۴۴سال قبل در چنین روزی ـ گاهشمار انقلاب ضدسلطنتی هشتم بهمن
۶ ساعت جنگ خونین در تهران
میدان شهیاد امروز شاهد تظاهرات مردم بود. آنگاه مردم به سمت دانشگاه تهران به‌راه افتادند. دانشگاه تهران امروز باز بود و تعداد زیادی در اطراف آن به چشم می‌خوردند.
خونبهای آزادی. در تظاهرات و برخوردهای خونین در تهران و شهرستانها، دهها نفر شهید شدند.
مردم با شهدا تجدیدعهد می‌کنند. تشییع جنازهٔ معلم شهید احمد عطا‌آفرین در آستانه اشرفیه توسط هزاران تن از مردم برگزار شد.
خونهایی که از پیکر خلق، سنگفرش خیابانها را گلگون کرد، شراره‌های خشم را شعله‌ور ساخت. میدانهای ۲۴اسفند، ژاله، فوزیه، خیابانهای فرح‌آباد، شهباز، آیزنهاور، امیرآباد و مقابل دانشگاه تهران صحنهٴ نبردهای خیابانی مردم با نیروهای سرکوبگر بود.
همزمان با درگیریهای خیابانی، کارگران صنعت نفت با اعتصاب خود ضربات خرد کننده‌ای به دیکتاتوری وارد می‌کنند. این کارگران در اطلاعیة شمارهٔ ۷ خود اعلام کردند: وارد مرحلهٔ جدیدی از مبارزات شده‌ایم.
کارکنان سفارت ایران در کانادا نیز همبستگی خود با قیام مردم ایران را اعلام کرده، سفارت را می‌بندند.
وقتی خلقی در برابر دیکتاتور بپا خاست، وجدانهای بیدار جهان در کنار او قرار می‌گیرند. حزب سوسیالیست فرانسه با مبارزات مردم ایران برای آزادی اعلام همبستگی کرد.
همزمان انجمن دفاع از آزادی مطبوعات در نامه‌ای به دبیرکل ملل متحد، کورت والدهایم اعلام کرد، صدای اعتراض ما را به گوش جهانیان برسانید.
مادری از فرزند مبارزش می‌گوید. پسرم بهروز دهقانی مانند دیگر شهدای سازمان مجاهدین و چریکهای فدایی از ظلم دیکتاتوری دست به اسلحه برد و به مبارزه برخاست و به‌شهادت رسید. این مادر در خاطره‌ای گفت: روزی در زندان که به ملاقات پسرم رفتم، زنی شکنجه شده را دیدم. تصویر این زن دلاور که در برابر شکنجه‌گران ساواک ایستاده بود، همیشه در ذهنم نقش بست. بعدها فهمیدم او معصومه شادمانی، عضو سازمان مجاهدین خلق ایران است.