ترس و وحشت حکومت آخوندی از گزارش دبیرکل سازمان ملل ـ روی خط ایران
روی خط ایران ـ ترس و وحشت حکومت آخوندی از گزارش دبیرکل سازمان ملل ـ ۳۰خرداد۱۴۰۱
حقوق بشر پایهایترین حق مردم ایران است که توسط حکومت آخوندی نقض میشود. ۴ دهه است که اعدام و شکنجهی آزادیخواهان و مخالفان سیاسی و عقیدتی جریان دارد. از سال گذشته که رئیسی، رئیسجمهور قتلعام،بر سر کار آمد. نقض حقوق بشر مردم ایران سرعت بیشتری گرفته.
نقض حقوق بشر در ایران در گزارش دبیرکل ملل متحد درجشده و دبیرکل ملل متحد به موضوعاتی به موارد زیر پرداختهشده است.
مجازات اعدام، اعدام کودکان، استفاده از مجازات شلاق، افزایش آمار اعدام در دوران رئیسی جلاد، شلیک به معترضان در خوزستان و اصفهان، قتل مردم در خیابانها ازجمله کودکان، شکنجه و بازداشت مجروحین در بیمارستانها، شکنجهی زندانیان و محرومیت از حق حیات، نقض حقوق زنان و آزادیهای فردی.
این بیانیه و مطرحشدن این موضوع در سطح جهانی وحشت حکومت آخوندی را به دنبال داشت.
غریب آبادی معاون قضاییه جلادان در واکنش به گزارش سالانه دبیرکل سازمان ملل گفت: کپی و پیست کردن ادعاهای بیاساس جاوید رحمان، توسط سازمان ملل، اعتبار این سازمان را خدشهدار میکند.
این وحشت بازتابهای دیگری در حکومت آخوندی داشت. قضائیه جلادان از حکم جنایتکارانه قطع انگشتان دست ۸زندانی عقبنشینی کرد و مدعی شد اجرای حکم قطع انگشتان بههیچعنوان صحت ندارد!
اما علت چنین وحشتی چیست؟ رژیم آخوندی در پهنهی داخلی با بحران انفجار نارضایتی مردم مواجه است. هنوز یک سال از بر سر کار آمدن رئیسی نگذشته که شعارهای مرگ بر رئیسی همگانی شده و مردم با چنین شعارهایی تنفر خود از رئیسی را اعلام میکنند
درصحنهی بینالملل هم به خاطر نقض توافق اتمی و معاهدات انپیتی به شورای حکام برگشته و چشمانداز بازگشت قطعنامههای سازمان ملل تمام نظام را به وحشت انداخته، اکنون گزارش سالانهی دبیرکل سازمان ملل ضربهی سنگین دیگری بر وضعیت شکنندهی حکومت آخوندی است.
لذا به دستوپا افتاده تا این موج را از سر بگذراند؛ اما مشکل اصلی نه در قطعنامهها و تحریمها و جنگ اتمی که در کف خیابانهای شهرهای ایران است. مردم این حکومت را نمیخواهند و هرروز تنفر عمومی از حاکمیت بیشتر و بیشتر میشود. آنچه حکومت آخوندی از آن وحشت دارد، جرقهای است که این بیانیه و قطعنامهها بر هیمهی خشم مردم ایران میزند.