بررسی برنامه توسعه هفتم و تاثیرات آن بر زندگی کارگران ایران
گفتگو با زینت میرهاشمی سردبیر نشریه نبرد خلق و عضو شورای ملی مقاومت ایران
کارشناسان حوزه کار در همان ابتدای انتشار برنامه هفتم واکنش منفی خود را ابراز و از ماده‌های عجیب و غریب این برنامه رونمایی کردند. به‌عنوان نمونه حیرت انگیز، ماده پانزدهم است که به کارفرما اجازه داده شده تا «در سه سال اول اشتغال به کار هر فردی» حداقل دستمزد به‌صورت «نصفه» پرداخت شود و کسورات بیمه‌ای او نیز به همین مبنا باشد. ضمن این‌که کارفرما حق «لغو قرارداد» فرد را نیز داشته باشد»
مفاد این ماده قبلاً هم از ذهن و زبان کارگزاران رژیم آخوندی بیرون آمده بود. آنها رابطه کارگر و کارفرما را به رابطه استاد و شاگرد سنتی کشانده بودند تا بلکه بتواند زیرآب قانون کار دست‌پخت خودشان را هم بزنند و به این ترتیب کمترین حقوق کارگران را زیرپا بگذارند.
«کارشناسان بازار کار هشدار می‌دهند که این برنامه، ضدکارگری و کاملاً علیه منافع ملی است، چون بخش بزرگی از جمعیت کشور که نیروی کار و کارگران است، نادیده گرفته شدند و منافع آنان رعایت نشده است»