کوروش . . . ، پاسارگارد و هراس نظام ولایت

کو روش ،پاسارگاد  و هراس نظام ولایت .   .   .

به روز هفت آبان در  پاسارگاد

بیا زان رهبر شایسته کن یاد

ز کوروش آنکه نامش ماندگار است

درود مردم ایران بر او باد

بجنگید بهرآزادی انسان

مرامش بود نفی ظلم و بیداد

همی فرمانروایی بود دانا

ز او ایرانزمین بسیار آباد

در آیاتی ز قرآن حضرت حق

به ”ذوالقرنین ” از او می کند یاد

گرامیداشت این مرد نکونام

که بنماید ، یزدان روح او شاد

هراسان کرده اصحاب ولایت

از آن همبستگی و خشم و فریاد

که مردم ناگهان ابراز دارند

در آن روز مهم اندر پاسارگاد

در اشعار و شعار خویش گویند

رها از ظلم و جور ایران ما باد

نظام ریش و پشم و دار و شلاق

در آن اندیشه هرگز نیست آزاد

سرود میهنی خوانند و گویند

فنا و مرگ بر دیکتاتوری باد

سراسیمه مجیزگویان عظما

بگوید هر کسی با داد وفریاد

مگر عظما  زبانم لال ، مرده

که کوروش گشته اینک منشأ داد

چه کم دارد مگر ایشان ز کوروش

یگانه رهبر بی عیب و ایراد

مگر قبر امام و بارگاهش

طلاکاری و صحنی با چه ابعاد

نباشد لایق دیدار ملت

و یا اینکه اساسا رفته از یاد

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .

جواب ملت اما اینچنین است

به کل وارثین شیخ جلاد

خیانتهایتان بر خلق ایران

شما جرثومه های ظلم و بیداد

جنایات امام و وارث او

نخواهد رفت هرگز ، هرگز از یاد

نمی بخشند ملت این جنایات

سزایش هست بی شک روز میعاد

      گودرز