در حالی که مهلت برجام یعنی موعد ضرب‌الاجلی که آمریکا برای تصمیم خود مبنی بر خروج از برجام در نظر گرفته نزدیک می‌شود، جنگ و دعوای دو باند بر سر آن و این‌که رژیم باید چه موضعی در برابر آن بگیرد، تشدید شده است. در یک طرف دلواپسان باند خامنه‌ای شعار می‌دهند که باید در هر حال از برجام که از آن جزپوسته‌یی باقی نمانده خارج شد و در طرف دیگر باند روحانی قرار دارد که معتقدند به هر قیمت باید برجام را حفظ کرد و بهای آن را هر چه که هست پرداخت. در این جماعت کسانی هم مانند ظریف هستند که تلاش می‌کنند با شگرد سرخ کردن صورت با سیلی، مخمصه رژیم را به آمریکا فرافکنی کنند و گویا این آمریکا و برجام است که بر سر دوراهی قرار دارند و نه رژیم.
نگرانی باند خامنه‌ای از سرنوشت برجام
پاسدار شریعتمداری در دعوای باندی امیدواری باند روحانی به پوسته برجام را به سخره گرفته و می‌نویسد: «مسئولان هسته‌یی کشورمان هنوز در این تردید به‌سر می‌برند که از برجام خارج بشوند یا نشوند؟!» وی به‌صورت سربسته این سؤال را پیش می‌کشد که این باند «از کدام برجام سخن می‌گویند؟» و سپس می‌افزاید: «مگر برجامی مانده است که سخن از خروج یا ماندن در آن مطرح باشد؟».
پاسدار شریعتمداری که اظهاراتش در خبرگزاری سپاه پاسداران و کیهان خامنه‌ای انعکاس یافته در ادامه احساس نگرانی خود را از چشم‌انداز تحولات این‌گونه بیان می‌کند: «ترامپ در پی آن است که محدودسازی برنامه موشکی کشورمان و دست‌کشیدن از حضورمان در منطقه را نیز به برجام اضافه کند و نه این‌که برجام را کنار بگذارد!».
پاسدار شریعتمداری با تکرار حرفهای همیشگی‌اش در مورد پرسودی برجام برای آمریکا و فاجعه بودنش برای رژیم به وجه دیگری از انزوای رژیم و شکست پروژه جداسازی اروپا از آمریکا توسط باند روحانی اشاره کرده و افزوده است: «آنچه ترامپ می‌خواهد و اروپا که در نقش پلیس خوب! برای او پادویی می‌کند، در یک کلمه آن است که جمهوری اسلامی دست به خودکشی بزند! چرا که توان موشکی ما سد مستحکمی در مقابل کینه‌توزی دشمنان است، دشمنانی که تاکنون از تمامی اهرم‌ها برای نابودی‌مان استفاده کرده و می‌کنند».
پافشاری باند روحانی بر برجام برای بقای نظام
با همه سنگینی استدلالهای دلواپسان در وحشت از چشم‌انداز جام‌های زهر بعدی، این سو در باند روحانی هم‌چنان برای خواص برجام و آثار بلافصل آن بر بقای نظام صغرا و کبرا می‌چینند. مثلاً نوشته‌اند: «برای دقایقی تصور کنیم اگر برجام نبود کشور در چه شرایط دشوار داخلی، منطقه‌یی و بین‌المللی قرار می‌گرفت؟» و در ادامه ظاهرنشدن خواص برجام در پیکر فرتوت نظام را نتیجه اقدامات باند رقیب دانسته و نوشته‌اند: «تنگ‌نظری‌هایداخلی و جناحی دیدن برجام باعث شد تا کام ملت (بخوانید بقای نظام) از آثار بزرگی که برجام برای اقتصاد داخلی و عزتی که در جهان پس از یک دوره انزوای مطلق به ارمغان آورد بهره‌برداری مطلوب نشود».
این سوزنامه متعلق به ارگان دولت روحانی یعنی روزنامه ایران است. که در روز ۱۵اردیبهشت بعد از این مقدمات به مخالفان داخلی برجام هشدار داده که «دوستان» در روز ۲۳اردیبهشت یادشان باشد برجام دستاورد روحانی و ظریف نیست، دستاورد نظام است و چه بماند، چه نماند آثار و تبعات آن متوجه کل ملک و ملت است.چه بسا یکی از اهداف مثلث شوم غربی- عبری- عربی برای برهم‌زدن این توافق تاریخی ایجاد هیجانات کاذب در داخل و به جان هم انداختن ملت ایران باشد». به این ترتیب به زبان بی‌زبانی هشدار می‌دهد که مبادا آثار جنگ جناحی بر سر برجام بعد از خروج احتمالی آمریکا از توافقنامه، سوخت خشم ملت نشود.
نکته این‌جا است که درد بی‌درمان نظام بر سر این دوراهی وقتی بارزتر می‌شود که هر باند لیوان خالی باند رقیب را برجسته می‌کند. مثلاً محسن کوهکن، عضو مجلس ارتجاع از باند خامنه‌ای، در روز ۱۵اردیبهشت گفت: «دولت اعتراف کند که دلواپسان برجام درست می‌گفتند که در صورت خروج آمریکا از برجام، طبیعتاً این توافقنامه مستند به مفاد عملاً بی‌ارزش خواهد بود و ماندن در برجام اساساً موضوعیت ندارد».
بلافاصله بعد از این واقعیت این باند روحانی است که باید پاسخگوی آرزوی برباد رفته بمب هسته‌یی باشد. کوهکن در همین مورد سربسته گفته است «در این مدت دچار آسیب‌هایی در فناوری هسته‌یی شدیم». وی بعد از یادآوری شکست باند روحانی در کشاندن اروپا به سمت نظام تأکید می‌کند: «به‌جای دولتمردان بودم، به صراحت می‌گفتم کسانی که دلواپس برجام بودند، درست می‌گفتند».
مهلت برجام و موقعیت پیش روی نظام
برخی باندهای حکومتی که همسو با روحانی هستند تصویر واقعی‌تری از موقعیت در پیش روی نظام توصیف کرده‌اند و از جمله نوشته‌اند: «جاده‌یی که برجام طی نزدیک به ۳سال گذشته در آن حرکت کرده، در ۲۲اردیبهشت به یک دوراهی خواهد رسید. یکی از ۲راه برجام را به سوی دره می‌برد و راه دیگر بسیار ناهموار و کوهستانی خواهد بود».(روزنامه حکومتی اعتماد ۱۵اردیبهشت ۹۷)
واقعیت این است اکنون این سؤال خود خامنه‌ای هم هست که آیا آن «راه ناهموار و کوهستانی» با خوردن ۲جام‌زهر منطقه‌یی و موشکی هموار خواهد شد یا آن‌چنان‌که خود خامنه‌ای گفته بود سرآغاز «تنزل بی‌پایان» خواهد شد؟