اعدامها فقط باعث رادیکالیزه شدن قیام می‌شود! ـ اشتباه مهلک خامنه‌ای ـ ۲۰دی۱۴۰۱
به‌دستور ضحاک ولایت، صبح روز ۱۷دی دو جوان شورشگر قهرمان، محمدمهدی کرمی ۲۲ساله و محمد حسینی ۳۹ساله اعدام شدند. قضاییهٔ خامنه‌ای اتهام آنها را به‌هلاکت رساندن یک بسیجی و بستن آزادراه کرج اعلام نمود. این دو شهید سرفراز قیام، در بیدادگاه جلادان به‌اتهام «محاربه» به‌اعدام محکوم شدند و این حکم جنایتکارانه به‌سرعت – در حالی‌که محمدمهدی در اعتصاب‌غذای خشک بود – اجرا شد.
اعدام وحشیانه این دو قهرمان شورشگر، خشم و نفرت مردم ایران را در داخل و خارج کشور در پی داشت. هموطنان آزاده در بیش از ۱۰شهر و پایتخت اروپایی به‌خیابان‌ها آمدند و با سر دادن شعارهایی هم‌چون «مرگ بر خامنه‌ای» و «قسم به‌خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان» خشم و انزجار مردم ایران را پژواک دادند. این جنایت، هم‌چنین موج وسیعی از انزجار و محکومیت بین‌المللی را برانگیخت و نمایندگان پارلمانها و دولتمردان کشورهای مختلف، رژیم ضدبشری آخوندی را محکوم کردند و خواستار اقدام قاطع کشورها و جامعهٔ بین‌المللی علیه دیکتاتوری خون‌ریز حاکم بر ایران شدند.
حتی در داخل رژیم هم جریان قابل توجهی از عناصر و باندهای حکومتی وجود دارند که در وحشت از پیامدهای اجتماعی و بین‌المللی اعدام و به‌خصوص از نتیجهٔ آن در سوق دادن قیام به‌سمت آتش و قهر انقلابی، خامنه‌ای را از شدت عمل و مشخصاً اعدام پرهیز می‌دهند، از جمله امواج خشم و انزجاری که پس از اعدام دو شورشگر قهرمان، محسن شکاری و مجیدرضا رهنورد از داخل و خارج کشور برخاسته بود، این جریان به‌خامنه‌ای هشدار می‌داد؛ از جمله روزنامهٔ فرهیختگان (۱۹آذر) متعلق به‌ولایتی مشاور نزدیک خامنه‌ای نوشت: «نمی‌توان با فراغ بال و گشاده‌دستی اعدام کرد».
آخوند مقتدایی از مهره‌های سابق قوهٔ قضاییه نیز گفت: همه افرادی که حکم محارب دارند، حکم اعدام ندارند»
مطالب مرتبط
قیام خروشان مردم با اعدام متوقف نمی‌شود!
ضحاک ولایت و تیغ دو دم اعدام
