سخنرانی سناتور رابرت توریسلی دراجلاس واشنگتن در حمایت از قیام ایران ـ ۲۰اسفند۱۴۰۱
ممنونم از شما از همه شما تشکر می‌کنم خیلی زیاد خانم رجوی افتخار می‌کنم مایه خوشبختی که شما را می‌بینم، ژنرال کلارک -سناتور براون بک- فرماندار لارک و دوستان من با گوش دادن به معاون رئیس‌جمهور پنس داشتم فکر می‌کردم به ۳۵سال پیش به‌عنوان یک عضو جوان کنگره من با اعضای سازمان مجاهدین ملاقات کردم در مریلند ویرجینا ۵تا۱۰ نفر را هم زمان ملاقات می‌کردم
من به دوستانم در کنگره می‌گفتم که در شب قبل با مجاهدین دیدار کردم و اصلاً نمی‌دانستم که دارم درباره چی صحبت می‌کنم امروز در سالنی در واشنگتن دی. سی هستم و شنیدم از اعضای سازمان مجاهدین و اعضای سازمان مجاهدین را می‌بینم که معاون پیشین رئیس جمهور آمریکا با آنها صحبت می‌کند.
چه بسا با احترام‌ترین مقام دولتی مقام نظامی نسل ما او هم با آنها صحبت می‌کند.
منظور ژنرال کلارک هست و دو تن از برجسته‌ترین مقام و سناتورها فرماندارها که می‌توانید در آمریکا با آنها صحبت کنید ببینید چه راه درازی را طی کردید.
خانم رجوی شما در چه مسیر طولانی ما را هدایت کردید من باید اذعان کنم که واقعیت این است که من در واشنگتن به‌عنوان یک مقام بیش از هر کسی مقام بودم در این سالن، به اندازه کافی مقام بودم که بدانم نامه‌هایی را امضاء کردم برای امنیت، امنیت کشورها، نامه‌هایی برای اتحاد ایرلند هم‌چنین نامه‌هایی برای به‌رسمیت شناختن درد و رنج مردم ارمنستان و هر چیزیکه ایتالیا می‌خواست را امضاء کردم ولی هرگز در سالهای درازی که در این شهر هستم در این کنگره بوده‌ام ندیده‌ام که ۲۲۵ عضو کنگره قطعنامه‌ای رو امضاء کنند برای آزادی ایران به‌صورت دو حزبی امری بی‌سابقه است.
و اگر کسانی در این رژیم هم‌چنان هستند که زمان می‌گذرد و این اتحاد از بین می‌رود و ما تمرکزمان از دست می‌دهیم روی این آخوندها باید این قطعنامه را نگاه کنند ببینند این را بخوانند ما هیچ جا نمی‌رویم بلکه به سمت ایران می آییم با یک حکومت جدید.
بسیاری از ما خیلی اوقات با هم دیدار کردیم در فرصتهای مختلف همدیگر را می‌شناسیم برخی از صحبت هامون مشابه قبلیها است اما یک چیز خیلی متفاوت است این‌که امروز را در همین سالن بدانیم که یک چیز تغییر کرده فشار افزایش پیدا کرده آب به نقطه جوش رسیده و اکنون یک انقلاب جدید دارد به نقطه جوش خودش می‌رسد آن را می‌شود حس کرد آن را را می‌شود چشید و آن را می‌شود دید در دسترس هست
وقتی به دانش‌آموزانی فکر می‌کنیم دانشجویانی که کلاسهای خودشان را کنار گذاشتند و مادرانی که دخترانشان را گذاشتند توی خیابان‌ها بروند. کارگرانی که مغازه‌هایشان را بستند. همچنانکه ژنرال کلارک گفت آن روز دارد فرا می‌رسد که در میان آنها بالاخره کسانی و سربازانی هم خواهند بود که با آخوندها نباشند بلکه با مردم در کنار مردم قرار بگیرند اون روزی هست که سرانجام انقلاب صورت خواهند گرفت.
اما حتی بدون این‌که رژیم سرنگون شده باشه ما به قدر کافی نزدیک هستیم تا یک گفتگوی صادقانه داشته باشیم چون همه این سال‌ها نجنگیدیم، همه این جوانان جانشان را از دست ندادند زندان نشدند، شکنجه نشدند که دوباره محروم بشوند، مردم ایران یک انقلاب داشتند و به سرقت رفت دیگر به سرقت نخواهد رفت توسط هیچ‌کس به سرقت نخواهد رفت.
من این تصاویر را قبلاً دیدم این صحنه‌ها را، قطار ایستگاه را ترک می‌کند به سمت پیروزی می‌رود در حالی که دارد می‌رود به آن سمت مردم تلاش می‌کنند بپرند سوار قطار بشوند متوجه شدم مراقبش باشید مراقب باشید هر کسی ازش استقبال می‌شود برای کمک به این آرمان ایرانی غیرایرانی، گذشته گذشته ما داریم رو به جلو حرکت می‌کنیم
اما ما یک حکومت مذهبی را با یک استبداد دیگه جایگزین نمی‌کنیم تبادل نمی‌کنیم.
به دوستانمان که زندگی خوبشان را کنار گذاشتند در و بر هیلز و کسانی که زندگی‌شان را در سوئیس گذراندند در تپه‌ها و کوه‌های سوئیس ما استقبال می‌کنیم شما به این آرمان بپیوندید ولی ما مبارزه نکردیم نجنگیدیم نمردیم که یک دیکتاتوری را با یک دیکتاتوری دیگر عوض کنیم جایگزین کنیم این بار چنین چیزی رخ نخواهد داد
این بار نوبت دمکراسی است نوبت مردم ایرانه
این انقلاب یک فرصت جاری نیست که بیایند اون رو بربایند بحث بر سر آزادی است و احساس آزادی و متفاوت است خیلی قهرمانان هستند در این مبارزه در حالی‌که به پیش می‌رود ولی برخی‌شان را باید نقش شان را مورد تأکید قرار داد. آنهاییکه همه چیزشان را فدا کردند واقعیت این است که انقلابها همینطوری شانسی رخ نمی‌دهند. رهبران شما همواره رهبرانی هستند فرزندانی که فراتر از بقیه قیمت می‌دهند به رهبر هر انقلابی در ایران هر کسی که دوستانش را همسایه‌هایش را باهم سازماندهی می‌کند هر عضو سازمان مجاهدین در داخل کشور که مطمئن است مبارزه ادامه پیدا می‌کند تاریخ هرگز شما را فراموش نمی‌کند ما هرگز شما را فراموش نمی‌کنیم. قهرمانان زیادی هست ولی قهرمانی مثل شما نیست. شما مجاهدین در داخل ایران که زندگی‌تان را ریسک می‌کنید از شما تشکر می‌کنیم خدا شما را حفظ کند و تاریخ از آن شما خواهد بود.
در هر مبارزه‌ای در هر جنبش گسترده در حالی‌که به پیروزی نزدیک می‌شوی همیشه کسانی هستند که می آیند می‌گویند اگر بیاییم معامله کنیم سریعتر محقق می‌شود و یک کم کمتر باید قیمت بدهیم بهتر است که بیاییم ائتلاف را گسترده‌تر کنیم با کسانی که دیدگاههای دیگری دارند اما این بار نه، دیدگاه ما روشن است، برنامه ۱۰ ماده‌ای خانم رجوی است ایران دمکراتیک خواهد شد، به زنان احترام گذاشته خواهد شد با حقوق برابر، غیراتمی خواهد بود همزیستی مسالمت‌آمیز با همسایگان و یک زندگی با کیفیت آزادانه برای مردم ایران، هیچ مصالحه‌ای صورت نخواهد گرفت و ما کمتر از این را نخواهیم پذیرفت،
دوستان، من نمی‌توانم بگویم که چه روزی این رخ خواهد داد اما هم‌چنان که بسیاری از سخنرانان امروز گفتند در آرمان آزادی یک اطمینان خاطر وجود دارد یک قطعیت، مردم آزاد با فرهنگهای غنی خودشون در تاریخ بشریت و تمدن بشریت برای همیشه تحت زنجیر نخواهند بود. یک نسلی از مادران ایرانی دیگر فرزندانشان را در فقر نخواهند دید، ایرانی به این معنی نیست که شما فقط آزاد هستید که به این دلیل هست که شما فرزندان خدا هستید این انقلاب رخ خواهد داد ما متعهدیم که این بار به سرقت نرود این نسل باید به شکوفایی بپیوندد که در همه جهان وجود دارد همه مردم در سراسر جهان دارند به شکوفایی جدیدی دسترسی پیدا می‌کنند به یک احترام جدید به حقوق‌بشر و آزادیهای دیگر، زنان در سراسر جهان به برابری می‌رسند و به فرصتهایی دست پیدا می‌کنند. با چه اقدامی؟ با چه منطقی یک کشوری باید متفاوت باشد. مسمومیتی که زندگی نسلی از ایرانیان را از بین برده دارد گسترش پیدا می‌کند. اکنون مردم ایران می‌خواهند بخشی از آن چیزی باشند که در اوکراین رخ می‌دهد آیا می‌خواهند بخشی از آن چیزی باشند که در کره شمالی یا کشورهای دیگر رخ می‌دهد؟این تاریخ ایران نیست این ماهیت و واقعیت شما نیست به شما بارها گفته‌ام ولی باز تکرار می‌کنم به کسانی که شاید صدایم را برای اولین بار بشنوند دو نوع ایرانی وجود دارد آنهایی که بخشی از این جنبش هستند و آنهایی که بقیه عمرشان را در واقع انکار خواهند کرد که بخشی از این سرنوشت بوده‌اند.
هر ایرانی چه در ایران زندگی کنید یا بخشی از ایرانیان در تبعید باشید مورد حسابرسی و پاسخگو خواهد بود فرزندانتان و فرزندانشان سؤال خواهد شد از آنها که در آن روزها در سال ۲۰۲۳ وقتیکه مردم در خیابان‌ها بودند و مردم تحت ستم قرار داشتند آیا تو وبرهیلز بودید یا تو لندن یا توی شهری بودید در ایران شما کجا بودید مادر، پدربزرگ، مادر بزرگ شما چکار می‌کردید کجا بودید؟ خانواده ما چه موضعی داشت؟ در دوران آن فاجعه برای پایان دادن به آن فاجعه و تغییر مسیر تاریخ ایران، توصیه من این است اگر صدایم را در تهران می‌شنوید یا در لندن یا در پاریس، بهتره که یک جواب داشته باشید چون فرزندانتان از شما این جواب را خواهند خواست. در کنار این زن در کنار خانم رجوی بایستید.
در کنار سازمان مجاهدین بایستید مردم خواهان تغییر هستند. بخشی از آینده باشید و به گذشته پایان بدهید از شما سپاسگزارم