!در سرزمین من


در سرزمین من!





هر چیزی بهانه‌ایست





برای نبودن و





نداشتن ...





زلزله می‌آید





ملتی بدبخت





بدبخت‌تر می‌شوند...





سیل می‌آید





خانه‌های کاغذی ِ





بچه‌های کار را





مچاله می‌کند.....





فقر و فلاکت





بهانه نمی‌خواهد...





در سرزمین من !





قفل بر لبانت می‌زنند





و زنجیر بر پاهایت ...





سکوت می‌کنی





و جنایات را می‌بینی ...





دَم برآوری





نفست را می‌بُرند ...





آهی بکشی





خانه‌ات را ویران می‌کنند...





سکوت می‌کنی





سکوتی پر از





فریاد .....





«کتایون خزعلی»


لطفا به اشتراک بگذارید: