نوروز ۱۴۰۳ مبارک
میآید! میآید!
میآید!
قسم به نسیم!
میآید!
سوگند به باد!
دوباره میآید!
برروی دوش رود خروشان گل
و هیچ کس نمیتواند
او را دوباره بدزدد!
و ما
با تمامی مردم
بهار را
خود خود بهار را!
یکبار سیر تماشا میکنیم.
و باز
بعد از دوباره حتی!
از شادی میخندیم!
و بعد، تمامی قوس و قزح هامان را
به روی هم میریزیم
و طاق نصرتی میسازیم
که از سر بلند کوه دماوند هم بگذرد
راستی
وقتی بهار بیاید
شما کجا خواهید بود؟
وقتی که ما
هر چه بغض را
باخاک یکسان میکنیم!