نه شاه نه شیخ، آری به جمهوری و دمکراسی ـ حکومت مطلقه یک فرد یا حکومت جمهور مردم؟ ـ ۲۹خرداد۱۴۰۱
شاه و شیخ، دوقلوهای همزاد استبداد در تاریخ میهن ما بوده‌اند و هستند. آنها در دوره‌های مختلف تاریخ ایران نقش پشتیبان، زمینه‌ساز و جاده صاف‌کن برای یکدیگر داشته‌اند.
شاه هرگز بدون همکاری تنگاتنگ شیخ قادر به حکومت نبوده است. این شیخ بوده است که به حکومت شاه مشروعیت می‌بخشیده و با جعل عبارتهایی مانند «سایهٔ خدا» یا «قطب عالم امکان»، «قبلهٔ عالم» و… برای او تقدس و الویت می‌تراشیده است. شاه نیز با پر و بال دادن به شیخ و تظاهر به دینداری تلاش می‌کرده است که مردم را به عبودیت خویش درآورد و سلطهٔ خود را ضمانت نماید.
برخی جنگهای حیدری ـ نعمتی بین شاه و شیخ در برخی دوره‌های تاریخی نباید ما را به اشتباه بیندازد. این دست به یقه‌شدنها برای تصاحب سهم بیشتر از قدرت بوده است. در رویارویی با آزادی و آزادیخواهان، این دوقلوهای مستبد و وابسته به هم، همیشه متحد عمل کرده‌اند.
تعبیر درست این است که بگوییم استبداد در ایران یک چهره با دو نیمرخ داشته است و دارد: شاه و شیخ
مطالب مرتبط
درآوردن دیکتاتور هفت کفن پوسیده از قبر برای چیست؟ ـ شعار رضاشاه روحت شاد ترفند حکومت آخوندی برای منحرف کردن مسیر جنبش برانداز
شاه و شیخ، دوقلوهای همزاد استبداد
