مهر، معلم و آزادی
یک‌بار دیگر در آستانه مهرماه و در روز بازگشایی مدارس، در کنار امواج عظیم دانش‌آموزان و دانشجویان، به میعادگاه همیشگی زیبا‌ترین خاطراتمان می‌رسیم: مدرسه، هم‌کلاسی‌ها و معلمانی که اینک هر یک در گیر‌و‌دار مبارزه برای آزادی، با نحس‌ترین دیکتاتوری تاریخ معاصر ایران در جبهه‌ای از مبارزات اجتماعی مردم ایران، به رزم مشغول‌اند.
اول مهر فقط یک روز یا مقطعی از زمان نیست بلکه تکه‌ای از مکان هم هست، جایی است در زمان که وقتی به آن می‌رسیم با انبوهی خاطره روبه‌رو می‌شویم که هر خاطره خود مسئولیتی بر دوشمان می‌گذارد.
یاد یاران مهربان و آموزگاران دلسوزی که در پیچ و خم روزگار هم باید سختی‌های زندگی خودشان را به دوش بکشند و هم بار غم دانش‌آموزان گوناگون خود را در دل جای دهند. درباره دانش‌آموزان و دانشجویان کم گفته نشده و باز هم البته جای گفتن، بسیار دارد اما درباره معلمان هر چه گفته شود کم است، معلمانی که در تمامی این سال‌ها در مقابل دیکتاتوری آخوندها ایستادند و برای احقاق حقوق پایمال شده خود و دانش‌آموزانشان، پافشاری کردند، بازداشت شدند، توبیخ شدند، تهدید شدند و به زندان افتادند اما پا از جبهه حق‌خواهی پس نکشیدند
