برگ‌های بی‌خزان ـ ضیا میرحسینی مقدم
من ضیا میرحسینی مقدم از سال ۶۰ - ۶۳ در زندانهای نیروی دریایی رشت، زندان مقر سپاه لاهیجان و زندان مالک اشتر زندانی بودم . در این سه سال با اکثر بچه‌هایی که در سال ۶۷ به‌دار آویخته شدند همبند بودم.
هر کدام از آنها تاریخی بودند و اسطوره‌هایی که تا آخرین لحظه حیاتشان سر خم فرود نیاوردند و با دفاع از کلمه مقدس مجاهد خلق به‌دار آویخته شدند.
بنا به گزارش شاهدان محلی، در نزدیکی یکی از درهای ورودی گورستان آسیدمرتضی در شهر لاهیجان، بین خیابان‌های کاشف ۱۷ و کاشانی الهیجان، دو گور جمعی وجود دارد که یکی از آنها که کوچک‌تر است مربوط به زنان اعدام‌شده در قتل‌عام ۶۷ و دیگری که بزرگ‌تر است، محل دفن مردان اعدام‌شده است