رهبر کره شمالی در فاصله کمتر از چند ماه تغییردیدگاه عجیبی را از خودش نشان داد آن هم در خصوص توان نظامی کشور تحتامرش و حتی موضع خود نسبت به ایالات متحده!
کره شمالی سال گذشته میلادی چندین آزمایش موفق هستهیی و موشکی انجام داد و رهبر این کشور نیز صراحتاً به تهدید آمریکا پرداخت و اعلام کرد توانایی هدف قراردادن خاک آنها را دارد که البته با پاسخ متقابلدونالد ترامپ همراه شد.
شرایط بهنحوی پیش میرفت که بسیاری از کارشناسان از وقوع جنگ احتمالی میان دو کره صحبت به میان آورده بودند، اما بهیکباره کیم جونگ اون در پیام تبریک سال نو میلادی گفت قصد دارد یک تیم ورزشی برای المپیک زمستانی راهی کره جنوبی کند و چند هفته بعد نیز گزارشها از درخواست آقای «اون» برای دیدار با رئیسجمهور کره جنوبی حکایت داشت؛ اتفاقی که بعد از درگیریهای سال ۶۵ برای اولین بار در تاریخ دو کره رخ داد و دو کشور بر سر چند مسأله ریز و درشت توافق کردند؛ از بههمپیوستن خطوط راهآهن دو کشور گرفته تا پایان دادن به تقابلها و جبههگیریها. اما آنچه بیشتر از هر موضوع دیگری توجه جامعه جهانی را به خود جلب کرد قول کیم جونگ اون مبنی بر توقف فعالیتهای هستهیی و همینطور آزمایشهای موشکی کره شمالی بود!
از سوی دیگر رهبر کره شمالی پیشنهادی نیز برای دیدار و گفتگو با رئیسجمهور آمریکا در اواخر ماه می یا اوایل ماه ژوئن مطرح کرده که با استقبال مقامات ایالات متحده همراه شده است.
چرا رهبر کره شمالی برای صلح با کرهجنوبی پیشقدم میشود؟ و بهراستی چه دلیلی باعث شده تا رهبری که همواره کمترین تعامل و نرمش از وی در مناقشات سیاسی دیده شده، نه تنها حاضر به توقف فعالیتهایهستهیی و آزمایشهای موشکیاش شود بلکه درخواستی برای ملاقات با رئیسجمهور آمریکا –که او را یک دشمن بزرگ میداند- را نیز مطرح کند!؟
بدیهی است که بهدلیل انزوای کره شمالی و ارتباط محدود سران این کشور با خارجیان، هیچگونه اطلاعات صحیح در خصوص شخصیت «کیم جونگ اون» در دسترس نیست و بهدست آوردن خصوصیات فکری و رفتاری وی کاری بس دشوار است! پس برای رسیدن به پاسخ پرسشهای مطرحشده باید مناسبات رویداده بین دو کشور کره جنوبی و آمریکا با کره شمالی را بررسی کرد.
جنگ دو کره در سال ۱۹۵۰ که با زیادهخواهیهای کره شمالی آغاز شد و حمایت آمریکا از کره جنوبی را در پی داشت باعث تلفات زیادی شد و در نهایت بعد از ۳سال، آتشبس اعلام شد اما از آن سال به بعد هیچصلحنامهیی بین کرهشمالی با کشورهای کرهجنوبی و آمریکا امضا نشد. و از سوی دیگر این دو کشور، هرگز کره شمالی را بهرسمیت نشناختند.
گفتنی است که برخی منابع خبری کره جنوبی مدعی شدهاند که امضای معاهده صلح توسط این کشور مشروط به غیراتمی شدن کره شمالی است. از سوی دیگر دبیرکل ناتو نیز ضمن ابراز خرسندی از روابط جدید بین رهبر کره شمالی با رؤسای جمهور کره جنوبی و آمریکا، اعلام کرد تا تحقق کامل غیراتمی شدن شبهجزیره کره، تحریمهای اقتصادی علیه کره شمالی باید مانند قبل برقرار باشد. تحریمهایی که مشکلات بزرگی برای کره شمالی در پی داشته تا در نهایت رهبر این کشور حاضر به تعامل شده است.
بدون شک سیاستهای اشتباه کیم جونگ اون و پافشاری به دور از منطقش بر آنها، عامل اصلی انزوای بیشازپیش کرهشمالی در سالهای اخیر بوده و حال بهنظر میرسد رهبر این کشور که به شرایط خطیر کشورش پی برده درصدد است تا با نشاندادن چراغ سبز به قدرت اول جهان، ادامه حیات حکومت خود را تضمین نماید.
مسائلی که جامعه جهانی در رابطه حاکمیت کره شمالی با آنها روبهرو است در پارهیی از موارد شبیه به مسائلی است که جامعه جهانی در رابطه با رژیم آخوندی داشت. هر چند در میان کارگزاران رژیم هستند کسانی که مشتاقانه موضوع دیدار رهبران دو کره را پیگیری کرده و در پی تشویق خامنهای برای نوشیدن جامزهری دیگر هستند. اما تابهحال خامنهای به نتیجهیی که رهبر کره شمالی پس از ۶دهه دیکتاتوری به آن رسیده، دست نیافته است. تا رسیدن به آن روز مسیر زیادی نمانده است.
نفیسه
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت پیک شادی الزاماً آن را تأیید نمیکند