ایلنا: «مذاکرات دستمزد کارگران پایان غم‌انگیزی داشت»
سایت حکومتی ایلنا ۴فروردین در یادداشتی درباره دستمزد ۱۴۰۲ کارگران نوشت: «مذاکرات مزدی پایان غم‌انگیزی داشت؛ ما توقع نداشتیم امسال با این گرانی‌های سرسام آور، دستمزد فقط ۲۷ درصد زیاد شود؛ آن همه بحث و جلسه نتیجه‌اش این بود!».
ایلنا در یادداشت خود می‌نویسد دستمزد ۱۴۰۲ کارگران حتی به ۹میلیون تومان هم نرسیده و افزایش ۲۷درصدی حقوق در حالیست که «تورم رسمی توسط مرکز آمار ۵۲درصد و توسط بانک مرکزی ۴۷ و ۶دهم درصد اعلام شده است». این خبرگزاری حکومتی می‌افزاید «حداقل دستمزد» تقریباً نصف تورم اعلامی توسط نهادهای رسمی افزایش یافت و این معنایی ندارد جز این‌که مشارکت کارگران در تعیین سرنوشت به مرز صفر رسیده کرده است».
ایلنا «مجموع دریافتی کارگران حداقل بگیر با احتساب تمام مزایای مزدی و به فرض پرداخت همه این مؤلفه‌ها» را «به زحمت ۸ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان» می‌داند در حالی که با «سبد معیشت ۱۸میلیون تومانی» کارگران روبه‌رو هستیم.
در اسفند۱۴۰۱ نیز توفیقی، کارشناس امور کارگری رژیم اذعان کرد «سطح پوشش دستمزد کارگران به کمترین میزان ممکن رسیده است». او گفت «حداقل دستمزد ۱۴۰۱ در بهمن‌ماه، به سختی ۳۶ درصد سبد معیشت یا همان هزینه‌های حداقلی زندگی را پوشش می‌دهد؛ در واقع حداقل دستمزد بهمن، به سختی برای ده روز از ماه کفایت می‌کند».
خبرگزاری حکومتی تسنیم ۲۰اسفند هم به‌نبود کمترین امنیت شغلی، هم‌چنین غارت دستمزد کارگران اذعان کرد و نوشت: «یکی از مشکلات مهم کارگران عدم پرداخت مزایای شغلی است. بر اساس آمارهای غیررسمی، ۳۵درصد کارگران فقط حقوق پایه می‌گیرند، بدون هیچ مزایایی، ولی از ترس بیکار شدن حاضر به شکایت از کارفرمای خود نیستند».
خبرگزاری حکومتی ایلنا ۹اسفند هم نوشت «دستمزد ۲۵۳ دلاری کارگران در یازده ماه به ۱۲۲ دلار رسیده است؛ در واقع یک کاهش بیش از صد درصدی در قدرت خرید دستمزد رخ داده است». ایلنا با اذعان به‌این غارت دسترنج کارگران در ادامه صحبت یکی از کارگران را بازتاب داد که می‌گوید: «هر روز صبح که بیدار می‌شویم، قیمت دلار بالا رفته و به تبع آن همه کالاها باز هم گران شده‌اند، در واقع گویا چیزی به نام ثبات ارزی حتی برای یک هفته و یک ماه وجود ندارد».
دربارهٴ همین وضعیت راغفر، اقتصاددان حکومتی ۱۹اسفند اذعان کرد که به‌زودی شاهد حضور لشکر گرسنگان کف خیابان هستیم. او گفت: «هنوز لشکر گرسنگان به‌میدان نیامده‌اند... اما وضع به‌جایی خواهد رسید که لشکر گرسنگان به خیابان بیاید و آنوقت دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را جمع کند. حتی پیش از آن که وضع به‌آن نقطه برسد، نظام بازنده خواهد بود».