یکی باید ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ
یکی باید ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺧﺶ ﺑﻨﺎﻟﺪ
یکی اینجا ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻏﻢ عجین ﺍﺳﺖ،
یکی ﺳﻬﻤﺶ ﺗﻤﺎﻡ این زمین ﺍﺳﺖ.
یکی ﺍﺯ ﻣﺎﻝ دنیا ﺑﯽ نصیب ﺍﺳﺖ،
یکی ﺩﺭ ﻣﺎﻝ دنیا ﺑﯽ رقیب ﺍﺳﺖ
یکی سیلی ﺷﺪﻩ ﺳﺮﺧﯽ رویش
یکی سیلی ﻓﻘﻂ ﺷﺪ ﺣﺮﻑ ﺯﻭﺭﺵ
یکی ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ یک ﻟﻘﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩ،
یکی ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ
یکی ﺳﻘﻒ نیازش یک ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺳﺖ،
یکی ﻓﮑﺮﺵ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎﮐﻼﺱ ﺍﺳﺖ
یکی ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ این ﭼﺎﺩﺭ نشینی ﺳﺖ،
یکی ﺷﺎﮐﯽ ﺍﺯ این ویلانشینی ﺳﺖ
یکی ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ، شیری ﻧﺪﺍﺭﺩ،
یکی سیر ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ سیری ﻧﺪﺍﺭﺩ
یکی ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻓﻘﺮﺵ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ،
یکی ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﭘﻮﻟﺶ ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ
یکی ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺠﯽ ﻃﻠﺐ ﮐﺮﺩ،
یکی ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺩ ماشین ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ
یکی ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻇﺮﻑ ﺑﯽ ﻏﺬﺍ ﻣﺎﻧﺪ،
یکی ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪ
عجب دردی ايست در اين عالم خدايا!
