مرگ، در ابر عبوس متان

مرگ در ابر عبوس متان



به‌مناسبت روز جهانی کارگر به‌یاد استغاثه‌های بی‌جواب کارگران


 زنده‌بگور میهنمان، در عمق ۱۸۰۰متری معدن زمستان یورت آزادشهر






اشکال از خوابیدن آنتن نیست


سیم‌کارت شارژ است


به دل‌لرزه‌های بارانی مادر این را برسان!


عمق هزاران متری را


گوشی خط نمی‌دهد




مرگ، در ابر عبوس متان



در ابر عبوس متان


صفحه ال.سی.دی


تاریک‌تر از بهمن سفاک زغال




روزن‌گاه تنفس


از اینجا تا حجم تصور، مسدود


تنها تونل باز،


عبوری افقی،


 به دهان درهٔ مرگ



مرگ، در ابر عبوس متان



...و کسی می‌گرید در پنجه تنهایی


آه! اینجا، لانگ‌شات «زمستان یورت آزادشهر» است


با خزانی مسموم‌تر از تنفس مرگ


اینجا زندگی، زنده‌بگور




مرگ، در ابر عبوس متان



و نگو دولت «امید» هیچ «تدبیر» نکرد


«ناجا» با دست‌بند و باتون و سپر


از لحظهٔ اول، اینجا حاضر به‌یراق



مرگ، در ابر عبوس متان


سه روز اعلام عزای عمومی


و دو میلیون شغل


برای مشتاقان کار در غسالخانه و گورستان



ژاغر لاشخواران آبادان!


پاینده باد! حکومت حلقه دار


با برادر تعزیز! و برادر دیوار!



دولت «کار و کرامت»


برای فرستادن بالایی‌ها به جحیم


طرح‌ها دارد


جای گرفتارآمدگان در بزروهای عمق زمین


همانجا ایمن‌تر




مرگ، در ابر عبوس متان


...


آوخ! عمق هزاران متری را


گوشی خط نمی‌دهد


اشکال از خوابیدن آنتن نیست


به لرزه‌های شانهٔ مادر


این را برسان!





                                  ع. طارق




لطفا به اشتراک بگذارید: