کامنت - کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی
درد بی‌دارویی در رژیم آخوندی، همزاد این نظام است. از سال‌ها پیش در هر فصل و دوره‌ای، دارویی خاص کمیاب می‌گردید و کودکان و کهن سالان نیازمند دارویی خاص را در برابر چشمان گریانمان قرار می‌داد. تا امروز که کمبود و نبود دارو، یکی دیگر از بحرانهای ایجاد شده در این رژیم است، هزاران انسان دردمند با رنج و سختیهای طاقت‌فرسا در گوشه خانه و یا تختی در بیمارستان گرفتار آمده‌اند.
در آذر ۱۴۰۰، علی فاطمی نایب‌رئیس انجمن داروسازان اعلام کرده بود که وضعیت حال حاضر کشور به‌دلیل کمبودهای گسترده دارویی به وضعیت بحرانی تبدیل شده است که در ۲۰سال اخیر سابقه نداشته است.