ایران در رتبه‌های آخر کشورهای جهان ـ بررسی فاکتورهای شادی ـ ۷دی۱۴۰۰
روزها
به کمین می نشستم
بر راه شعری
اما
دم به تله نمی‌داد
و به شتاب می گریخت
سرد می نشستم
چون شکارچی ای
با تور خالی
آنگاه
به شکایت
زانو زدم
تا مگر دل خدای هنر را به درد آورم
که شعر سراسیمه سر رسید
و فریاد زد:
ای شاعر !
جوهر وجود من
شادی است و زیبایی و عشق
چگونه مرا می خواهی
حال آن‌که سرزمین ات را
سوگ و زشتی و کینه فراگرفته است
شرمگین
راه خویش پیش گرفتم
و قلم انداختم
تا چیزی دگر برگیرم
مطالب مرتبط
بودجه‌ای تهلکه‌ای با پیامدهای ریاضت‌کشانه اقتصادی و عوارض و تبعات منفی اجتماعی
