نشسته ایم وبه مرگ بهار می نگریم
نشستهایم و به مرگ بهار مینگریم
چه سادهساده به این تار و مار مینگریم
شکوفه را که نخندید و مُرد، میبینیم
بنفشه را به زمین، سوگوار مینگریم
چه تلخکامی ژرفی، بهار و اینهمه تلخ؟
به این توازن بیبندوبار مینگریم
سری به شانهٔ امید پوچ میساییم
به شوق بیثمرِ انتظار مینگریم
بگو کجای فلاتیم، درکجای شبیم؟
چنین که ما همه را داغدار مینگریم
چو مجرمی که سپردهست دل به رؤیت مرگ
به ایستادگی چوبِ دار مینگریم
#پیرایه_یغمایی