واکنش‌های نظام در وحشت از قیام مردم ـ روی خط ایران
روی خط ایران ـ واکنش‌های نظام در وحشت از قیام مردم ـ ۱۰تیر۱۴۰۱
جامعه‌ی ایران در شرایط ملتهب و جوشانی بسر می‌برد. هرروز اعتراض، اعتصاب و سردادن شعار علیه حکومت در شهرها جریان دارد. واقعیت جامعه‌ی ایران مهره‌های حکمتی را به وحشت انداخته و هر یک به فراخور حالشان تلاش می‌کنند، این شرایط را آرام کنند. برخی سنگ معلمان را به سینه می‌زنند، برخی دیگر از شرایط بد اقتصادی می‌گویند؛ اما منشأ اصلی چنین اعتراف‌هایی وحشت از جامعه‌ی در آستانه‌ی انفجار است. به برخی نمونه‌ها توجه کنید.
یزدی‌خواه عضو مجلس رژیم گفت: «روزی نیست که نمایندگان مجلس به دولت و سازمان مدیریت برای عدم اجرای قانون رتبه‌بندی معلمان در صحن علنی تذکر ندهند.»
آخوند احمد خاتمی هم از گرانی‌ها دم می‌زند.
به آقای رئیسی گفتم خلاصه به ما بگو چی میشه این گرانی‌های افسارگسیخته بی‌پدرومادر تا کی ادامه دارد؟ ایشون یک جمله به من گفت با توجه به صداقتی!! که از ایشان می‌شناسم گفت تردید نباشید تموم می‌شود
این‌که کدام صداقت در رئیسی وجود دارد را مردم این‌گونه پاسخ می‌دهند
واقعیتی که در جامعه وجود دارد وحشت مهره‌های حکومتی را هرروز افزایش می‌دهد و مجبورند به برخی واقعیت‌ها اعتراف کنند
همه اقشار در آموزش‌وپرورش معترض هستند
به‌راحتی کارگر را اخراج می‌کنند یعنی کارگر حتی در بعضی از شرکت‌ها و واحدهای تولیدی جرئت کاندیدا شدن ندارد یعنی بلافاصله بعد از کاندیدا شدن یا اخراج می‌شود و یا بعداً قراردادش تمدید نمی‌شود
امروز کارگر به شکل برده‌داری نوین دارد اداره می‌شود
این مشتی بود از خروار، هیچ راه برگشتی به شرایط پیش از حذف ارز ترجیحی نیست؛ مگر آن‌که حکومت آخوندی سیاست‌های ضد مردمی‌اش را تغییر دهد؛ اما آنچه درصحنه‌ی سیاسی مشاهده می‌شود. سیاست‌گذاری حکومتی برای چپاول بیشتر است. شرایط جامعه مانند لحظات پیش از تصادم است. یک‌سو مردم و مقاومت ایران و سوی دیگر حکومت آخوندی، سرنوشت در خیابان‌های ایران و با دستان پرتوان مردم ایران رقم خواهد خورد.