خونة مادربزرگه برای دهة شصتیها خاطرهانگیزه.
حالا هنرمندهای مقاومت با الهام از تیتراژی که اون سریال قدیمی داشت، حرفهای امروز مردم رو در مورد خونة مادریشون زدهان.
چهل و دو سال از انقلاب ضدسلطنتی که هدف اصلیاش آزادی و رفاه بود گذشته است.
اگر انقلاب برای ریشهکن کردن فقر، فساد، تبعیض، دزدی، رشوه، اختلاس، ظلم و ستم، زندان و شکنجه و… بود، اکنون که ۴۲سال از بهمن ۵۷گذشته چرا هنوز نابرابری اجتماعی و… وجود دارد؟
اگر انقلاب شد تا فاصله طبقاتی اهالی جوادیه و زاغه نشینان پل سیمان را با کاخ نشینان نیاوران از بین ببرد چرا پس هنوز درمان نشده بلکه ریشه دوانده و به ۳۸میلیون حاشیهنشین در کشور گسترش یافته است؟
روزنامه حکومتی آرمان ۶دی ۹۹دردهای مردم ستمزده ایران را تحت عنوان «جامعه جان به سر» تا «انهدام اخلاق» اینگونه به تصویر کشید: «. . جامعه ایران با فقر فراگیر و گسترده شدن طبقه پایین جامعه مواجه شده است. طبقه متوسط جامعه مدتهاست بهدلیل فشار اقتصادی در حال ریزش به سمت طبقه پایین جامعه است. افراد جامعه گرفتار گرسنگی و بقای خود هستند و وضعیت غیرقابل تحملی را سپری میکنند. در چنین شرایطی برای افراد جامعه تنها چیزی که دارای اهمیت است بقاست، امروز ما در جامعهی زندگی میکنیم که اخلاقیات تا حدودی سقوط کرده و به پایینترین سطح خود رسیده است».
این است ثمره انقلابی که خمینی هیولای آدمخوار با سوء استفاده از اعتماد مردم و با غصب حاکمیت آن به همه اهداف و خواستههای آن خیانت کرد.
مطالب مرتبط
استندآپ کمدی قرارداد ترکمن چین – نگاهی از دریچه طنز به قرارداد ننگین