسم دهمین سالگرد درگذشت خانم دانیل میتران در شهر کلونی، بنیاد دانیل میتران- فرانسلیبرته کتابی تحت عنوان «دانیل میتران- یک زندگی در مقاومت» منتشر کرد.
این کتاب که در ۱۷۸ صفحه از نیمه دوم ماه نوامبر منتشر و در کتابفروشیها در سراسر فرانسه توزیع شده، شامل مجموعه مقالاتی به قلم ۲۳نفر از شخصیت بینالمللی، چهرههای مدافع حقوقبشر، نویسندگان، هنرمندان و خبرنگارانی است که در طول زندگی خود شخصاً با دانیل میتران آشنا بوده و در فعالیتهای او مشارکت داشتهاند. به درخواست بنیاد دانیل میتران، خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران نیز در مقالهیی تحت عنوان «قلبهای ما با یکدیگر دیدار کردند» که در صفحه ۶۹ این کتاب درج شده است، در تدوین این کتاب سهیم شدند.
از دیگر دوستان دانیل میتران که در انتشار این کتاب شرکت کردهاند میتوان از: پرفسور ژان زیگلر (کارشناس بینالمللی حقوقبشر در ملل متحد)، ویلیام بوردون (وکیل سرشناس حقوق بشر)، دالایی لاما (رهبربودائیان جهان)، فردریکو مایور (رئیس سابق یونسکو)، شماری از وزیران دولتهای دوران ریاستجمهوری فرانسوا میتران و فرانسوا هولاند، ... نام برد.
ژیلبر میتران پیشگفتاری برای این کتاب نوشته است،
وی در ابتدای نسخهای از این کتاب که شخصاً به خانم مریم رجوی بهعنوان یکی از نویسندگان آن اهداء کرد، بخط خود نوشته است:
« برای مریم رجوی،
با ستایش عمیق نسبت به خودش و یارانش،
این کتابی است که او در آن با
«دانیل میتران، یک زندگی در مقاومت»
شریک است.
خواهری با روح مشترک و همرزم،
دوستانهترین گواهان مرا در قدرشناسی از اندیشههای وفادارانه و محبت آمیز خودتان بپذیرید،
و یقین مرا در برپایی یک ایران آزاد و دمکراتیک.
با قدرشناسی بسیار صمیمانه در این مسیرهای مشترک.
از آنجا که خانم دانیل میتران در افشاء و مقابله با توطئه رژیم آخوندی و معاملهاش با دولت وقت فرانسه در ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ بر علیه مقاومت ایران نقش بهسزایی داشت؛ و پس از آن هم چند بار از مقر شورای ملی مقاومت در اور-سور-اوآز دیدن کرده بود، به پیشنهاد بنیاد دانیل میتران یک گردهمایی مقر شورای ملی مقاومت در اورسوراواز برای تجلیل از خانم میتران و امضای کتاب «دانیل میتران- یک زندگی در مقاومت» برگزار شد.
در این گردهمایی که با حضور شماری از شهرداران و منتخبان استان وال دوآز؛ دکتر صالح رجوی و تعدادی از اعضای شورای ملی مقاومت و جمعی از دوستان فرانسوی و ایرانی مجاهدین و مقاومت ایران برگزار گردید، پس از خوشآمد گویی به مهمانان و معرفی برنامه توسط بهزاد نظیری، فیلمی از تاریخچه طولانی ۳۰سال دوستی دانیل میتران با مقاومت ایران در فرازهای مختلف حضور این مقاومت در فرانسه به نمایش درآمد.
آنگاه ژان-پیر بکه که با فرانسوا میتران و دانیل میتران شخصاً آشنایی داشته و مدت ۲۵سال شهردار اور-سور-اوآز بوده طی سخنانی گفت:
ژان پیر بکه
من از یادآوری مسیری که طی شده شور و احساس عمیقی دارم. نقطه مشترک این راه: مقاومت و آزادی است. این دو کلمهای است که هم زندگی دانیل را توصیف میکند و هم شاخص نبردی است که مقاومت ایران داشته است.
وی با اشاره به وقایع ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ گفت:
تشکر میکنم از ساکنان اور-سور-اوآز که اهمیت و ضرورت حمایت از مقاومت ایران را بهخوبی درک کردند. در آنموقع این فهم سادهای نبود چون اخبار آنزمان میگفت که «تروریستهای خطرناکی در این شهر هستند»! پیامشان این بود. ولی ما به آن باور نداشتیم و شما آنرا قبول نداشتید. و خوشبختانه دانیل میتران در میان اولین شخصیتهایی بود که در این مکان حاضر شد. ۳روز بعد از ۱۷ژوئن او به اینجا آمد. و پس از او بسیاری دیگر آمدند تا همبستگی خودشان را با مقاومت ایران ابراز کنند.
این کتاب بعد از ده سال که از فوت دانیل میگذرد. برای اولین بار در اینجا در اور علنی میشود و این شانس ماست که میتوانیم این کتاب را بشناسیم، تو ژیلبر را اینجا میبینیم برای شنیدن درباره گواهان این کتاب، از جمله مقاله مریم رجوی که در این کتاب آمده و برای ما بسیار مهم است
آنگاه ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران- فرانسلیبرته به سخنرانی پرداخت و گفت:
ژیلبر میتران-رئیس فرانس لیبرته، بنیاد دانیل میتران
من میخواستم از شما تشکر کنم که در این سالن امروز ما را میپذیرید.
ما امروز اینجا هستیم، همچنین بهخاطر اینکه بین مریم و دانیل یک رابطهای ایجاد شد که توصیف آن خیلی مشکل است. یک رابطه دوستی عمیق، بهخصوص نوعی شناسایی متقابل، بین دو زن استثنائی؛ فوقالعاده در تعهداتشان و در یقینی که به ارزشهایی دارند که خود تجسم آن هستند. یقین به اینکه دنیای ما باید یک دنیای برادری باشد.
در این مسیر بود که دانیل و مریم به هم رسیدند. او از این طریق با رنج مردم ایران آشنا شد. با امیدهایی آشنا شد که باید بارور شوند تا بتوان به این هدف رسید که ارزش برادری بشریت را دربربگیرد. بیان آن دشوار است. ولی میتوانیم در مورد رابطه آنها از یک روح مشترک خواهری صحبت کنیم. مریم همیشه در زمان حیات دانیل این رابطه را فعال نگه داشته بود. اما شاهدیم که از ده سال پیش هم او همواره این ستایش و همدستی با دانیل و این شناسایی متقابل را با خودش حفظ کرده است. دانیل و مریم، دو خواهر همرزم هستند. امروز که ما اینجا هستیم، میدانم که او (مریم رجوی) هم با ماست. و او در این کتاب همراه دانیل است. یک گواهان خیلی زیبا از همه فرازهای مبارزات مشترکی که با هم داشتهاند. و این کتاب، فراتر از مقاله، در برگیرنده شواهدی است که برای مبارزه بهخاطر آرمان زیبا و متعالی وجود دارد. آرمانهایی که حامل امید خلقها هستند. و امروز، مثل فردا، این مبارزه جهانشمول است. و باین خاطر است که من امروز در میان شما هستم تا این کتاب را امضا کنم.
در این کتاب از تاریخ گذشته صحبت نشده. سخن از یک دنیای قدیم یا خاطرات کسی که امروز درگذشته است، نیست. صحبت از قدرت برای آینده است. از ایدهها و ارزشهایی است که جوانان ما بایستی حامل آن باشند، تا زندگی ما روی این زمین مبتنی بر یک برادری جهانشمول باشد. که بر اساس نژادها و مذاهب تفکیک نمیشود. و دانیل در این کتاب همه این عشق را بارز کرده است. همه این اعتقاد را که او داشت که اینها فقط امیدواری نیست، بلکه واقعیتهایی است که در دسترس ما است. ولی بایستی بتوانیم که بهدنبالشان برویم و آنها را بیابیم. و ما همگی با هم به آن موفق خواهیم شد. و این دوستان عزیز برای ما خیلی زود فرا خواهد رسید. برای دوست ما یعنی مردمی که در ایران هستند. این مردم با تاریخی هزاران ساله که شایسته نظام دیگری هستند. و به مدد شما به آن خواهند رسید. متشکرم.
سپس دکتر حمید رضا ظاهر زاده عضو شورای ملی مقاومت ایران، قطعاتی را اجرا کرد که از آن جمله نواختن آهنگ سرود پارتیزانها بود که یک سرود معروف مقاومت ملی فرانسه است،
«حصارهای اشرف» پیامی از دانیل میتران:
دوستان عزیز و نازنین اشرفی من!
تدارک آینده به بهای فداکاری شما به دست میآید
«در دوران اشغال فرانسه از سوی نازیها، ما هزاران جوان سرکوب شده، اسیر و خاموش بودیم که رویایمان ساختن آیندهیی بود در یک اروپای بدون مرز که در آن هر کس بر حسب فرهنگ و زبان خود و در عین وفاداری و دلبستگی به سرزمین زادگاهش جایگاه حقه خویش را بیابد.
ما را در آن زمان تروریست مینامیدند. در همین دوران بود که من درک کردم که تنگترین و سخت و سیاهترین حصارها، دیوارهای بتونی، سنگی یا آهنین زندانها نیست بلکه حصارهایی است که یک دیکتاتوری ما را به حمل آن در خودمان مجبور میکند، حصارهای تحقیر، وادادگی و فرسودگی، حصارهایی تحمیلی تا آنجا که همه چیزمان و حتی هویتمان را نفی کنیم.
برای اشرف همه گونه حصارهای تازه مجازی یا نامریی اختراع کردهاند. ابتدا حصار فراموشی، سپس حصار دروغ، بعد سکوت و بعد حصار ممنوعیت غذایی و بهداشتی. و نهایتاً حصارهای صوتی و دکلهای شنود و اخلال الکترونیک.
پیشرفتهای تکنولوژیک همواره قوه تخیل دژخیمان را تحریک کرده است. کشتن و زجرکش کردن، رها کردن مجروحان و ربودن گروگانهای بیگناه و بیدفاع.
چنین است که تصور میکنند میتوانند به مقاومت یک خلق پایان دهند. اما در اشرف، امید به فوریت باز میگردد زیرا به رغم دیوارها و حصارها، تکتک آنان میدانند که هزاران تن از برادران و خواهران پناهندهشان در چهار گوشه جهان در این امید سهیم هستند و شما، مریم رجوی عزیز، اینجا آن امید را نمایندگی میکنید.
پس انرژی همراه با عشق به زندگی و رویای جهانی عادلانه که در آن صلح و امنیت برای تکتک افراد تضمین شده باشد، باز میگردد و آیا مضمون اصلی گردهمایی امروز ما چیزی جز اینست؟
دریک کمپ مسأله زنده ماندن بهخاطر خود مطرح نیست، بلکه برای دیگران زیستن است. این مشابه فداکاری روزمره مادران بهخاطر فرزندانش است. ما همه این الگوی زیبا را که شقایق کوچولو در نامهاش به خانم پیلای تصویر کرده میشناسیم.
و این است وجه تمایز دژخیم از قربانی، و زندانبان از زندانی: این آینده را تدارک میبیند در حالی که آن تلاش میکند حال را نابود کند. تدارک آینده، دوستان عزیز و نازنین اشرفی من، به بهای فداکاری شما به دست میآید، اما تنها این نیست: همه باید الگویی را که شما برای تمام ستمدیدگان ترسیم میکنید و پیام امیدی که با خونتان خطاب به بشریت مینویسید همواره مد نظر داشته باشند.
مطالب مرتبط
پیام خانم مریم رجوی ـ میراث ارزشمند دانیل میتران روح مقاومت و آزادی و برابری است