برای کودکان خیابانی

 برای کودکان خیابانی

فقط ده سالته اما تو چشمات

نشونی از هوای بچگی نیست

به غیر از غم بجز فقر و نداری

توی دنیای تو هرچی بگی نیست

فقط ۱۰ سالته اما همیشه

یه کوه از جنس بغض و درد بودی

یه خونه تکیه کرده روی شونت

تموم بچگیتو مرد بودی

زمستونه هوا ابری و سرده

ببخش از اینکه بی سقفه اتاقت

ببخش از اینکه اونقدر خسته ای و

یه کارتن دو لایست تخت خوابت

نترس از عابرای بی تفاوت

از اینکه مهربونی نقض میشه

تا همه ی گلاتو نفروشی

تو این شهر هیچ چراغی سبز نمیشه

کنار هم‌کلاسیت کِی میشینی ؟

قراره کِی جای خالیت پر شه ؟

واسه درمون قلب مادرت کی

قراره قلک آبیت پر شه

میخندی خواهرت آروم باشه

با اونکه توی اوج اضطرابی

واسه پر کردن سفره ی خالی

عادت کردی شبا گشنه بخوابی

زمستونه هوا ابری و سرده

ببخش از اینکه بی سقفه اتاقت

ببخش از اینکه اونقدر خسته ای و

یه کارتن دو لایست تخت خوابت

نترس از عابرای بی تفاوت

از اینکه مهربونی نقض میشه

تا همه ی گلاتو نفروشی

تو این شهر هیچ چراغی سبز نمیشه ...