خﺪﺍ ﮔر ﭘرﺩﻩ ﺑر ﺩﺍﺭﺩ، ﺯ ﺭﻭیِ کاﺭِ آﺩمها...!
خﺪﺍ ﮔر ﭘرﺩﻩ ﺑر ﺩﺍﺭﺩ، ﺯ ﺭﻭیِ کاﺭِ آﺩمها...!
ﭼﻪ ﺷاﺩیها خﻮﺭﺩ ﺑرﻫﻢ ؛
ﭼﻪ ﺑاﺯیها ﺷﻮﺩ ﺭﺳﻮﺍ...!
یکی خﻨﺪﺩ ﺯ آﺑاﺩی ؛
یکی ﮔرﻳﺪ ﺯ ﺑر ﺑاﺩی...!
یکی ﺍﺯ ﺟاﻥ کُﻨَﺪ ﺷاﺩی ؛
یکی ﺍﺯ ﺩﻝ کُﻨَﺪ ﻏﻮﻏا...!
ﭼﻪ کاﺫﺏ ﻫا ﺷﻮﺩ ﺻاﺩﻕ ؛
ﭼﻪ ﺻاﺩﻕ ﻫا ﺷﻮﺩ کاﺫﺏ...!
ﭼﻪ ﻋاﺑﺪ ﻫا ﺷﻮﺩ ﻓاﺳﻖ ؛
ﭼﻪ ﻓاﺳﻖ ﻫا ﺷﻮﺩ ﻋاﺑﺪ...!
ﭼﻪ ﺯشتی ﻫا ﺷﻮﺩ ﺭﻧﮕﻴﻦ ؛
ﭼﻪ تلخی ﻫا ﺷﻮﺩ ﺷﻴرﻳﻦ...!
ﭼﻪ ﺑاﻻﻫا ﺭﻭﺩ پایین...!
ﻋﺠﺐ ﺻﺒری خﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ، کﻪ ﭘرﺩﻩ ﺑرنمیدارد...!
سهراب سپهری