دیکتاتور بزرگ ـ طنز
طنز ـ دیکتاتور بزرگ
برای بسیاری از دود چراغ خورده‌های دنیای سیاست، روشن است که هر میزی برای مذاکرات هسته‌یی چیده شود، دو طرف میز باید امتیازاتی را بدهند تا بتوانند به توافق برسند؛ وقتی طرفی توان این بده و بستان را نداشته باشد یعنی در تعادل‌قوا دست پایین را داشته و در بن‌بست است.
روشن است نمایندگان کشورهای شرکت‌کننده در مذاکرات زنجیره‌یی و فرسایشی هر قدر هم با سیاست مماشات قرابت داشته باشند، پشت میز با فرستادگان خامنه‌ای ننشسته‌اند که چشم و گوش بسته به منویات عمود خیمه‌ٔ نظام لبیک بگویند. چرا که حتی متحدان مرحله‌ای نظام جهل و جنایت هم به‌خوبی می‌دانند که نمی‌توان تیغ در کف زنگی مست ولایت گذاشت و از خطرات آن آسوده و در امان ماند. بنابراین آنچه که همه‌ٔ طرف‌های درگیر، به جز دیپلمات-تروریست‌های اعزامی رژیم آخوندی، روی آن توافق دارند، جلوگیری از بمب‌سازی رژیم آخوندی است.
بنابراین آنچه در این بین می‌ماند و باید به آن پاسخ داد هم‌چنان این سؤال است که آیا خامنه‌ای توان امتیاز دهی و عقب‌نشینی از جاه‌طلبی هسته‌یی که سه دهه سنگین‌ترین هزینه‌ها را در بازار سیاه و سفید به پای آن ریخته دارد؟!
دوراهی پیش روی خامنه‌ای، یکی تاختن در سودای دستیابی به بمب اتم (و هم‌چنین گسترش موشکهای کشتار جمعی و دخالت های منطقه‌ای) است و دیگری سریالی از عقب‌نشینی‌های زنجیره‌یی، هم در اتمی، هم در موشکی، هم در تولید انبوه و صدور پهپادهای انتحاری و هم در زمینه‌ٔ به کار گیری تروریست‌های نیابتی در کشورهای منطقه!
چهار نعل تاختن الاغ ولایت در مسیر بی‌دنده و ترمز به سوی بمب و ماجراجویی بیشتر، نظام را رو در روی کشورهای منطقه و جهان قرار می‌دهد و راه به قطعنامه‌های شورای امنیت می‌برد.
مسیر غلط‌کردم‌گویی مقام ولایت هم راه ریزش و «تنزل بی‌پایان» نظام را هموار می‌کند. این‌ها حقایقی است که دیگر حتی مواجب بگیران رسانه‌یی تحت فرمان درون نظام هم به آن معترفند. مردم‌سالاری ۸ دی ۱۴۰۰ طی مقاله‌یی نگرانی نظام را از «تصمیم‌های بزرگ» پس از «لغزش» در مذاکرات وین و عواقب عقب‌نشینی احتمالی خامنه‌ای را برجسته کرده است.
مطالب مرتبط
مجلس نظام آخوندی ـ انیمیشن طنز سیاسی