به یقین دوستت دارد

به یقین دوستت دارد

آن که زمینش را بر گامهایت

                 فرشی سبز گسترد.

و آسمانش را

      برای دیدگانت

           فیروزهْ رنگ نمود.

در عشق او اندیشه کن

    و از آنان که عذابگرش خوانند، بگریز!

آب،

خون سپید زندگی

در رگ رگ زمین

هدیّة روشن خدا به تو بود!

تا با آن رخسارهیی بشوییی

بر لب جوی

و به ابر

 مادر سپید لطافت و روشنی

در آسمان فیروزه رنگ

                    سلام کنی.

انار ها بر درخت،

سیب بر شاخه

      پرتقال، و انگور

چراغانی خداست،

بر گامهای تو

آنگاه که آفرینشت را جشن میگیرد.

و خرما و انجیر

شیرینی حضور تو بر خاک است

دوستت دارد خدا.

و آنان که او را

بگونهای دیگر تصویر میکنند

             پوشندگان حقیقت اویند.

م. شوق