یکی باید که در چادر بخوابد
یکی باید ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼاﺩﺭ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ
یکی باید ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐاخﺶ ﺑﻨاﻟﺪ
یکی اینجا ﻓﻘﻂ ﺑا ﻏﻢ عجین ﺍﺳﺖ،
یکی ﺳهﻤﺶ ﺗﻤاﻡ این زمین ﺍﺳﺖ.
یکی ﺍﺯ ﻣاﻝ دنیا ﺑﯽ نصیب ﺍﺳﺖ،
یکی ﺩﺭ ﻣاﻝ دنیا ﺑﯽ رقیب ﺍﺳﺖ
یکی سیلی ﺷﺪﻩ ﺳرخﯽ رویش
یکی سیلی ﻓﻘﻂ ﺷﺪ ﺣرﻑ ﺯﻭﺭﺵ
یکی ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ یک ﻟﻘﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩ،
یکی ﻫر ﺭﻭﺯ ﻓرﺍﻭﺍﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ
یکی ﺳﻘﻒ نیازش یک ﻟﺒاﺱ ﺍﺳﺖ،
یکی ﻓﮑرﺵ ﻟﺒاﺱ ﺑاﮐﻼﺱ ﺍﺳﺖ
یکی ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ این ﭼاﺩﺭ نشینی ﺳﺖ،
یکی ﺷاﮐﯽ ﺍﺯ این ویلانشینی ﺳﺖ
یکی ﻣاﺩﺭ ﺷﺪﻩ، شیری ﻧﺪﺍﺭﺩ،
یکی سیر ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ سیری ﻧﺪﺍﺭﺩ
یکی ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻓﻘرﺵ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻣاﻧﺪ،
یکی ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﭘﻮﻟﺶ ﺑﯽ خﺪﺍ ﻣاﻧﺪ
یکی ﺑا ﺩﺭﺩ خﻮﺩ ﻣﻨﺠﯽ ﻃﻠﺐ ﮐرﺩ،
یکی ﺑا ﭘﻮﻝ خﻮﺩ ماشین ﻋﻮﺽ ﮐرﺩ
یکی ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻇرﻑ ﺑﯽ ﻏﺬﺍ ﻣاﻧﺪ،
یکی ﻣﺸرﻭﺏ خﻮﺩ ﺭﺍ ﺑا ﺻﻔا خﻮﺍﻧﺪ
عجب دردی ایست در این عالم خدایا!