از آبان ۹۸ تا آبان ۱۴۰۱ ـ ۲۴آبان۱۴۰۱
یک‌سال پیش در چنین روزی نوشتیم: «قیام آبان، یک نقطهٔ عطف در جنبش مقاومت ایران» است؛ نقطهٔ عطف به این دلیل که راه بازگشت به عقب و تمکین به شگردهای سازشکارانه، با هدف رنگ و لعاب‌مالی و بزک این رژیم را بست و براندازی استبداد دینی را در بطن جامعه نهادینه کرد.
افزوده بودیم که بعد از آن قیام شرایط هرگز به عقب برنمی‌گردد. آبان، آبانهای دیگری می‌پروراند و تا خاکستر کردن نظام ولایت فقیه از پا نخواهد نشست.
در آن نوشتار این نکته برجسته شده بود که تا رسیدن به نقطهٔ عطف دیگر، قیام آبان به تحولات آتی سمت و سو خواهد داد. از این رو در حرکت بر روی بردار زمان، هر لحظه امکان وقوع قیامی مشابه یا بزرگ‌تر از آبان متصور است.
آبان یک استمرار است
نوشته بودیم «قیام آبان همواره در کمین» است. آن قیام آتشین، نامیرا و پایدار، جوان و با نشاط، سرخ‌رو و پر انرژی، با خشم‌هایی بسا سوزان‌تر و انبارهایی از باروت، ارادهٔ خود را صیقل می‌زند. آبان یک استمرار است. متعلق به دیروز نیست. زخمی شده است ولی پلنگ‌وار برای لحظهٔ مناسب پرش، آماده است. ممکن است همین امروز، همین لحظه یا ساعتی بعد و در روزی که قابل تصور نیست با یک جرقه در قامت آتشفشانی مهیب ظاهر شود.
هر حادثه‌یی در شرایط انفجاری امروز ایران، می‌تواند در حکم یک جرقه باشد.
آن جرقه، قتل دلخراش «مهسا امینی» بود.
هم‌چنین در مطلبی با عنوان «دست‌آوردهای جنبش انقلابی از آبان۹۸ تا آبان۱۴۰۰» نوشته بودیم: «شاه با آتش گشودن بر روی تظاهرات‌کنندگان، اشتباه فاحشی را مرتکب شد؛ اشتباهی که او دیگر نتوانست آن را جبران کند. او با زبان آتش و حکومت نظامی با مردم آزادیخواه گفتگو کرد و بهای قانونمند آن باختن تاج و تخت بود
مطالب مرتبط
برای خدانور
از «آن آبان» تا «این آبان»
