من هم می توانستم

من هم می‌توانستم

مثل تمام زنان

آینه‌بازی کنم ،

می‌توانستم قهوه‌ام را در گرمای تخت خوابم

جرعه‌ جرعه بنوشم ،

و وراجی‌هایم را از پشت تلفن پی بگیرم ،

بی آنکه از روزها و ساعت‌ها

خبری داشته باشم ...

می‌توانستم آرایش کنم ،

سرمه بکشم ،

دل‌ربایی کنم ،

و زیر آفتاب برنزه شوم ،

و روی امواج مثل پری دریایی برقصم ،

می‌توانستم خود را

به شکل فیروزه و یاقوت درآورم

و مثل ملکه‌ها بخرامم ،

می‌توانستم

کاری نکنم

چیزی نخوانم و ننویسم

و تنها با نورها و لباس‌ها و سفرها سرگرم باشم

می‌توانستم

شورش نکنم ،

خشمگین نشوم ،

با فاجعه ها مخالفت نکنم ،

و در برابر رنج‌ها فریاد نزنم

می‌توانستم اشک را ببلعم ،

سرکوب شدن را ببلعم ،

و مثل همه‌‌ی زندانی‌ها با زندان کنار بیایم .

من می‌توانستم

سوالات تاریخ را نشنیده بگیرم ،

و از عذاب وجدان فرار کنم ،

من می‌توانستم

آه همه‌‌ی غمگینان را

فریاد همه‌ی سرکوب‌شدگان را

و انقلاب هزاران مرده را ندیده بگیرم .

اما من به همه‌ی این قوانین زنانه خیانت کردم

و راه کلمات را برگزیدم