علت اینهمه خشم و انزجار جوانان از رژیم آخوندی چیست؟ ـ ایران بپامی‌خیزد گفتگو با پیام نوری
قیام اوج می‌گیرد. همزمان شعارها و شدت عمل و روحیه تهاجمی مردم علیه نیروهای سرکوبگر، نشان از رادیکالیزم قیام دارد.
هراس و وحشت رژیم بی علت نیست. صحنه‌های برخورد مردم جان به‌لب رسیده با مزدوران سرکوبگر خامنه‌ای در قیام روزهای ۲۸ و ۲۹شهریور، گویای همه چیز است.
در رشت مردم با بلوک خیابان را می‌بندند و وقتی موتوریهای گارد ویژه با این مانع برخورد می‌کنند، موج جوانان در کمین نشسته با سنگ به‌سمت آنها یورش می‌برند و سرکوبگران کتک خورده، با شتاب صحنه را ترک می‌کنند. صحنهٔ فرار خفت‌بار سرکردهٔ نیروهای سرکوبگر همراه با نیروهایش، در حالی که انبوهی از مردم به‌دنبالشان می‌دوند گویای وضعیت آتشین شهر است.
در بانه و مهاباد شهر مانند میدان جنگ شده است. گلولهٔ جنگی و گاز اشک‌آور هم پاسخ خیزش مردم نیست و آتش و دود آسمان این شهرها را فراگرفته است.
در تبریز ستون طولانی مردم با خشم فریاد می‌زنند «مرگ بر دیکاتور» و تصاویر خیابان‌هایی را نشان می‌دهد که مملو از سنگ‌های پرتاب شده به‌سمت مزدوران است.
در تهران جوانان سطل‌های زباله و موتور نیروهای سرکوبگر را می‌سوزانند و فریاد می‌زنند «این آخرین پیام است، کل نظام نشانه است».
در قزوین، همدان، کرمان، بندر عباس، بیجار، ارومیه، آبدانان و شهرهای دیگر مردم و به‌ویژه زنان چشم در چشم نیروهای هراسان خامنه‌ای فریاد می‌زنند «بی‌شرف بی‌شرف» و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهند.
مطالب مرتبط
آزاد کردن یک زن هموطن از داخل آمبولانس مزدوران و آتش زدن آمبولانس