با وجود گذشت ۴ماه از قیام دیماه، هراس و وحشت سرنشینان کشتی به گل نشسته رژیم آخوندی از فوراندوبارهٔ گدازه‌های این آتشفشان فروکش نکرده است. آنان هم‌چنان به یکدیگر هشدار می‌دهند و هر یک دیگری را مقصر بروز این وضعیت می‌داند. همین امر شعلهٔ مخاصمات درون نظام را برافروخته‌تر می‌کند. زیرا علل و موجبات قیام نه تنها کاهش نیافته، بلکه قوی‌تر و شدیدتر هم شده است. آنها نسبت به پیامدهای ناامید شدن مردم از رژیم و شعله کشیدن مجدد آتش قیام هشدار می‌دهند و اعلام خطر می‌کنند که آتش ناامیدی از نظام به حوزه‌های آخوندی نیز افتاده است اما در مورد این‌که در مقابل این بحران چه تدبیری باید اندیشید و چه کار باید کرد، حرفها بسیار سطحی و شعارگونه است و از حد کلی‌گویی فراتر نمی‌رود. گاه این رهنمودها به‌قدری کلی و بی‌محتوا است که یادآور حکایت کرامات شیخنا است که پنجه را باز کرد و گفت «یه وجب».
مثلاً فاضل میبدی، آخوند حوزه قم، آتش خشم مردم در درون جامعه را با «آتش نهفته درون ساختمان پلاسکو» مقایسه کرده و نوشته است: «آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو درس بزرگی برای ما داشت. ساختمانی که در ظاهر شاهدان ماجرا و مالکان فکر می‌کردند آتش داخل آن مهار شده و خطر از بین رفته، اما غافل از آتش نهفته درونش بودند. اما زمانی که ساختمان در میان نگاههای بهت‌زده ناظران فرو ریخت، تازه قدرت آتش پنهان درون آن مشخص شد. آتشی که خیلی‌ها آن را نمی‌دیدند یا در بی‌خبری از آن قرار داشتند».
آخوند میبدی سپس نتیجه می‌گیرد: «در شرایط فعلی هم درون جامعه ما لبریز از این آتش‌های نهفته است،آتش‌هایی که اعتراضات دیماه سال گذشته تنها قسمت کوچکی از دود ناشی از آن بودند. بسیاری از دلسوزان دهه‌هاست درباره تأثیر این تهدیدها و خطر بی‌توجهی به آن هشدار داده‌اند و چه بسا قسمت عمده‌‌یی از همین دلسوزان که بابت همین هشدارها دچار زحمات و رنج‌های فراوانی شده‌اند. چون به گمان برخی کار آنها چیزی جز «سیاه‌نمایی» نبوده است. جامعه‌‌یی که به آگاهی رسیده را نمی‌شود به‌راحتی برای تظاهر به آرامش ترغیب کرد. روش‌های امنیتی و قضایی نیز در بستر چنین جامعه‌‌یی خیلی زود تأثیر خود را از دست می‌دهند».(روزنامه حکومتی ایران- ۸اردیبهشت ۹۷)
آخوندهاشم‌زاده‌هریسی، عضو خبرگان ارتجاع و هم‌سو با فاضل میبدی نیز اذعان کرد «زنگ خطر به گوش مسولان رسیده» و هشدار داد: «باید هوشیار باشیم و بدانیم که مردم امید خود را از دست داده‌اند».
هم‌چنین آخوند بیات زنجانی از حوزه قم با ابراز نگرانی از مطالبات انباشته مردم هشدار داد: «معتقدم بخشی از اعتراضات شکل‌گرفته اخیر، ناشی از همین نادیده گرفتن مطالبات جوانان بوده است. در همه جوامع هم همین است منتهی ما با دغدغه‌ها چگونه رفتار کرده‌ایم؟ پاسخ مناسب داده‌ایم؟ اگر از من سؤال کنید پاسخ خواهم داد «خیر!»؛ رفع دغدغه که نکرده‌ایم هیچ، هر روز هم به دغدغه‌هایشان افزوده‌ایم. ما یا متوجه نیستیم که جامعه در حال رصد رفتار ماست و یا خود را به نادانی زده‌ایم؛ در این زمان مردم که معترض می‌شوند و علیه ما شعار می‌دهند دنبال دلیل می‌گردیم؛ این مردم همان مردم فهیم دوران انقلاب هستند. الآن چرا معترضند؟ طبیعی است که دلیلش را باید در رفتار ما جستجو کرد».
در کنار ابراز وحشت مهره‌ها و مقامات حکومتی از فضای انفجاری و «آتش نهفته درون جامعه» ابراز نگرانی از شقه درون حوزه قم دغدغهٔ رسانه‌ها و آخوندهای حکومتی است.
آخوند منتظری، دادستان کل رژیم ،در روز ۷اردیبهشت گفت: «عده‌یی روحانی‌نما در قم به‌دنبال حذف ولایت فقیه هستند. دشمن حتی در بین حوزه‌های علمیه هم برای نفوذ تلاش و برنامه دارد... در شهر مقدس قم عده‌یی روحانی‌نما در قالب تشکل‌هایی، تشکیل جلسه می‌دهند و موضوع جلسه این آقایان این است که چگونه موضوع ولایت فقیه را از قانون اساسی و نظام حذف کنیم». دادستان کل رژیم در ادامه دیگر به جای کلمه «روحانیت» از لفظ «دشمن» استفاده کرد و عمق بی‌اعتباری خامنه‌ای در میان هم‌سلکانش را نشان داد. وی گفت: «دشمن ستون خیمه انقلاب، یعنی ولی‌فقیه را هدف گرفته و نهاد‌هایی نظیر قوه قضاییه و سپاه و نیروی انتظامی را که در راستای اهداف و سیاستهای تعیین‌شده رهبری حرکت می‌کنند، هدف گرفته است و تلاش دارد این ارکان را بهانحای مختلف با دروغ‌سازی و صحنه‌سازی مورد هجمه قرار دهد.
امروز امنیت هدف دشمن و سیبلی برای تیر‌های کشنده‌‌یی که به طرف ما شلیک می‌کنند، است».
شقه درون حوزه‌ها رو در روی خامنه‌ای، از آثار بلافصل قیام مردم ایران است و طبعاً تعادل‌قوا بین جبهه مردم و رژیم بسیاری را از سمت رژیم کنده و به سمت مقابل او می‌کشاند. و این هنوز از نتایج سحر است.